Kaliteli olduğu yazılıp çizilen leonarditten bir torbasını fiyatının neredeyse yarısı kadar da kargo ücreti ödeyip getirttim.Sandım ki suya girer girmez eriyecek.Üç gün boyunca gittim geldim karıştırdım,yarıya yakın tortu kaldı.Ya bu kadar eriyor ya da bu iş sopayla,çırpıcıyla falan olmuyor.

Yine de bu yöntem aklıma yattı.Eridiği kadarıyla 1400 gr'dan kıvamı da yerinde 9 litre humik asit elde ettim.Bu çuval bana bir sene yeter.

20 litrelik bidonda elementel sıvı kükürt aldım.Bir ara katısını mı alsam diye düşünmüştüm ama ağaçların etrafına yay,toprağa karıştır,bu arada dikkat et yüzüne gözüne değmesin falan vazgeçtim.Zahmetli geldi.

Telefondaki sese göre şimdi tam zamanıymış, "ph"ı düşürmek istiyorsam hepsini birden kullanmalıymışım.Öyle yağma yok,sezon boyu varilin içinde gübre hazırlarken bundan da birer ikişer litre koyarım artık.

Geçen bahar,boylanan fidanların yalnızca üçte biri kaldığı yerden devam etmişti.O kadar emeğe yine öyle olursa üzülürüm.Belki işe yarar dedim,aldım elime fırçayı,su bazlı plastik boya ile fidanları baştan aşağı boyadım.Ağaçlara dokunmadım,onlar buranın iklimine alıştı.

Boyadığım fidanların fotoğraflarını eşime gösterdim.Şu kar yağsa da bahçeye gidemesen,diyor.

Karışmak gibi olmasın ama plastik boya bitkinin nefes almasını önleyebilir.
Forumda, kaolin için donma sıcaklığını 5-6 derece düşürücü etkisi olabileceğini okumuştum.
Açık arazi ve rüzgar esiyorsa dışını kaplamak da don etkisini azaltır. (Ör.: Rüzgar etkisi ile köprü üstleri donar ama yolun diğer bölümleri donmaz.) Bezle serbestçe sarmak gibi.

Önerileriniz için teşekkür ederim.
Fidanların güneye bakan tarafında çatlamalar oluyor.Niye kuzey değil de güneşe bakan taraf hasar görüyor, önceleri anlam veremedim.Buralarda gece gündüz sıcaklık farkı çok.Gündüz güneşin etkisiyle ısınan gövde gece şiddetli soğukla karşılaşınca zamanla zarar görüyor.Şayet beyaza boyarsam beyaz renk güneş ışığını yansıtacağı için gövdenin gündüzleri daha az ısınacağını düşündüm.Yani soğuktan değil sıcaktan korumak için boyadım.

İyi mi yaptım,sizin dediğiniz gibi belki de nefes almalarını engelledim.Boyamadan önce parkelerin altına da serilen şiltelerle sarmayı düşündüm.Geçen bahar sarmış,sonuç alamamıştım.Ama Nisan'da değil kıştan sarsaydım işe yarayabilirdi.Belkilerle geçiyor ömrümüz işte!

Kaolini yazın kullanıyorum.Kışın da işe yarayabileceğini sizden duydum.Forumdaki "Kaolin" bölümünü daha dikkatli okumalıyım.

Yardımcılarım.
Sayelerinde işler külfet olmaktan çıktı.Bir de sırtta taşınabilen şarjlı ilaçlama makinesi alırsam tam olacak.Manuelini artık kullanamıyorum,iki kere doldurdum mu kollarım pes ediyor.

Adalara dönüşümlü olarak domates,biber,patlıcan ve salatalık dikiyoruz. Hem toprağa azot kazandırır hem de birkaç kere toplar,yerine ana ürünü ekeriz düşüncesiyle deneme amaçlı bir adaya bakla ektik. Henüz çiçekte bile değiller.

Kıyılarda sarımsak ve soğanlar. Toprak yumuşak olduğu için baş çevirmeleri kolay oluyor.

Nergisler yıl geçtikçe çoğalıyorlar. Toprak işlerinin arttığı bu günlerde çiçek kokularıyla iç içe olmak ne güzel.

Nergislerinizin türüne bayıldım. Bir soğandan mı o kadar çiçek çıkardılar?

Beğendiğinize sevindim. Hayır, tek soğandan değil. İki yıl önce diktiğim soğanların yanlarında ikişer üçer yavruları oldu. Onların da bazıları çiçeklendi.
Türü "erlicheer",sayın pria'dan almıştım.

Taşköprülülerden özenip tarlada az bir yere sarımsak diktik. Yetiştirmesinde illa ki incelikleri vardır ama suyu sevdiğini biliyorum. Ota da boğdurmazsak iri iri baş çevirir herhalde.

Birkaç defa toplar yerine domates dikeriz diyorduk ama sanırım ona sıra gelmeyecek. Olsun, bu ada da bakla yeri oluversin.

Tarlada uzunca bir sıra bakla. Hep bakla diyeceksiniz ama başka bir şey çıktı da biz mi çekmedik!

Bahçede kala kala bu kirli beyazla reçellik gül kaldı. Birkaç fidancı dolaştım, kokulu diye sattıkları güllerden koku alamadım. Sorun bizim güllerde değil senin burnunda der gibi baktılar. Onlar öyle baktıkça yerini değiştireceğim diye kuruttuğum limon kokulu kadife gülüme yandım.

Çiçek tarhında podyum bu kez papatyaların.

Ve mutlu son.

Geçen yıl adaların kenarlarında yetiştirmiştik, az da olsa açık alanda ilk defa deniyoruz. Şu ana kadar iyi getirdik. İşinden gücünden zaman ayırıp tarlaya gideceksin, susuz bırakmayacak, otunu temizleyecek, çapasını yapacaksın falan bu işler iki kişiyle zor.

Sararmaya başladılar. Sonra sapları çökecek ve hasat edilecekler. Pazarda gördüm 'yeni mahsul' diye satışlar başlamış. Şaşırdım. Şaşırdım çünkü bizim sarımsakların gün yüzüne çıkmasına daha yirmi günleri var.

Bahçemizde yetişen meyveleri hiç etmemeye çalışıyoruz. Kirazları ne yapalım diye düşünürken vişneler olgunlaştılar. Neyse, onlar dalda bekleyedursunlar.

Geçen sene kirazın suyunu keşfetmiştik ve çocuklar beğenmişti.

Kokuları da olsaydı keşke!

İki kilo dikmiştik on yedi kilo hasat ettik.

Kiraz kurusu.

Lavanta ve ekinezya evin az güneş alan kuzey tarafını sevdiler. Börtü böcek de onları sevdi. Serinlikte o çiçek senin bu çiçek benim uçuşup duruyorlar.

Elma iç kurdunda birinci dölle mücadelenin zamanını kaçırdım. Kaçırınca kendime birkaç güzel söz söyleyip işi oluruna bıraktım.

Bahçemde meyve veren iki elma ağacı var ve her gün altları henüz tam olgunlaşmamış kurtlu meyvelerle doluyor. Öyle bırakacak halim yok, topluyorum. Eşe dosta poşet dolusu verdim. Alırken teşekkür ediyorlar ama dedikleri gibi sirke ya da konsantresini mi yaparlar, soyup soyup yerler mi yoksa bunlar kurtlu diye çöpe mi atarlar, orasını bilmiyorum.

10-11 Mayıs geceleri oluşan donda yabancı çeşitler zarar gördü. Anne de gördü. Yapraklarının dışa bakan tarafları soğuktan karardı. Üzerindeki küçük küçük cevizleri dökecek sandım. Döktü ama bizi cevizsiz bırakacak kadar değil.

Elmada hasat zamanı. Merdivenle ağaçlara çıkılıp meyveler toplanıyor. Benim merdivene ihtiyacım yok. İç kurduydu,şuydu buydu derken dallarda pek bir şey kalmadı.

Kış gelmeden.

Kış güneşleri dallara doluştular. Onları merdivene çıkıp toplarken bana böyle gelin işte, dedim.

Çok güzel görünüyorlar, ağız tadıyla tüketin.

Teşekkür ederim sayın akçabardak.

Bugünlerde çöp konteynerlerinin içi ve etrafları yaprak yığınlarıyla dolu. Dökülen yaprakları atmayan, bahçelerinin bir köşesinde açtıkları çukurda biriktirenler de var.
Ben çukurda biriktirmek yerine ağaçların diplerine malç yapıyorum. Sadece yaprakları değil kümes telinden yaptığım kapların içinde sezon boyu biriktirdiğim otları da. Telin içindeki bu yığını arada bir alt üst edip havalandırsaydım iyi olurdu ama elim değmedi. Ne yapalım, olduğu kadar!