“Dissectum” yetiştirme
Meşhur inanışın tersine; Japon akçaağaçları güzel gelişmek için asidik toprağa ihtiyaç duymaz. Su bazlı, aşırı alkali ya da tamamen ıslak olanlar dışında çoğu bahçe toprağı ile iyi gelişeceklerdir. Bunlar yarı gölgeye, sığ ancak humustan zengin toprağa, yüksek bir ağacın arkasında kalmaya ve sürekli görece fazla neme alışmış orman bitkileridir. En büyük düşmanları kış baskınları (ince fibröz kökleri çürümeye meyillidir) ve bahar sonu donlarıdır. Japon akçaağaçları mevsim başında yaprak sürmeye başlarlar ve çıkan yaprakların soğuğa maruz kalması nadiren ölümcül olabilir, ciddi bir şekilde çarpabilir. Bahar soğuk hava dalgalarında küçük yapıları sayesinde bu ağacın tümü kaplanmış gibi korunaklı olsa da yavaş gelişen bu bitkilerin donma hasarını tamir etmesi uzun sürebilir.
Çiçek ekiminde kireçli, serbet tahliyeli ya da ağır killi toprak kullanırsanız, genel olarak Japon akçaağaçları, özellikle de “
dissectum” kaba iyi alışacaktır ve saksıdaki bitki soğuklar tehdide başladığında koruma altına alnınabilecektir. Tahliyeyi kolaylaştırmak için, verimli toprak, %20 oranında çakıl veya perlit eklenmiş
John-Innes tipi karışım en iyisidir. Hiç bir zaman toprağın tamamen kurumasına müsaade etmeyin; bu, yanmış yapraklar ve kağıt inceliğinde, kuru, kahverengi yaprak uçları ile sonuçlanacaktır. Kademeli olarak 2 ya da 3 yılda bir saksı değiştirin.
Yanma yerde büyüyen bitkilerde de görülebilir. Güçlü güneş ışığı ya da rüzgar yapraklarda köklerin uçlarda olan ve savunmasız yapraklara gereken miktarı telafi edebileceğinden daha fazla nemi alıp götürebilir. Donmada olduğu gibi yanan yapraklar da çirkin görünür ancak bitki genellikle kendini tamir edebilir ve etkilenen yapraklar kesilebilir.
Çoğu mor yapraklı “
dissectum” renkerini en iyi ışık altındayken sergiler ancak bunun yanma tehlikesi vardır, tabii ki burada kastedilen tüm dikili canlılar için riskli olan direkt güneş ışığı değildir. Değişik renklerdeki bitkiler güneşte yanmaya daha çk eğilimlidir, o halde gölge elzemdir. Tüm japon akçaağaçları gibi “
dissectum”lar da yüzeysel kök sistemlerine sahiptirler ve bu yüzden organik organik saman-yaprak karışımı ile yüzeyin kaplanması hem nemi tutar hem de bitkiyi (daha çok Japon akçaağacı türleri için geçerli) besler. Gübre kullanırken tutumlu davranın, çok fazla vermek bitkinin güneşe, rüzgara, susuzluğa ve erken güz soğuklarına savunmasız olan dayanıksız gelişim şekline geçmeye meyletmesine sebep olur.
Bunların hiçbirisi “
dissectum”un yetiştirilmesi zor olduğunu göstermez, değillerdir de. Doğru zamanda nem almalarını sağlayın, birazcık gölgeli korunmuş bir alana yerleştirin, mevsimler geçtikçe sık sık değişen yapraklar silsilesi ile size güzel bir cevap vereceklerdir.
“Dissectum”u konumlandırma
İster otsu olsun ister odunsu, “
dissectum”un büyük ve güçlü komşuları olmamalıdır. Zarif görünümü eşit derecede ince görünümlü ya da küçük yapraklı arkadaşlara sahip olmasını gerektirir. Farklı yaprak türleriyle olan seçimler birbirleri ile etkili bir kontrast oluşturacaktır, ayrıca mercan kabuğu akçaağaç olarak da bilinen
Acer palmatum ‘Sango-kaku’ gibi, enfes A. shirasawanum ‘Aureum’ (altın dolunay akçaağacı) gibi ya da
Acer palmatum ‘Osakazuki’ gibi yüksek ve heybetli Japon Acer Palmatumlarının önüne yerleştirildiklerinde güzel görünürler. Yarışa girmelerini önlemek için büyük bitkilerin kök yumağından uzakta tutun. “
dissectum”lar ayrıca herdem yeşil
azaleas,
camellias ve
pieriler gibi Japon bahçesinin güzide üyeleriyle ya da
Stipa tennuissima ve
Deschampsia cespitosa gibi tüylü çayırlarla uyum sağlar.
Diğer taraftan saksıları gruplamak suretiyle tamamlayıcı yahut zıt renklerir ve şekiller “
dissectum”ları diğer salon bitkileri ile takımlar haline getirin. Kırmızı ve mor “
dissectum”lar mavi
hostalarla ya da
Ophiopogon planiscapus (kara yapraklı siyahiler ya da düz yeşil),
Carex siderosticha ya da
Carex glauca gibi dolgun kemerli yapraklara sahip sıradan sazlarla, ya da düz yahut değişik renkli
Luzula ile iyi gider.
Athyrium niponicum var. Pictum,
Cyrtomium falcatum (Japon çobanpüskülü) gibi yaprakları güzelce ayıklanmış eğreltiotları ya da
Polystichum setiferum Plumosum bitkileri ya da
Divisilobum grubu “
dissectum” yaprağıyla denge oluşturur. Yeşil, kümeli “
dissectum”lar tasfiye edilmiş çayırlar
Hakonechloa macra ‘Aureola’ ya da
Festuca glauca ‘Elija Blue’ nın yoğun mavi döşemesi yahut
Imperata cylindrica ‘Rubra’ (kırmızı çayır) nın koyu kan kırmızısı tezatlığı ya da yeşil-siyah çizgili
Equisetum hyemale kökleri ile güzel birer eş olabilirler.
“
Dissectum”lar sadece japonyada veya çiçek bahçelerinde boy göstermezler buna karşılık küçük kümeleri modern evlerde veya çağdaş güvertelerde aynı oranda kullanılırlar. Morlar ve kırmızılar özel ilgi ve bakım gerektirdiklerkli için numunelik olarak kullanılırken yeşil yapraklılar arka planda ciddi miktarda harmanlanabilir. Hepsi çok çekicidirler. Koyu mavi **** kırmızı sırlanmış saksılar, pas kırmızısı ve mor fideleri iyi tamamlar ve bir kaç “
dissectum” saksısıyla güzel bir giriş tasarlanabilir.
Tüm renkler su yakınlarında muhteşem isolasyonda harika görünürler ve yüksek nemin keyfini çıkarabildikleri dere kenarları **** gölet kenarlarında (eğer toprak yeterli tahliyeye sahipse) çok iyi yetişirler.
RHS wisleyin bahçesinde olduğu gibi gürbüz olmayan “
dissectum”lar geniş, sarp bahçelerde kullanılmak üzere yeterince küçük ve yavaş gelişime sahiptir. Kümeli formu arka plana
taşkıran çiçeği ya da
kayakoruğu gibi yastıksı bir hava katarken kıvrımlı eğersiz taslağın zarif süsleri tıpkı
kar tanesi çiçeği,
Chionodoxa,
Leucojum,
cüce nergis olduğu gibi ilkbahar soğanlıları için mükemmel bir ahenk olşturur.
Budama
Her ne kadar “
dissectum”ların budanmaya ihtiyacı olmasa da dallarının ve yapraklarının kıvırcık ve ağağı doğru yılankavi süzülen güzellikleri saklanmış olarak şişkin bir kube şeklinde durur. Bu iç tasarımı gözler önüne sermek için seçici bir budama yapmak sadece estetik açıdan ileri gitmeyi sağlamaz ayrıca kubbenin içine hava ve ışık girmesine olanak vererek mantar hastalıkları ve içeriye saklanabilecek böcek riskini azaltırlar. “
Dissectum”lae en iyi yazın budanır.
Japonya’da güzel yapılarını gözler önüne serebilmek amacıyla “
dissectum”lar yerden yeterince yükseltilmiş saksıda yetiştirilirler ve kışın dallarının işlemesi ve yaprakları oranında değerlidirler.
Eğrelti otu yapraklı yahut “
dissectum” cinsi Japon akçaağaçları tüm salon bitkileri arasında en güzellerindendir. Bariz bir şekilde çiçek açmayabilirler ancak kesinlikle mevsim değişikliklerini işaret ederler: hayat dolu yapraklarının sıkılgan aceleciliği kışın sonunu gösterir, tüylerin ve yapraklar silsilesinin nefes kesici bir güz kaftanı giymeden önce ustaca daha ağırbaşlı ama göz alıcı bir bahar ortası elbisesine bürünmesi gelir sonra. Son yaprak düştüğünde iskelesiyle kalan bitki büyülemeye devam etmektedir.
Bunlar küçük ebatlarının düşündürdüğünün aksine her mevsim bakım gerektiren bitkileridir.
Not: “
dissectum” Acer palmatum'un da içerisinde bulunduğu Japon akçaağaçları grubunun bir üyesidir.