Hamsi, istavrit, çinekop, barbun.. gibi küçük balıkları ızgara veya tava elle yerim lokantada dahi. Zaten bizim balıkçımız şöyle iştahlı iştahlı elle yemedikmi balık yemeyi bilmiyorsunuz diye kızıyor:D

Pizzayı elle yerim. Pizza dilimlerini tekrar bıçak çatal yardımıyla yemeğe çalışmak çok komik geliyor bana.

Pirzolayı elle yerim.

Tavuk ızgara. Elle tutulabilecek kemikli parçaları elle yerim.

Ezme fasülyeyi elle yerim. Hele yanında mamusa varsa. Ondan parçalar kopartıp kaşık gibi içini oyarak elimle almak

Denizli Kebabı (tandır kebabı) da elle yenir.

Klasikleşmiş kebabcılarda kebab; domates, soğan ve kebabın sıcacık yağına bandırılmış tırnak pidesi ile ikram edilir.

Aman dikkat, eller yenmez sadece; Denizli Kebabı, domates, soğan ve pidesi elle yenir

Belki ilginç gelecek ama elle, ekmeği bana bana yemekten en zevk aldığım yemek yoğurtlu ıspanak yemeği (bizim buralarda -Zonguldak- bu tür tüm yemeklere mancar yemekleri denir, ıspanak mancarı, pırasa mancara, kara mancar-kara lahana-) dir. Dayanılmaz güzel :)

Arap ülkelerinin pek çoğunda çatal hiç kullanılmıyormuş. Sadece kaşık o da bazı evlerde demek ki araplar bu işi daha iyi biliyor :)
Benim babamda derdi tavuk balık kelle bunlar yenir elle ,ama hiç eli ile yerken de görmedim .Biz de çiğ böreği peçeteye sarar yeriz .Ben un kurabiyesini kesinlikle elimle yiyiyorum çünkü dağılıyor.Görüntü hoş olmasa da pek çok kişi elle yemek yemeği seviyor.

Bir kere balık. Bayılırım; küçük, bir lokmalık ekmeklerin arasında ve tabii yeşil soğanla, tuzlanmış ve limon sıkılmış.
E çiğköfte zaten allahın emri. Mercimekli de öyle....Sarma ve içli köfte,
kanat ve kemikli pirzola.....

Ah, nasıl unuttum bunu...! Tabi ki, "büryan kebabı" ( valla ölmeden yeneceklerin en azından listesinde)tavsiye ederim, gerçekten....

sayın Malinanın başlığı tersi olsaydı kaç kişi itiraf ederdi elle yerim diye sizi gidi siziii .??
lokantaya gidiyorsun tavuk istiyorsun ve el ile yemeye başlıyorsun, dudaklar yağdan parlıyor etrafı çocuk edası ile umursamıyorsun sadece yemeyi düşünüyorsun.

rahmetli Erol taş gibi , yeme faslı bitince elinin tersiyle ağzını silersin.
seyahatlerimizde uğradığımız lokantalarda hanım ikaz eder evde değilizzz.

hanımın yüzünden bende yüzüme gözüme bulaştıramıyorummm. valla yediğin bile yavan oluyor. tek kelime çatal kaşık yokmuş gibi davranacaksın.

Kültürümüz coğrafyamızdan etkilenmekte, bir tarafımız arabesk diğer tarafımız batı; oryantalist bir kültür. Küçükten neye aşina olduysak o biz sıcak gelir. Kültürümüzün diğer sosyo-ekonomik ve ahlaki özellikleri de bu oluşumun içindedir.

Pizzayı elle yerim sadece..

biraz değişik gelebilir ama ben tabağa diimlenmiş karpuzu elimle yerim (evdeyken tabi:D) o zaman daha bir lezzetli oluyor

Ben de karpuzu elle yemeyi severim, hem de nerede olursa olsun.:rolleyes:

Yumurta çeşitleri, patlıcanla yapılmış yemekler de tarafımdan elle yenir.

Yemek seçen bir çocuk olarak, çok küçükken büyükbabamın yedirdiği karnıyarık ki şöyle patlıcanı ekmeğin etrafına dolar, bizi beslerdi. Tadını hâlâ unutmam. Nur içinde yatsın.

Sevgili SDurul istahimi kabarttiniz, yarin pazardan patlican alayim baari :))

Bu arada bende encok balik yemeyi severim elle, hic üsenmeden kilciklarini tek tek ayiklayarak :)

Ne tesadüf? Tam bir elimde kıymalı pide ; keyifle siteyi gezerken bu başlıkla karşılaşıyorum.
"Samsun pidesi" açık ya da kapalı pide, nerede olursam olayım; elimle yerim. Çatal-bıçak lezzetini kaçırır.
Zeytinyağlı yaprak sarma,
Birde baklava, tabağa koymadan tepsiden aşırıp yedin mi ; daha bir güzel.

Kolayı var çok lüks yere gitmeyeceksiniz elle yiyeceksiniz et yemeklerini. Ne o çatal bıçak hiç sevmem. Bizde bir laf var et, balık, kelle bunlar yenir elle diye. Tabi ben çoğu meyvede de elimle yerim çatalın ağzınıza batma riski yok. :D Bence elle yemek daha güzel.

En guzeli bulgur pilavi ve coce ekmek, bandura bandura yiyceksinki nom nom nom :)

Sac kavurma, yufka ile harikadır.

Yillar önce Ízmir de ablam etli yaprakları ile zeytin yağlı enginar pişirirdi. Ortasına yakın etli yapraklarını elimize alıp sıyırarak etli bölümünü yerdik. O lezzeti şimdi sadece etli bölümünü yediğimiz enginarlarda bulamıyorum. Eniştem o tip enginarları özellikle küçük olanlarını seçerek alırdı.

Şimdilerde İzmir de aynısı varmı ve yapılıyormu merak ediyorum?

Elle yemek deyince nerelere götürdünüz beni, yetmiş beşli yıllarlar da istanbuldaydım, ustam işyerimiz de bazen güveç yapardı o tadı hala unutamam, manava gider istediği sebzelerden bir miktar alır hemen karşıda komşumuz kasaptan güveç için en uygun yerden kemikli etini alır gelip dükkanda bir sıra sebze bir sıra kemikli et sıralar gerekli malzemelerini de koyduktan sonra jelatin kağıdıyla ağzını bağlar ve fırına götürürdük, yarım saat bir saat kadar pişmesi sürerdi.
fırından da iki somun ekmek, inanırmısınız güvecin başına bir üşüşürdük ekmekle bana bana yerdik, o ne tat o ne lezzetti.

Katılıyorum. Pilavı dahi elle yemeleri meşhurdur.

Hatta 'elle yemek yemek anlamındaki' banarak yemek, banmak sözcüğü, Arapça parmak anlamından dilimize geçmiş bile olabilir.

Zira, ingilizcedeki muz (banana) sözcüğünün, Arapçadan ingilizceye geçtiğini, Arapların muz meyvesinin şeklen (el) parmaklarına benzerliğinden dolayı böyle adlandırdıklarını duymuştum. Doğruluğunu araştırmak gerek, bana olabilir gibi geliyor.

El ile yemede avucun içi, aktif olarak, hemen hiç kullanılmaz, parmaklar çalışır. Bu nedenle (eğer öyleyse) banmak, elin ayası ile tarak kemiklerini anlama katmayarak, olayı daha net ifade ediyor demektir.
Bir çeşit, parmak işler, el öğünür! 8>)


Banarak yemesini sevdiğim yiyecekler olarak; bayat ekmeklerin çırpılmış yumurtaya banılıp, hafif yağda kızartıldığı yumurtalı ekmeği elimle yemeyi ve yine acıkılmış ve yemeğin hemen hazır olmadığı ya da akla gelip, canın çektiği zamanlarda, (evde mayalanmış) yoğurda ekmek doğrayarak, pekmez, (taze ya da kuru) soğan ve zeytini (yazsa domates de şart!) elle yemeyi sevdiğimi söyleyebilirim.

Kahvaltıda zeytini elle yemesem de yukarıdaki pratik öğündeki zeytini illâ elle yerim.

Fırından yeni çıkmış (köy) ekmeğin(in) elle koparılıp, (yayık) tereyağını ekmeğin sıcaklığı ile erittirdikten sonra içselleştirildiği (!?) bir diğer pratik ötesi doyma biçiminin doyuruculuğunu tarif etmemde sözcüklerin yetersiz kaldığını, ne desem de söylesem bilemedim.

Bu arada ekmeğin doğranması ile soğanın bıçakla dilimlenmek yerine yumrukla kırılarak, kuru fasulye-pilav, doğranmış tarhana yanına katık edilmesi durumlarında da elin katkısı vazgeçilmez olduğundan, bu durumları da başlıkla ilgili gördüğümü ve vazgeçemeyeceğimi belirtmeliyim.

Baklava (yerli susam ilaveli, cevizli) ve karpuz da elle bir başka oluyor, tadına doyulmuyor.


gece
muhallebinin piştiği kabın dibi ile bir çok yaş pasta ile birlikte, hanım parmağı ve vezir parmağı ile diğer bir çok tatlıyı da unutmamak gerekir diyen forum kişisi

Menemen, kemikli etler, balık, pizza. Olmazsa olmaz sarma :)