Arkası yarın gibi oldu bu çalışma
Bize dağıtılan malzeme içinde küçük kaplarda hazırlanmış bir sos vardı. Bunun ne olduğunu sorduğumuzda "Gunkan mak"i dediler. Yani yeşil soğanlı ton balığıymış. Malzemesi ton balığı, mayonez (Ustamız Heinz marka kullanıyordu, bunun lezzet olarak ülkelerindekine en yakın olduğunu söyledi. Bizde üretilenler fazla keskinmiş.)
Ton balığı, mayonez, soya sosu ve ağızda keskin bir tat bırakmayacak kadar hafif bir lezzet veren taze soğan varmış.
Nigiri suşi aslında elle şekillendiriliyormuş, ama teknoloji gelişince bunun için de kalıplar yapmışlar. Aşağıda ustamızın önünde kırmızı çerçeveye aldığım kalıpları görüyorsunuz. Kalıplar ıslatılıyor ve yine ıslak bir kaşık vasıtasıyla pirinç dolduruluyor, kapak da ıslatılıp pirinç sıkıştırılıyor ve kumdan kale yapar gibi tabağa ters çevriliyor. Hop, alın size hazır iki pirinç topağı.
Sonra şerit halinde kesilmiş bir yosun pirinç topağının etrafına sarılıyor (bir yaprak yosunun 1/8' i kadar bir şerit). Birleşim yeri parmakla su sürülüp yapıştırılıyor. Dikkat! Yosun 3-4 mm kadar havada kalmalı ki, sosa yataklık etsin. Sonra içine yukarıda bahsettiğim sos konuyor. Bir tepeleme çorba kaşığı kadardı. İşte bitti, gunkan makili nigiri suşi hazır.
Diğer pirinç topağının üzerine ise bir parça wasabi denilen acı hardal kreminden sıkılıyor. Resimde kırmızı yuvarlağa aldım. 0,5 cm kadar sıktılar hepimizinkine tek tek.
Sonra da malzeme kutumuzda hazır bulunan haşlanmış ve boyuna ikiye yarılarak fileto balık şeklindeki karidesi (neta) bu wasabili pirincin üzerine oturtuyoruz ve sıkıştırıyoruz. Pirinç karidesin altına tam yayılacak şekilde bastırıyoruz. Soya sosuna batırırken pirinçli kısımdan değil et kısmından batırıyoruz. Yosun sarılmadığından dağılabilir, dikkat. Burada bir püf noktası söylediler, karides haşlanırken kıvrılmasın diye bir minik şişe geçiriliyormuş (haşlama suyunda sadece tuz olacakmış). Karidesin kuyruğu da üzerinde üzerinde, pek fiyakalı bir manzara. "Neta" lı nigiri suşi hazır, buyrun.
Tüm günün çalışması tabakta şöyle duruyor
Bu arada JİKAD üyeleri çok hoş bir demlikte demlenen özel Japon çayını da bize ikram etti. Demliğe bayıldım
Suşi çok çeşidi olan bir yiyecekmiş. En tanınan dün anlattığım Maki-zushi.
Diğer çeşitleri de eğitimde gördüğüm bir posterden fotoğrafladım kısa bilgileri de var, onları da sizinle paylaşacağım. Bu arada suşi tecrübesi olanlar da paylaşır mı acaba?