“Terket Paros’u, incirlerini ve balıkçı yaşamını”
-Hesiodos'un Archilos’undan-
Zeytin, üzüm, incir…
İnsana en yakın, ya da insanın en yakın olduğu…
Mistik, afrodizyak, destansı, mitolojik üç efsane ağaç...
Adem’le
Havva’nın mahrem yerlerini örten
incir yaprağı değil mi ?
Demek incir cennetin meyvesi...
Boşuna kutsal kitaplar İncir’den sık sık söz etmiyor.
İncir denilince aklıma
Ege gelir. Yaz zamanlarımın kadim çoğrafyası Ege…
Ege inciri sevmiştir, incir de Egeyi...
Çünkü incir Ege’ye yakışan bir meyva…
Hoş üzüm de öyle, zeytin de...
Deyimlerimizde, masallarımızda, türkülerimizde incir de konu edilmiştir.
«Hastane önü incir ağacı » hemen akla geliveren, sonra kavga günlerimizin türküsü
«Mapusun içinde üç ağaç incir » geliyor aklıma...
Kültürümüzün içinde bu kadar yeri olan bu meyvanın elbette mutfağımızda yeri var.
Şu mevsimde kestaneye takmışlığım var ya, bu kez de
kestaneyi incirle buluşturayım dedim.
Kolay bir tatlı.
Hayalgücünüze uygun, üstelik yiyeni düz duvara tırmandıran türden .
Evet şimdi yapımına geçelim :
Kestaneli incir tatlısı
Malzeme :
- kaynatılmış temizlenmiş kestane
- Kuru incir,
- Kuru kayısı (şekerpare, günkurusu farketmez,
- Hurma,
- Süt,
- Kabuk tarçın,
- İki üç karanfil,
- Bir çay kaşığı zencefil
Üzeri için :
- Kaymak
- Antep fıstığı (üzerine serpmek için)
- Vişne reçeli tanesi (Bakın bunu fotoğrafta unuttum. Hiç olmazsa kamkat reçelinden tane kapabilirdim. O da yakışırdı)
Biliyorsunuz, kestaneleri kabuklarından ayıklamak bir dert.
Sonunda kolay yöntemi buldum.
Kabuğunu enine çizip kaynatmak ve soğumadan soymak…
Kestaneler iriyse bir incire bir kestane yetiyor…
Hurmaların çekirdeklerini çıkarıyoruz, ikiye ayırıyoruz. Kayısıları da öyle… Yani bir incire bir kestane, yarımşar hurma ve kayısı koyuyoruz.
Kuru incirleri sıcak suyun içinde azıcık bekletmek yetiyor.
Sonra uçlarını kesip, kesilen ucu bir bohça ağzı gibi açıyoruz, dolmalık yapıyoruz. İçine, ortaya kestaneyi, bir kenarına hurmayı, diğer kenarına da kayısıyı sıkıştırıyoruz.
Yayvan bir tencereye sık olmamak koşuluyla diziyoruz. Üzerine gelinceye kadar sütü koyuyoruz. İçine kabuk tarçınımızı ve karanfilleri atıyoruz, üzerine zencefili serpiyoruz.
Kapağı aralık bırakarak, önce orta ateşte, kaynamaya başlayınca kısık ateşte süt azalıncaya kadar kaynatıyoruz. Süt köpürecektir, hiç sorun değil… Nasıl olsa incirlerin üzerine kaymak koyacağız.
Süt iyice çekilince, ateşten indiriyoruz. Soğumaya bırakıyoruz. Aslında ertesi gün çok daha yiyimsel oluyor…
Soğuduktan sonra dediğim gibi üzerine kaymak koyuyoruz, antep fıstığı serpiyoruz…
Eh, artık kim tutar sizi
Afiyet olsun…
Ha sahi, malzemelere başka şeyler de katabilirsiniz, çıkarabilirsiniz de...
Mesela kuru üzüm katılabilir, tereyağında kavrulmuş çam fıstığı da...
Bu incir tatlısını hep cevizli yapmıştım...
Foruma tarifini ekledim diye hatırlıyorum ama aradım bulamadım. Neyse, inanın kestanelisi çok daha güzel oldu. Deneyen aradaki farkı zaten anlayacaktır.