|
|
17-06-2009, 03:52
|
#17 | |
|
Ağaç Dostu
|
Alıntı:
Biz eski zamanın gençleri çok şanslı değildik ya da Ülkenin şu an bulunduğu duruma bakılacak olursa belki şanslıydık da biz bilmezdik. Neyse asıl söylemek istediğim bizim zamanımızda öyle babayla oturup sohbet etmeler, dertleşmeler olmazdı. Bu sayfayı görünce gözümden ılık bir kaç damla yaş aktı istemsiz. Çocukluğumun mekanı, evimizin salonu mum çiçeğiyle kaplıydı dört taraflı. Yıldız yıldız çiçeklerini hep sevmiş ama biraz da kıskanmıştım onu babamdan. Hani sorsalar büyüyünce ne olacaksın diye o çocuk aklımla mum çiçeği bile diyebilirdim belki. Hiç anlatamadım sana, Kırıklarımı. Kızdıklarımı, Sen hep ötedeydin Ben sana susuşumda Kanadım Oluk oluk. Seninde elaydı gözlerin Baktığında erirdim Korkardım Bir adım ötemdeydin Yaklaşamaz Ağlardım. Ağlama derdin karşımda Ağlama anlat Bakardım kaşlarına Çatardın Susardım İçim kanardı Yürek göz olur Ağlardı. Açmadın hiç; Bakamadım yüreğine Baksaydım belki Sevgi kusardı Belki İçimde yürek susardı. Anama sarılırdım Katıp beni göğsüne Aldırma yavrum derdi. Yavrum.. Ben daha çok Ağlardım. Severdim seni Gözlerimle her gece Oturur dizlerine Tutunur ellerine Ve bakıp Gözlerine Hüngür hüngür ağlardım Midesi tok sırtı pek. Büyük salonuna evimizin Sarkardı mum çiçeklerin. Yapraklarına serip sevgini, Hayran hayran izlerdin. Su verirken özüne şarkı bile söylerdin. Dağılan türkülerden, Gözyaşımı Seçerek Kirpik kirpik Batardım. Baba! Keşke ağladığımda Yaşıma dokunsaydın. ya da ben o çok sevdiğin Mum çiçeğin olsaydım. Asuman... Canım babam için kardeşliğiniz solmasın. Hikayeleriniz hep mutlu sonla bitsin. Mum çiçeği olunca mevzu... |
|
|
|
|
|
20Beğeniler
Threaded Mode
