Masal 2- Evren Konuşuyor (Tuana & Karakedi ve diğerleri)

[backyard]

Yazan: Tuana

EVREN KONUŞUYOR
Kapıyı yavaşça kapatıp çıktı.Gözlerinin önünde kara bir kedi ona yeşil ve acı dolu gözleriyle birseyler anlatıyordu.umursamadı.kafası o kadar dağınııktı.kara kedi yavaşça sıçrayan hızlı adımlarla evlerinin arka bahçesine atladı.içinden:amaaaaan bir kara kedi işte .dedi demesine ama sanki kara kedi o yeşil acı gözleriyle ona birsey deyip geçmişti.Umursamadı.ılık bir yağmur damlası bir meleğin kanadından saçlarına damladı.sanki o damlada saçında kıpırdadı.ammaan dedi içinden saçmalıyorum yine.Başımdan geçenler o kadar canımı sıktı ki.Yağmur hızlanmıştı

Kolay gelsin

[karakedi]

yağmuru çok severdi.İçinde bir temizlenme arınma duygusu oluştururdu ama bu gece gerçekten aklı başka yerdeydi.Sokağa çıkıp köşeyi döner dönmez artık yağmur çığrından çıkmış adeta gözgözü görmez bir hal almıştı.Suları etrafa sıçrata sıçrata hızla arabasına doğru koştu.Anahtarını ararken yağmur damlaları artık kirpiklerinden akıyor ve gözyaşlarına karışıyordu..Kapıyı açıp kendini içeri atarken yanından ayaklarına hızla sürtünerek geçen birşey hissetti.kedi o kadar hızla yan koltuğa geçip oturmuştu ki şaşıracak zaman bile bulamamıştı.Tam o anda, sokak lambası poff diye bir ses çıkararak sönüverdi.

[tuana]

itiraf etmeliyim sayın kara kedi sözel zekanız ortaya çıkıyoro yeşil gözlere bakmaya çalısşıyor fakat başaramıyordu.bu kara kedi biraz önce yanından arka bahçeye atlayan kedi değil miydi?aracın camından süzülen yağmur damlaları içine tanımsız bir duygu yerleşti.kedi sanki konuşuyor gibiydi.birden sönen sokak lambası cızırtılarla patladı.kedi bunu bekliyor gibiydi.o asil ve kediye özgü tavrı ile: söneceğini biliyordum dedi.yağmur hızla yağıyor ve bakışma devam ediyordu.sanki ""Ece" de bunu bekliyor gibi davrandı.kedi Ece'nin kucağına hızla yerleşti ve garip bir ses çıkardı.Ece'nin bunu kabullenmesi çok zordu.kedi kapya doğru hızla atladı.kapıyı aç der gibi baktı.Ece bunu anladı.kapıyı açtı.kedi yağmur altında sessizce kediye yakışır bir şekilde kayboldu.

[karakedi]

işte yine aynı şey diye düşündü.Son zamanlarda sık sık olan, Ece için adeta sıradanlaşan bir fenomendi bu.İlk başlarda ciddiye almamıştı evet birşeyler hissettiği halde ciddiye almamış mantığının sesini dinlemişti ama artık dikkate alacak kadar farkında olduğu için hemen yağmura bile aldırmayarak hızla arabadan iniverdi.Evren onunla konuşuyordu!
acaba çıldırıyormuyum diye milyonuncu kere düşünerek kapıyı kilitledi.
Tekrar düşünmeye çabaladı ve kendi kendini karanlığa doğru konuşurken yakaladı.
-anladım ...gitmemeliyim..eeee?? sonra???
Gerçekten tuhaftı ama sonra sorusunun hemen ardından cevap kafasında çınlamıştı bile..
-kediyi izle!!
olur diye homurdanarak karanlığa doğru baktı ve derin bir iç çekişle karanlığın içine daldı.
El yordamıyla gecenin karanlığında yüzüne gözüne çarpmaması için hayali dalları iteklerken farketti ki...

[karakedi]

yağmur devam ediyordu ama artık gözyaşları kurumuştu.
Minnetle kediye seslendi.
-pisipisiciiiik????

[karakedi]

el yordamıyla hayali dalları itti
diyerek kurtulamayacağız.. bunu ağaçlara daha sıkı bağlayamazsak bizi şutlarlar tuanacığım....

[tuana]

harıkasınız..evet bence de şutlarlar.ağaçlaara döneceğiz.şimdilik evren konusuyor modelini iyice verelim.okuyucu konusan evren modelini alsın sonra ağaçların konustuğu gerçeğini vermemiz çok kolay olacak

[tuana]

Minnetle kediye seslendi.
-pisipisiciiiik????çaresizce karanlık sokak aralarında kara kediyi arıyordu.ancak yürüdüğü sokakları ona seçtiren bir çekim vardı.sırılsıklam olan saçları Ecenin canını sıkmıyor,aksine tatlı bir heyecana neden oluyordu.adımlarını hızlandırdı.yol bir gelecek gibi önünde uzuyordu.arkada kalan sokakları ise geçmişte olan gibi hissetti.arabasından iyice uzaklaşmıştı.acaba kedi arabaya geri dönmüşmüdür diye düşündü.koşarak arabasının olduğu sokağa ilerledi.anahtarı çevirdi kapıyı açtı.evet.kara kedi orada arabanın koltuğunda o yeşil acı dolu gözleriyle oturuyordu.ama Ece'ye bakmıyor,gözlerini çok uzaklarda bir geçmişi aydınlatırcasına yere, uzaklara bakıyordu.Ece bu esrarlı hayvanın bakışlarında kendi geçmişini gördü.kedi gözlerini Ece'ye çevirdi:"evet şimdi otur ve dinle!yıllardır kulaklarını mühürleyen karanlığı bırak.uzaklaş ondan.Evet konusan bir kedi sana ilginç gelmemeli.çünkü sen mavi gezegendeki hayatı tamamlamadın.3 yaşında bir çocuk gibisin.o da benim konustuğumu gördüğünde kedi konustu deyip geçiyor.şaşırmıyor.şimdi aklında şu da var hayatla ilgili.kediler de konusur..

[karakedi]

amanııın!!!! ben böyle yazsaydım diye düşünüp vazgeçmiştim..aklımımı okudun???kedi lönk diye konuşursa deli derler diye ertelemiştim...dur kafamı toplayayım arada yemek yapıp geleyim...

[karakedi]

_sanırım hayat ile ilgili tüm fikirlerim epeyce karıştı.diye cevapladı Ece..
-bu iyi ! diye memnuniyetle mırıldayarak yağmurdan çamurlanan kapkara patilerini zevkle yalayıp düzeltmeye başlarken,
-böylece eski inançlarını tekrar düşünürsün.. diye ekledi..
Sen nazik davranırsan yağmur duracak ...(sen demedin mi leyla'ya sor diye ..al sana leyla'nın buraya kadarını ona okuyunca ekleştirdiği cümle)
-bu de ne demek şimdi ?diye sordu Ece...
Kedi hiç acelesi yokmuş gibi esnedi...
(Ya tuana bu kedi arabaya nasıl girdi?)
sonra soruyu hiç duymamış gibi,
-eee? bütün gece burada mı oturacağız ? diye sordu.
Ece kendi kendine o gün yediklerini düşünmeye çabaladı.bir çeşit zehirlenme ve halüsilasyonlar silsilesi yaşıyor olabilirdi.
Tam o anda birdenbire yağmur durdu.
-nazik demekle tam olarak neyi kasteddin sen? diye hızla kediye döndü
-kesinlikle bunu değil! diye bir cevap aldı.
hayata karşı nazik ve duyarlı olmalısın..Herşeye aşırı tepki vermek sana ne kazandırıyor? uymak, kabul etmek, zevkini çıkarmak, esnemek gibi kavramların yok mu senin?
sorusunu sorarken sanki dalga geçer gibi kollarını iyice öne uzatıp tırnaklarını ön koltuğa geçirip kamburunu çıkardı ve iyice geriye doğru kendini esneterek ,
- beni örnek almalısın ...diye ekledi..

[malina]

Bu kez yazınızı kendiniz düzelteceksiniz, şimdiden söyliyeyim:) Siteye bu biçimde eklenemez. İster yazarken dikkat edin, ister sonra yapın...

Cümleler büyük harfle başlayacak.
Nokta, virgül ve diğer işaretlerden önce bırakılan boşluklar silinecek, bu işaretlerden sonra boşluk bırakılacak.

Düzeltilmesi gereken diğer kısımları Backyard halleder.

[tuana]

konusan bir kedinin arabaya binmesini hıkayaede esrar olarak bıraktım.o saklı kalacak belki ilerde onu sıırı açıklayacak ortamı buluruzama malına bizi ilk sutlayanlardan biri olacaknokta virgül bosluk amanııın rüyalarıma girdi

[karakedi]

ben malinanın ve bazen başkalarının açık harflerle yazdıklarını hiç okuyamıyorum ki....imla kurallarına dikkat mi yazmış?. iki satır da olsa öykü yazmamış mı?

[tuana]

sayın kara kedi üzerine gelip seçerseniz yazıyı daha rahat okuyabilirsiniz

[malina]

Araya fazla girmiş olmamak için öyle yazdım. Bir çıkıntılık yapıyorum bari boyutu küçük olsun diye :)

[karakedi]

hadi hadi...en son ben yazmışım,,devam edin...ağaçlara bağlamayı da ihmal etmeyin...ben üstüste yazamam şekerlerim...

[tuana]

- beni örnek almalısın ...diye ekledi..Ece'nin aklı başından gitmiş örnek almak bir kenara o an sadece olanlara bir anlam vermeye çalışıyordu.kara kedi çok rahattı.Ece artık anladı.bu gördükleri ne bir hayal ne de bir rüya değildi.Kediye döndü ve sordu:Sen konusuyorsan o halde tüm hayvanlar?Karakedi Ecenin sözünü keserek "ağaçlar gökyüzü güneş ve tüm evren desek Ece?"dedi.Ece:yani senin gibi tüm evren de mi konusuyor?kara kedi:evet.dinlemesini bilene,anlayacak olana evren açar kapılarını.aslında evren hep konuşur ama bunu dinleyen çok az kişi vardır evrende.Ece:yaa demek evrendeki hersey konuşuyor!!kara kedi:evet.iyice dinlersen tüm evrenin ağlayışlarını özellikle bizim yaşamamıza can veren ağaçları dinlersen gözyaşlarını bile duyabilirsin.bu sarsıcı cümleleri söyledi ve kapıyı aç Ece dedi.Ece donmuş gözleriyle kapıyı açtı.kara kedi:unutma evren konuşuyor.eğer dinleyemezsen,ona önemli olduğunu anlatmazsan evren iki kez susacak.Birincisi:sen ve senin gibi onunla konuşmaya çalışanlara kapılarını kapayacak.İikincisi,evren kapılarını insanlığa kapatmak zorunda kalacak.siz insanlar canlı ısıltılı bir evreni öyle kolay sömürdünüz ki.size inanmak zor insanlar!!sizi besleyen,size cennetin bir örneğini yaşatan evrene davranışlarınıza bakın.Sonra kalkıp insanlık konusunda zirvedeyiz dersiniz!dün gece ağaçlarla uzun uzun sohbet ettim ormanda.Gece koyu bir karanlıkta yüzden fazla ağaçla konustum.hepsi bu yüzyılda ölümü bekliyor.hepsi kara bir kediyle bunu paylastı.Ağaçlar size hala sevgi duyuyorlar.Onlar sizsiniz sizde onlar!siz kendinizi başka bir varlığın yerine koymaz mısınız?ne kadar insansınız Ece?şimdi alkış zamanı haklısın.bu zamanda ağaçlar ve gökyüzü zirve de değil.siz geçmişle oyalanın durun.Gelecek,ağaçlar ve gökyüzü ağlıyor.Ama kendileri için değil.siz duyarsız insanlar için!Şimdi inip biraz geceyle konuşmak istiyorum.sen hazır olduğunda tüm evren seninle konuşmaya başlıyacak.Çünkü evren isteyen herkese kapılarını açar.Dün gece iki çocuğa kapılar açılmış.çocuklar artık evrenle konuşabiliyor."Ece sevgiyle kal"dedi kara kedi Ece'nin kucağına zıplayıp,sevgi dolu seslerle.Ece şaşkınlık içinde kapıyı açtı.kara kedi sessizce arabayı terketti.

[karakedi]

Kedinin ardından kalakalmıştı.İçinden bir ses kalk git de bir ağaç bul bakalım..kedi konuştuğuna göre bu gece bitmeden bir ağaç bulup denemelisin diye çınladı..
Evin arkasında küçük bir koruluk vardı.Mahallenin çocuklarının neşeli çığlıklar atarak oyunlar oynadıkları...Ece'nin çok sevdiği en az 50 yıllık eşsiz bir ardıç ağacı vardı.Hemen arabadan fırladı ve koşa koşa ardıcın dibine vardı.
Ağaca bakakalmıştı.ilk defa bir gece özellikle bir ağacın yanına gelip ona bakıyordu.Konuşmaya cesaret edemedi.Cevap alamamaktan korktuğunu fark etti.Nasıl başlayacağına karar verememişti.
Birden annesinin ona küçükken öğrettiği birşey aklına geldi.bunu sokak köpeklerinden korktuğu zaman **** tanımadığı hayvanlara yaklaşırken yapmasını öğretmişti ve bugüne kadar hep işe yaramıştı. Evet!! neden olmasın diye düşündü.
ağaca baktı ama gerçekten onu görmek için baktı.Güzelliği ululuğu içine içlemişti sanki... sonra iyice yaklaştı ve tüm iyi niyetini toplamaya çabalayarak ve ona saçmalama diye bağıran zihnini dinlemeyerek adeta çocukluğundaki gibi fısıldayarak,
-korkma,ben dosttum! deyiverdi.
Sonra yavaşca daha da yaklaşıp ellerini uzattı ve ağaca sımsıkı sarıldı.

[tuana]

okurken o anı yaşadım sağol kara kedi iyi ki varsın öyle bir sarıldı ki dakikalarca sarılmış olmasına rağmen birkaç saniye gibi geldi Ece'ye.Ağaç o devasa gövdesini yüzyıllardır kıpırdamayan eski çağ dinazorları gibi yavaşça oynattı.Ece bu kıpırdanışı farketti.içindeki inançla tekrar sordu:merhaba nasılsın?Ağaç gecenin o eşsiz koyuluğunda bambaşka bir gezegen iklimi oluşturan sokak lambalarının ormana süzülen hüzmelerinin arasında cevap vermedi.Ece inancını azaltmadan ama biraz yorgun bir sesle tekrar:merhaba evren,merhaba ağaç!!dedi.Ağacın o kalın,devasa gövdesinden büyük bir su damlası yuvarlandı.Bu damla sıradan bir yağmur damlasından daha büyüktü.Ece'nin başına doğru akan bu damla yüzüne dağıldı.Ağaç:Hoşgeldin Ece dedi.Ece:işte bu!!Ağaç konuşuyor!evet! Daha bir sıkı sarıldı ağaca.Ve ağaç onu güneşe uzak bir gezegen ikliminde çook uzak bir mevsim gibi sıcacık sardı dallarıyla.Ağaç:Ece,kara kediyi ben gönderdim sana dedi.Ece:biliyordum.kedi de konuştu ve ağaçlardan evrenin konuştuğundan bahsetti.artık eminim.Ağaç:Ece hayatın ve mavi gezegenin tam ortasındasın şimdi.Kendini o drin okyanıslara bırak.Sonra gökyüzünün seninle konuşacağı çok şey var.haydi Ece !Dinle onları.Ece:Bir rüya görmüştüm.

[karakedi]

-O kadar gerçek gibiydi ki... o kadar üzüldüm ki..uyumaya devam edemedim..
Rüyamda tüm dünya kaos içindeydi..İnsanlar paranın esiri ruhlarını yitirmişler, 2 kuruş için bize can veren doğayı tamamen katletmişlerdi..Denizler asit denizi ,ırmaklar zehir,ormanlar kömür olmuştu..Herkes oradan oraya koşuşturup birbirini itekliyordu.Sevgi yoktu çiçek yoktu ağaç yoktu su yoktu..Herkes korku filmlerinden fırlamış gibiydi..hayvanlar yoktu..bulutlar bildiğimiz şekliyle yoktu ve en kötüsü güneş yoktu...Kapkara bir karanlığın içinde sağa sola panik içinde koşuşan yardım çığlıkları atan adeta yaratıklar vardı..İnsan bildiğimiz halini kaybetmiş aklını yitirmiş gibiydi...Sanki en vahşi hayvandan daha vahşi idi.
Kötü sülfirik kokular vardı..Her yerde yangınlar vardı.Ruha huzur veren hiç birşey kalmamış sanki sadece korku ve panik vardı..İnsanlar ellerinde paralar oradan oraya koşuşturuyor ama o paralar onlara yardım edemiyordu..Çünkü banka kalmamış ,dükkan kalmamış,yiyecek kalmamıştı...Bir takım insanlar ağlaşıyor bir takım fanatikler diğerlerine saldırıyor o kargaşa da kadınlar ağlaşıyor erkekler kavga ediyor yaşlılar kımıldayamıyor ama bir tek çocuklar evet bir tek çocuklar .....ah evet hiç çocuk yoktu...nerelerdeydiler??
Çılgınca tek bir çocuk bulmak için arandım rüyamda... kaosun, çığlıkların ,çıldırmışların arasında deliler gibi koşuşturarak arandım ama tek bir çocuk bulamadım..
Dost bakan tek bir gözde bulamadım..
Yoktular... gitmişlerdi...
Sonra o bulutsuz, yıldızsız, aysız, güneşşiz gökyüzünde tuhaf birşey oldu.Batıdan bir güneş gibi alacakaranlık doğdu ama tuhaftı alışılmadıktı.tüm sesler yok oldu.Ne insan sesi, ne rüzgar sesi, ne kuş sesi hayvan sesi vardı.O kadar alışılmadık bir sessizlikti ki kendi çığlığımın sesi bile yoktu.O anda kalakaldım..Sanki dünyada yaşayan adına her ne kalmışsa hepsi benimle beraber nefeslerini tutmuşlardı.Duyduğum bu şey neydi?Nabiz gibi yürek atışı gibi ama gittikçe daha artan daha hızlanan atınımlar?? kendi kalbimin seslerimiydi...?
ve o kadar soğuktu ki...dünya bildiğim yer değildi..
O anda birden uyandım...anne!! diye düşündüm..Gece gece aramaya çekindim, gidip evine bakmak istedim ama tek yapabildiğim ağlamaktı...Sonra evden fırladım karakediye rastladım..
Hala mı rüyadayım?
. Söyle bana güzel ağaç? Evren bana ne dedi?

[tuana]

hayır Ece o dünyanın yüzyıl sonraki hali.o rüya sana gösterildi.simdi tüm yaşadıkların,kara kedi,ben gerçeğiz dedi ağaç.rüyayı sessizlikle dinleyen ağaç gövdesinde kocaman bir boşluk açarak Ece'yi kucakladı.Ece'nin bedeninden mutluluk akıyordu.bu sıcaklık bütün heryanını sarmıştı.ağaç:"rüyayı izle"dedi.Ece bu kabusu insanlığın yokoluşu olarak düşündü.ağaç:endişelenme.Biz bir döngü içindeyiz.ağaçlar bu döngüde en sanssız yere sahip.su,kendini temizliyebiliyor.Gökyüzünü biz temizliyoruz.toprak bize biz ona dönüğüz.ama bir ağacın yok oluşu evrende telafi edilemeyecek kadar önemlidir dedi.Ece ağacın gövdesinden yavşça ayrıldı.ardıç kocaman damlalarından,gözyaşlarından bir tane daha akıttı istemeyerek.Ece:sana söz dedi.bu gece seninle konuştum.ama artık biliyorum ki,kara kedi ve rüya bana bir pencere açtı.Bu pencereden evren konuşuyor.ve bu çok muhteşem bir şey.ağaç:Ece seni ve senin gibi konuştuğumuz insanlar var.şimdi kara kediye git ve onu dinle.o sana birseyler anlatacak.dedi ve sessiz gecenin alaca karanlığında konuşmayan bir ağaca döndü.kara kediyi bulmak üzere yola çıktı.

[karakedi]

bitmiyor anladim...ama tıkandım..sabah tekrar denerim..araya kimse neden girmiyor acaba...

[karakedi]

tekrardan okuyunca tuanacım ,sen gerçekten hikaye **** öykü yazıyorsun ..benimkiler roman olmuş,,sen direk konuya giriyorsun,ben lafı gezdir dolaştır hava aldırıyorum...
birde açıkcası başka hiç kimsenin 2 satır bile olsa oyuna girmek istememesi motıvasyonumu azaltıyor..
şimdi mevcut durumda ne yazacağımı da bilemedim sorunu var..kediye rastlatıp kediye miyaaav dedirtip kaçmak var...hehehehe
kediyi ararken evreni başka birşeyden konuşturmak var.. aslında evren diyeceğini bir güzel söyledi diye düşünüp bitirmek var.. burası tam da bir kavşak görünümünde...keşke ikimize pas atan bir üçüncü olsaydı diye düşünüyorum hala...beni yönlendirirmisin.?kayboldum...
senin okul nerede?. kayıt olsam kompozisyonum gelişir mi??

[karakedi]

o iki satır yazmayanlar biz bunu bitirince hadeeee yazın üçüncüyü derlerse yazma zevkim baskı nedenıyle yitebilir mi??

[karakedi]

ben en iyisi gidip kameramı boşaltırayım da biraz resim çekeyim...

[tuana]

kara kedi zirveye oynuyoruz.burada bırakmak olmazgideceğimiz yeri çok iyi biliyorum.hikayeyi karanlığa sürükleyen de onun nerede gezdiğini bilen de onu aydınlığa çıkaracak kelimeleri biz biliyoruz..içimizdeki o ebruli çiçekleri yeşerten de solduranda biz değil miyiz? şimdi hikayenin o sıra dışı karanlık bahçelerinde dolaşırken kaybolduğunu sanan bir kara kedi'ye sözlerim.beraber çözeceğiz bu karmaşık sanılan aydınlığı.herkesin desteğini bekliyoruz tabii ki.ama tek te devam edebilirim.sizinle yazmanın keyifli olduğunu bilmenizi isterim

[karakedi]

mesleki deformasyondur belki tuanacım..zirveye oynuyoruz ama trıbünler boş,,, ben alkış ve katılım istemiştim..))) yazıcam söz ...biraz zaman tanıyın...

[karakedi]

Ece eve doğru ilerlerken karakedi heran biryerlerden fırlayıp karşısına çıkacakmış gibi hissediiyordu.Eve ulaştığında ise hala görünmemişti.neredeydi?? adeta kaybolmuştu..

[backyard]

ben de bugün yazacam birşeyler
valla söz

[backyard]

Yaşadıklarından şaşkın ve yorgun evinin kapısını açtı, odasına girdi, ışığı bile açmadan yatağın üstüne bıraktı kendini. Tüm detayları kara kedinin yeşil gözlerini, ağacın dokunuşunu hatırlamaya çalışıyor, ona söylenenleri unutmamak için sürekli kendi kendine tekrarlıyordu.

Sanki gerçek rüyaymış ya da rüya gerçekmiş gibiydi. Sanki ona açılan kapı uyursa kapanacak gibi bir kaygıya düştü.

-Kedi, yeşil, ağaç, evren, evren konuşuyor, ben, ece.. diyerek derin bir uykuya yenik düştü sonunda.

Gecenin ortasında tık tık sesiyle irkildi birden. Yatağından fırladı. Uyku sersemliğiyle hem neler olduğunu anlamaya çalışıyor hem de sesin geldiği yöne doğru sessizce yürüyordu.

Birden pencerenin önünde o bildik parlak bir çift yeşil gözü gördü Ece. Pencereyi açtı, br an şaşkınlıkla ne diyeceğini bilemedi. Sonra kendini toparladı ve tedirginlik içinde;

-Neredeydin bunca zaman, seni aradım ama kaybolmuştun, diye soru kara kediye.

Kara kedi pek oralı olmadı, acelesi var gibiydi.

- Hadi hemen hazırlan, ormanlar birliği seni bekliyor.

Şaşkınlığı bir kat daha arttı Ece'nin.

-Ormanlar birliği ne, nereye gidiyoruz, sabahı beklesek?

- Olmaz, kuralları bu, gece saat 3.00'te seni götüreceğime söz verdim. Hadi çabuk.

Ece daha fazla itiraz etmenin bir işe yaramayacağını düşünerek, merak içinde giyindi ve kara kedinin ardından bilinmedik ormana doğru yola çıktı.


********************************

valla nedir, nasıl oluyor, ne oluyor, ne olacak hiçbir fikrim yok benim
ormanlar birliği nereden çıktı diye sormayın
ancak bu kadar uydurabildim