Biz hiç bir ilaç, gübre ve katkı kullanmadan, toprak ve bitkilerin içinden kendiliğinden gelen şifa gücüne inanarak bitki yetişmeye devam ediyoruz.
Toprak içindeki ilaç ve gübre miktarı azaldıkça hastalığın azaldığını görebiliriz. Ve eğer bitkiler hasta olsa bile kendiliğinden iyileşir, ve asıl olan sağlığına kavuşur.
Fakat bitkinin cinsi, tarlada daha önceden bulunan ilaç ve gübre kalıntılarının miktarı, tarlanın durumuna göre ilaç ve gübre kalıntılarının imha sürecinin uzunluğu değişir. Bazı tarlalarda bir kaç senede olabilir. Bazıları daha uzun seneler olabilir.
Toprağın içindeki ilaç ve gübreler insanlara geçince insanların sağlığını bozar. İnsanların vücüduna geçmesin diye haşereler zehirli kısımını yiyorlar. Teşekkürler böcekler!
Bitkilerin zehirleri, hastalıklarıyla dışarı çıkar. Bitkiler hasta olmasın diye ilaç kullanırsak, asılında yemememiz gereken zehirli bitkiler bizim soframıza kadar gelir tabii.
Öyle ise zehir içeren bitkilerin hasta olup tarladan dışarı atılması daha iyi değil mi acaba?
Önemli olan tarlada çalışırken, şimdi toprak ve bitkiler ne durumda, bizden ne istiyor, bunu tam ve doğru bilmektir.
Toprağı sevmek, ona saygı göstermek ve gübreyle kirletmemek... Bunlar temel esastır.
Saygılarımla.
Aki OZONO
dogal-bilincli-beslenme@googlegroups.com