Fatoş / Bahçe

[Fatoş]

Orijinal Mesaj Sahibi günebakan

Ablacığım çok güzel görüntüler kızını karşında görünce yaşadığın sevinci tahmin ediyorum çok sevindim senin adına Artık Cemoyla damatları yarıştırın ama marangozluk konusunda seninkinin eline su dökemez gibime geliyor))

Teşekkür ederim , Günebakan'cığım, sabahın kör karanlığında uyku mahmuru panjuru açıp uzakta olduğunu bildiğim kızın gülümsiyen suratını gördüğümde şok oldum, aklımı kaçırdığımı düşündüm
Vallahi bilemem artık zaman gösterecek damatlar ne yapacak Eğer çocukların vakitleri olursa ellerinden geleni yapacaklardır ama ben onlara kıyamam.

[loveflower]

Fatoş hanım ne güzel supriz olmuş,siz anlatırken benim süpriz gitmelerimde annemin mutluluğu gözümün önüne geldi ,gözünüzde ki o mutluluğu tahmin edebiliyorum.
Allah kavuştursun.Ne hoş insansınız,yazdıklarınızın çoğunu okudum.Allah herkese sizin gibi kayınvalide,dost,arkadaş nasip etsin.Bu arada yanılmıyorsam yörük olduğunuzu okudum ben de yörük kızıyım sizin gibi

[Fatoş]

Orijinal Mesaj Sahibi loveflower

Fatoş hanım ne güzel supriz olmuş,siz anlatırken benim süpriz gitmelerimde annemin mutluluğu gözümün önüne geldi ,gözünüzde ki o mutluluğu tahmin edebiliyorum.
Allah kavuştursun.Ne hoş insansınız,yazdıklarınızın çoğunu okudum.Allah herkese sizin gibi kayınvalide,dost,arkadaş nasip etsin.Bu arada yanılmıyorsam yörük olduğunuzu okudum ben de yörük kızıyım sizin gibi

Teşekkür ederim, Loveflower, benim de anneciğim, babacığımın gözlerindeki sevinci giderken hüznülerini hissederdim, sıra şimdi bizlerde sağlık olsun. Keşke bütün ayrılıklar böyle olsa
Babam Kozak yaylası kızıl keçili yörüklerinden, şimdi bende merak ettim siz hangi yöredensiniz? Bende yörük kızı olduğum için gurur duyuyorum. Sevgilerimle.

[loveflower]

Orijinal Mesaj Sahibi Fatoş

Teşekkür ederim, Loveflower, benim de anneciğim, babacığımın gözlerindeki sevinci giderken hüznülerini hissederdim, sıra şimdi bizlerde sağlık olsun. Keşke bütün ayrılıklar böyle olsa
Babam Kozak yaylası kızıl keçili yörüklerinden, şimdi bende merak ettim siz hangi yöredensiniz? Bende yörük kızı olduğum için gurur duyuyorum. Sevgilerimle.

Sevgili Fatoş hanım,mesajınızı yeni gördüm,bu aralar seyrek ziyaret edebiliyorum ağaçlar neti zira.İşler nedeniyle.Eh Ağaçlar neti ziyaret edince de ayrılamıyorum kısa zamanda,zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyorum burada.Kusura bakmayın gecikti cevabım.Evet keşke bütün ayrılıklar böyle olsa gerçekten.Ne yazık ki sonsuz ayrılık yaşayanlardanım,dostum,herşeyim,sevmenin ustası canım annemi ve babamı 10 ay arayla 7 yıl önce kaybettim. İkisi de çok gençti. Ben ise 25 yaşındaydım o zaman.Elimi uzatıp geri getirmek istiyorum onları ama malesef.Ahh acı!!

Yörüklüğüm Muğla/Milas, Kazıklı köyü yörüklerin geliyor; atalarımız ilk oraya gelmiş,eskiden yerleşim yokken yörükler(atalarım) zamanında sahilin dağ yamacında kazıklar kullanarak kendilerine çadırlar yapmışlar. Bundan dolayı köyün adı Kazıklı olarak kalmış. Şimdi Milas'ın büyük köylerindendir.Sonradan büyük dedelerimiz oradan ayrılıp (evlilik, yerleşik hayata geçip tarımla uğraşmaya başlama nedeniyle) delta ovasında şimdi küçük bir köy haline gelen alana yerleşmişler. Hala var mı bilmiyorum ama çocukken babamla, Kazıklı köyünün çam ormanlarında çadırda yaşayan eski geleneklerini sürdüren keçi besleyen akrabalarımızı senede bir kere ziyaret ederdik,her yıl mis gibi keçi peyniri hazırlarlardı bize.Ben de sizin gibi yörük kızı olduğum için gurur duyuyorum
Sizin gibi güzel yürekli, yaşama bakış açınız, yaşadıklarınız,çizginiz(yazdıklarınzdan mütevellit bildiklerim) tecrübeleriniz, yaşınız sebebiyle üstadım olan sizinle önemli bir ortak noktamızın bulunması beni çok çok mutlu ettiSevgiyle kalın
Sevgi

[Fatoş]

Orijinal Mesaj Sahibi loveflower

Sevgili Fatoş hanım,mesajınızı yeni gördüm,bu aralar seyrek ziyaret edebiliyorum ağaçlar neti zira.İşler nedeniyle.Eh Ağaçlar neti ziyaret edince de ayrılamıyorum kısa zamanda,zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyorum burada.Kusura bakmayın gecikti cevabım.Evet keşke bütün ayrılıklar böyle olsa gerçekten.Ne yazık ki sonsuz ayrılık yaşayanlardanım,dostum,herşeyim,sevmenin ustası canım annemi ve babamı 10 ay arayla 7 yıl önce kaybettim. İkisi de çok gençti. Ben ise 25 yaşındaydım o zaman.Elimi uzatıp geri getirmek istiyorum onları ama malesef.Ahh acı!!

Yörüklüğüm Muğla/Milas, Kazıklı köyü yörüklerin geliyor; atalarımız ilk oraya gelmiş,eskiden yerleşim yokken yörükler(atalarım) zamanında sahilin dağ yamacında kazıklar kullanarak kendilerine çadırlar yapmışlar. Bundan dolayı köyün adı Kazıklı olarak kalmış. Şimdi Milas'ın büyük köylerindendir.Sonradan büyük dedelerimiz oradan ayrılıp (evlilik, yerleşik hayata geçip tarımla uğraşmaya başlama nedeniyle) delta ovasında şimdi küçük bir köy haline gelen alana yerleşmişler. Hala var mı bilmiyorum ama çocukken babamla, Kazıklı köyünün çam ormanlarında çadırda yaşayan eski geleneklerini sürdüren keçi besleyen akrabalarımızı senede bir kere ziyaret ederdik,her yıl mis gibi keçi peyniri hazırlarlardı bize.Ben de sizin gibi yörük kızı olduğum için gurur duyuyorum
Sizin gibi güzel yürekli, yaşama bakış açınız, yaşadıklarınız,çizginiz(yazdıklarınzdan mütevellit bildiklerim) tecrübeleriniz, yaşınız sebebiyle üstadım olan sizinle önemli bir ortak noktamızın bulunması beni çok çok mutlu ettiSevgiyle kalın
Sevgi

Sevgili Sevgi hanımcığım yazdığınız övgü dolu sözler için teşekkür ederim. İnsanlar yaşadıkça ve bu yaşadıkları acı,tatlı tecrübelerle bir yerlere geliyor hele sonsuza kadar kaybettiklerimiz çok acı. Siz çok daha gençken üst üste sevdiklerinizi kaybetmişsiniz ama bu hayatta yanlız kalıp her şeyin üstesinden gelmişsiniz,Anneniz ve babanız sizinle gurur duyuyorlardır.
Ben sonsuz ayrılık sözüne pek inanmıyorum, bazen onların benim yanımda olduklarını hissediyorum o yüzden sabah kalktığımda bu günü iyi geçireceğim, kendime daha iyi bakacağım, onların bu dünyada bıraktığı Fatoş'un üzülüp hırpalanmasına izin vermeyeceğim, onların üzüleceği hiç bir şeyi yapmayacağım onlar da huzur içinde olsunlar diyorum. Bilmiyorum yanlışta düşünüyor olabilirim
Yörük olduğumuzu hissetmek güzel,bu değerlerden utanmamak daha güzel
En son yörük çadırında 5-6 yaşlarında bulundum, dedemin taş evinden yaylanın tepesinde başka yaylaya gidilirdi hemde develerle, kıl çadırlar kurulur içerisi el dokuma halılarla döşenirdi, orada yediğim yemekler, kurulan sofralar, yaptığım yaramazlıklar hala gün gibi aklımda. Çok güzel günlerdi
Şimdilerde o güzel gelenekler kalktı hatta köyde bunu hiç yaşamamış olanlar var.
Canım benim beni üstat diye görmüşsün, teşekkür ederim daha üstat olamadım, yinede sağ ol Ben de seninle karşılaştığıma çok memnun oldum.
Sevgilerimle canım.