|
Merhaba,
Ben gencim henüz; 82 anayasası çıktığında doğmamıştım bile. Ne darbeleri gördüm ne talanları. Ben kaygılıyım. Birey olduğumu farkettiğim günden bu yana çevre ve ekoloji adına birşeyler yapmaya çalışıyorum. Çünkü sahip olduğumuz tek şey bu gibi geliyor. Bu toplumsal unutkanlıkta kültür yozlaşıyor, globalleşen dünyada kimliklerinde bir önemi kalmıyor. İnsan hep güzeli arıyor. Ve bence o da doğada bulunuyor.
Dışa bağımlı bu sermaye piyasasında devletler "yok ben oynamıycamda" diyemiyor. O zaman herşey satılık hale geliyor işte. Sosyal devlet sadece alma gücü olanı destekliyor. Başkente su getirmeye çalışan devlet suyunu bile özellşetiriyor.
Ben kaygılıyım. Hukuktan pek anlamıyorum. Ama Çevre bir grup çevrecinin vicdanında değil bir devletin sorumluluğu altında olmalıdır. Maden yasası, tohum yasası, kıyı yönetmelikleri, 2B bütün bunlar yüksek ivmelerle gündeme oturup düşerken biz vicdan sahibi insanlar sadece aktivist olabiliyoruz. Muhalefet bile olamıyoruz. Ve ben merak ediyorum bizim demokrasimiz ne zaman sorumluluk alacak. Ben dediğim gibi ne ahkam kesecek kadar tecrübeliyim ne de o kadar bilgiliyim. Sadece kaygılıyım; kaygılı olanın bir grup insan olduğunu gördüğüm için.
|