Gelen bir mailden...
Yolcular, uçağın yanında otobüsten inmişler..
bavulları uçağa yükleniyormuş.
Uçak şirketinin minibüsü yanlarında durmuş.
İçinden kaptan pilotla, yardımcı pilot inmişler...
Yolcular fena halde şaşırmışlar..
Kaptan pilotun elinde bir beyaz baston. Kolunda üç noktalı bant..
Yardımcı pilotun elinde bir köpek tasması..
Tasmanın ucunda bir köpek..
Sağa sola çarparak öylece ilerliyorlar uçağa..
Günlerden 1 Nisan değil ama, "Şaka herhalde" demiş yolcular, doluşmuşlar uçağa..
Uçak pistte hızla ilerlemeye başlamış. Yolcuların gözleri camda.
Uçak hızlanmış..
Yolcular endişelenmeye başlamışlar.. Ucak daha hızlanmış.
Pistin sonu hızla yaklaşmaya başlamış..Uçak iyice hızlanmış..
Bazı yolcular paniklemiş, dua etmeye başlamışlar.
Uçak son hıza ulaşmış.
Bu arada pistin sonuna da ulaşılmış. 100 metre sonra betonun bitip çimlerin başladığını gören yolcular dehşet içinde çığlığı basmışlar..
Tam o anda da kaptan pilot levyeyi sonuna kadar geri çekmiş...
Uçak tam pist biterken tekerleklerini yerden kesmiş,havalanmış.
Kaptan pilot arkasına yaslanmış derin bir nefes almış ve
yardımcı pilota dönmüş:
-
Biliyor musun? Bir gün çığlık atmakta gecikecekler
ve hep birlikte geberip gideceğiz!..."
Dünyada nice kör yöneticiler var.. Çığlık atmaktan vazgeçmeyin.