Bonsai felsefesi

[Erkan Aktaşgül]

Arkadaşlar bu tür tereddütler ve kafa karışıklıkları hemen her bonsai forumunda karşımıza çıkabilecek türden tartışmalar yaratıyor ama bence herkesin için rahat olsun. Biz ağaçları kesip kağıt olarak kullanan, domatesleri dalından koparıp yiyen ve tavukları kızartan bir memeli türüyüz. Bu kadar derinlemesine düşünürsek yemek yememizin, birşey giymemizin bile imkanı kalmaz.

Ha diyeceksiniz ki yemek/giyinmek zaruri ihtiyaçlar. Peki kağıtta mı zaruri ihtiyaç? Koltuklarımızdaki deri, mutfaklarımızdaki ahşap dolaplar, yerlerdeki parkeler olmasa ölecek miyiz?

Diyeceğim odur ki biz hiçbir canlıya acı çektirme düşüncesinde olan insanlar değiliz. Bilakis herhangi bir doğa sorunuyla ilgilenmek gerektiğinde ya da ağaç dikme kampanyalarında vs. en önde koşacaklar da bizleriz. Bir sanat insanı olan ressamın fırçasında ölü bir ağaç yatıyor unutmayın. Kaldı ki bizim yaptığımız da bir sanat ve biz bitkileri yaşatmaya çabalıyoruz öldürmeye değil..

Doğayı tahrip eden ve ağaçları üzen şey onların tellenmeleri değildir emin olun. Onları esas üzen; bonsai veya doğayla içiçe olan diğer herhangi bir sosyal okuldan mezun olamamış ve dolayısıyla doğayla kavgalı bireylerin kendilerine yaptıkları eziyetlerdir.

Her zamanki gibi biraz fazla uzatmış ve konuyu da dağıtmış görünebilirim ama hassasiyetlerimizi yanlış yerlerde konuşlandırdığımızı ve bu yanlışlığın insanları doğa ve ağaçlarla tanıştırma/barıştırmanın en estetik ve sıcak yollarından biri olan bonsaiye zarar vereceğini düşünmekteyim.

Saygılarımla..

(NoT:Bonsaim.com'daki bu iki yazıda hiçbir değişiklik yapmadan buraya kopyaladım)