Böğürtlen, Ahududu (Rubus idaeus)

[nevsune]

Sanırım Tayberry umutsuz durumda. Yapraklarından hiç sağlam yoktu, temizleyeyim derken zamansız bir budama oldu. Şu anda üzerinde hiç yaprak kalmadı. Başka fidanlardaki deneyimlerimden biliyorum ki, yapraksız kalınca gövde de kuruyor. Bekleyeceğim bakalım.

Loganberry biraz daha iyi durumda. Hasta yaprakları temizledim. Üsttekilere bulaşmadıysa kurtulabilir sanırım.

Nasıl fark etmemişim, evergreende de başlamış meğer külleme. O hasta yaprakları da temizledim.

Sonuçta ne varsa bizimkilerde var olacak galiba.

[denizakvaryumu]

Orijinal Mesaj Sahibi nevsune

Sanırım Tayberry umutsuz durumda. Yapraklarından hiç sağlam yoktu, temizleyeyim derken zamansız bir budama oldu. Şu anda üzerinde hiç yaprak kalmadı. Başka fidanlardaki deneyimlerimden biliyorum ki, yapraksız kalınca gövde de kuruyor. Bekleyeceğim bakalım.

Loganberry biraz daha iyi durumda. Hasta yaprakları temizledim. Üsttekilere bulaşmadıysa kurtulabilir sanırım.

Nasıl fark etmemişim, evergreende de başlamış meğer külleme. O hasta yaprakları da temizledim.

Sonuçta ne varsa bizimkilerde var olacak galiba.

Yapraklar dökülse bile ilaçlayın ve bekleyin son durum baharda belli olur.

[n_turan]

Sanırım bu yıl bu kadar.

[n_turan]

Neden yediveren bir ahududu çeşidi seçmeli?

Türkiye’de yalnızca Bauhause, Praktiker gibi yerlerden aldığımızda ancak görebildiğimiz etiketli bir olduğu için zor olsa da, Heritage, Autumn Bliss gibi kırmızı çeşitler, Fall Gold gibi sarı çeşitler yediveren çeşitler.

Benim izleyebildiğim kadar Heritage çeşidi kızaran bir gövdeye sahip. Daha önce Ankara’da Bentderesi’nden rastgele almış olduğum kırmızı çeşitlerin içinden 3-4 kök böyle çıktı.

Yurtdışından aldığım Heritage kökleri henüz çok küçükler ama gövdeleri aynen bendeki kırmızı gövdeli ahududu çalılarına benziyor. Çeşit seçerken en önemli özellik hastalık taşımadığından emin olmak. Daha önce Ankara için böyle bir şansımız yoktu, ancak artık Bauhause var.

Peki neden bir yediveren çeşit seçmeliyiz?

Ailecek ahududu meyvesini dalından koparıp yemeye bayılıyoruz. Kış gelinceye, donlar başlayıncaya kadar toplamak istiyoruz. Biraz da komşulara verebilmek istiyoruz. Kalanını da dondurup kışa saklamak, gerisini de kuşlara bırakmak ne iyi olur.

Yazın meyve veren ahududu çeşitleri yaklaşık bir ay süresince (Ankara’da genellikle haziran ortasından temmuz ortasına kadar) meyve veriyorlar ve sonra her şey bitiyor: Hem meyvesi hem de işi...
Yediverenler ise adı üstünde yediveren… Ilıman bir kış günü Aralık ayında bile dallarda ahududu görmek mümkün olabiliyor. Bu gidişle benim Fall Gold Kasım ortasında olgunlaşacak.

Bir kere tesis ettikten sonra yediveren ahududu çeşitleri –kimileri bunlara sonbahar çeşidi de diyor- haziran ortası- temmuz başında meyve vermeye başlıyor. Dallar genellikle meyve yüklü oluyor. Taşımayacak kadar ağır olduklarından yatıyorlar. O yüzden tellere tutturuyoruz.

Yaz dönemi meyve veren çeşitler genellikle bir-iki hafta daha erken meyve veriyor. Bu yüzden onlardan da diktik. Maksat olabildiğince uzun bir ahududu mevsimi yaşamak... Asıl yoğun ürünü beklerken onlarla oyalanıyoruz.

Tam meyveler bitti derken Ağustos ortasından itibaren ikince meyve dönemi başlıyor ve Eylül ortasına kadar devam ediyor.

Böyle güzel bir meyve olabilir mi?

1. Resim heritage_Everbearing Red

2. Resim_Bahçemdeki yediveren : Dikkat asla bütün meyveler aynı anda olgunlaşmıyor. Hergün sizi kendisine çekiyor.