Nohut (Cicer arietinum L.) Yetiştiriciliği

[E.F.E]

Babamla son 4 senedir, 5 dönümlük tarlamızda evin ihtiyacı bahanesiyle nohut yetiştiriyoruz.

Nohut hakkındaki gözlemlerimi söylemekte fayda görüyorum.


Nohutun en büyük özelliği su istemeyen ve mümkün olduğunca az sulanması gereken bir bitki oluşudur.Nohut sürgü verdikten sonra 3 haftada bir (Kuraklık döneminde 2 haftaya düşer bu oran) iki inçlik artizyen motoru ile bir saatlik sulama dahi yetmektedir.
Dikim olarak kasım ayı ve şubat sonu arası uygundur.(Bence en uygunu şubat sonu dikimi,yani birinci cemre öncesi).Dikim öncesi toprağın tavını almış olması şarttır.Yani nemli bir toprak gerekmektedir.Ayrıca,nohutun en büyük düşmanı yabani otlar olması nedeniyle,dikimden önce toprağın otlar parçalanana dek sürülmesi gerekmektedir.
Toprak olarak nohut, kısmen alüvyol kaplı yarı kumlu topraklar, yarı kireçli toprakları sevmektedir.

Nohutun bir diğer özelliği bulunduğu iklim ve toprak şartlarına çok çabuk adapte olabilmesidir.Bulunduğu coğrafyada,rakımın ve toprağın farklı oluşuyla,çeşitli nohut türleri yetişebilmektedir.Bu özelliği ile nohut,verimsiz toprakların baştacı olmuştur.

Bu arada belirtmem gerekir ki,sanılanın aksine en iyi yemeklik nohut ufak ve kuru taneli olandır.Bunun nedenik urak arazide yetiştiğinden dolayı,pişirme esnasında şişme payı iri nohut tanesine göre yarım misli daha fazla oluşudur.

Nohut,topraktaki ve havadaki azotu bünyesinde topladığından dolayı üstüste iki sene dikilmemesi ve sökümü esnasında belli aralıklarla tarlaya gübrelik kök bırakılması gerekmektedir(5 dönüm tarlaya 350 kök kadar).

Not : Nohut sökümü ve ayıklanması bakımından en zor olan bitkilerdendir.Eğer yorucu işlerle uğraşmayı sevmiyorsanız,bahçenize dikmemenizi şiddetle tavsiye ederim.