Selluka (Vigna caracalla)

sercan1969 · 18-09-2009, 07:45

Sellukam sonunda çiçeğini açıp bana o güzel yüzünü gösterdi.Kokusu arkadaşların dediği gibi gerçekten insanın aklını başından alıyor.

sadpotter · 19-09-2009, 12:29

Sayın Volare; çok kolay değil gerçekten de sellukanın çiçeğini görüp koklayabilmek. Sayın sercan1969, gözünüz aydın size de. Aslında bir kaç sellukam ve çelikten ürettiğim, bir kaçını da çevremde dağıttığım genç fidelerim var.(ilginç ama "üretmek zorunda kaldığım fideler" desem daha doğru olacak :-) ). Önceki mesajımda yolladığım fotoğrafta gördüğünüz çiçek veren sellukayı yaz başlarında orman fidanlığından almıştım. Bitkiyi üç - dört metre civarındaki -(ayrıca orada yerinden alırken kopan kısım en azından iki metre idi!) boyuna rağmen; bir naylon poşete koymak istemişler, sağ salim eve ulaştırabileceğimden kuşkulansam ve soru işaretleriyle dolsam da; "bu işi biliyorlar, ilk mi yapıyorlar sanki; endişelerim boşuna" diye kabullendiğimden; üzerinde durmadım. Ancak eve geldiğimde, endişelerimde haklı olduğumu anladım. Üç metreyi aşkın sellukamın son iki metresi kopmuş bir halde idi. Nasıl bir hayal kırıklığıdır bu, tahmin edersiniz. Her ne kadar sıcak yaz aylarında çelik almak sağlıklı sonuçlar vermez kanaatinde idiysem de, derhal kopan parçadan çelikler oluşturdum; bir bölümünü diğer çiçeklerin bulunduğu saksı kenarlarına direk toprağa, diğerlerini de su dolu bir bardağa yerleştirerek köklenmelerini bekledim. Bir kaçı hemen; bir kısmı nazlanarak daha uzunca bir sürede köklendi. Şu anda, henüz boy atacak konumda değiller, ancak yaşamlarını sürdürüyorlar ve yeni yapraklar oluşturmaya başladılar. Asıl gövde ise, uzunca bir süre strese girdi; balkondaki yeni yerine ve değişikliklere alıştıktan sonra ise dallanmaya, uzamaya başladı. Bu arada yaprakların üzerlerine dadanan ve minik beyaz noktacıklarla yaprağı sarıp daha sonra sarartarak döken bir hastalıkla da mücadele etmeye çalışıyorum. Çiçeklerin gelişimini, daha tomurcuklanmadan önce olmak üzere, baştan sona izledim. Aynı çiçeği (ve -çiçekleri- ) takip ederek gelişme evrelerini fotoğraflayarak saptamaya çalışıyorum. Makro çekimlerle çiçeğin merkez bölümlerini, -üreme organlarını- da belgeliyorum. Bu fotoğrafları daha sonra, kronolojik olarak bir albüm oluşturup, siteye yollamayı düşünüyorum. Çok az sayıdaki çiçeklerim, tohum alabilme aşamasına kadar ulaşabilecek mi bilmiyorum. Ama umarım o günleri de görürüz. Çiçeklerin döllenmesi için böcekleri balkona davet etme ve çiçekleri suni olarak dölleme deneyimlerimi de; başarılı olsun - olmasın, daha sonra paylaşmak isterdim. Tüm doğa ve selluka severlere İzmir'den selamlar. -sadpotter-

18-09-2009, 07:45	#1
sercan1969 Ağaç Dostu Giriş Tarihi: 17-06-2008 Şehir: Bursa Mesajlar: 1,301 Galeri: 3	Selluka çiçeği Sellukam sonunda çiçeğini açıp bana o güzel yüzünü gösterdi.Kokusu arkadaşların dediği gibi gerçekten insanın aklını başından alıyor. Paylaş Sitesinde Paylaş Digg Del.icio.us Technorati Twitter

19-09-2009, 12:29	#2
sadpotter Yeni Üye Giriş Tarihi: 11-04-2009 Şehir: İstanbul/Bahçelievler Mesajlar: 12	Sayın Volare; çok kolay değil gerçekten de sellukanın çiçeğini görüp koklayabilmek. Sayın sercan1969, gözünüz aydın size de. Aslında bir kaç sellukam ve çelikten ürettiğim, bir kaçını da çevremde dağıttığım genç fidelerim var.(ilginç ama "üretmek zorunda kaldığım fideler" desem daha doğru olacak :-) ). Önceki mesajımda yolladığım fotoğrafta gördüğünüz çiçek veren sellukayı yaz başlarında orman fidanlığından almıştım. Bitkiyi üç - dört metre civarındaki -(ayrıca orada yerinden alırken kopan kısım en azından iki metre idi!) boyuna rağmen; bir naylon poşete koymak istemişler, sağ salim eve ulaştırabileceğimden kuşkulansam ve soru işaretleriyle dolsam da; "bu işi biliyorlar, ilk mi yapıyorlar sanki; endişelerim boşuna" diye kabullendiğimden; üzerinde durmadım. Ancak eve geldiğimde, endişelerimde haklı olduğumu anladım. Üç metreyi aşkın sellukamın son iki metresi kopmuş bir halde idi. Nasıl bir hayal kırıklığıdır bu, tahmin edersiniz. Her ne kadar sıcak yaz aylarında çelik almak sağlıklı sonuçlar vermez kanaatinde idiysem de, derhal kopan parçadan çelikler oluşturdum; bir bölümünü diğer çiçeklerin bulunduğu saksı kenarlarına direk toprağa, diğerlerini de su dolu bir bardağa yerleştirerek köklenmelerini bekledim. Bir kaçı hemen; bir kısmı nazlanarak daha uzunca bir sürede köklendi. Şu anda, henüz boy atacak konumda değiller, ancak yaşamlarını sürdürüyorlar ve yeni yapraklar oluşturmaya başladılar. Asıl gövde ise, uzunca bir süre strese girdi; balkondaki yeni yerine ve değişikliklere alıştıktan sonra ise dallanmaya, uzamaya başladı. Bu arada yaprakların üzerlerine dadanan ve minik beyaz noktacıklarla yaprağı sarıp daha sonra sarartarak döken bir hastalıkla da mücadele etmeye çalışıyorum. Çiçeklerin gelişimini, daha tomurcuklanmadan önce olmak üzere, baştan sona izledim. Aynı çiçeği (ve -çiçekleri- ) takip ederek gelişme evrelerini fotoğraflayarak saptamaya çalışıyorum. Makro çekimlerle çiçeğin merkez bölümlerini, -üreme organlarını- da belgeliyorum. Bu fotoğrafları daha sonra, kronolojik olarak bir albüm oluşturup, siteye yollamayı düşünüyorum. Çok az sayıdaki çiçeklerim, tohum alabilme aşamasına kadar ulaşabilecek mi bilmiyorum. Ama umarım o günleri de görürüz. Çiçeklerin döllenmesi için böcekleri balkona davet etme ve çiçekleri suni olarak dölleme deneyimlerimi de; başarılı olsun - olmasın, daha sonra paylaşmak isterdim. Tüm doğa ve selluka severlere İzmir'den selamlar. -sadpotter- Paylaş Sitesinde Paylaş Digg Del.icio.us Technorati Twitter dağçiçeği beğendi.