Kumru
 

Merhaba, bu haftasonu balkonumuzdaki misafiri farkettik. Adını bilemediğim askı saksıdaki çiçeğimi kendine yuva bilmiş meğerse bir kumru :) Balkonum panjurlu ancak hava alması için bir iki kanadı açık bırakıyordum. Bir kanadı ise naylon ile kaplamıştım zeytin ağacım ışık alsın diye. İşte ordaki saksımı beğenmişler.

Biraz su, ekmek koyduk balkona ama sanırım hiç yerinden kalmıyor. Eşim bir kaç kez yanaşıp su ve ekmek vermeye kalkıştı ama nafile, ürkütmekden başka bir işe yaramadı, şu an balkonun kapısını açmadan uzaktan bakıyoruz.

Askı saksıya hiç güvenmiyorum, ağırlıklarını taşıyacağına ama şu an yapabileceğim hiç bir şey yok. Civarda çok fazla karga ve martı var. Yavruları onlardan korumamız gerekecek mi yumurtadan çıktıkları zaman? Biraz araştırdım, hiç ürkütmemek, yuvanın yerini hiç değiştirmemek gerekiyormuş. Enteresan bir duygu. Güzel bir deneyim. Paylaşmak istedim. Bilgisi olan arkadaşlar paylaşırsa sevinirim.

Kumruların yuva edindikleri evlere uğur getirdiğine dair çok kuvvetli bir inanç vardır. En azından benim çevremdeki insanlar böyle düşünürler. İnşallah onlar da size uğur getirirler. Ayrıca çok da şirin görünüyor. İnşallah yavrularınızı da görürsünüz. Burada onların resimlerini görmek isteriz.

Umuyorum aaylin :) Hiç rahatsız etmemeye çalışıyoruz. Yalnız hiç yerinden kalkmadığını düşünüyorum. Kuluçka dönemlerinde hiç mi yemek yemiyor kuşlar? O kadar uzağımki konuya şimdilik sadece cam ardından kontrol etmekle kalıyorum. Umuyorum herşey yolunda gider :)

“AŞK” NE ZAMAN BAŞLAR VE NE ZAMAN BİTER?





Oğlum olmasa fark etmeyecektim ikisini de ve çabalarını da elbette.

Evimizin balkonunda boş bir saksı seçerek koyuldular işe.

Özellikle dişi olan her gün bitip tükenmeyen bir azimle, yanında kendi cinsinin erkeği ile birlikte, özenle çalı çırpı taşıdılar boş saksının içine. Kısa sürede boş bir saksıyı yuvaya dönüştürmeyi de başardılar.

Bir çift kumruydular onlar.
Oğlumun deyimiyle “anne kumruyla, baba kumru”.
Mutlulardı, çünkü çok yakında çoğalacaklardı.
Çoğalabilmenin coşkusuydu belki de onlara doğa karşısında mücadele gücü veren.

Birkaç gün sonra o boş saksının içinde iki minik yumurta gördüm.
Kuluçkaya yatacaktı bizim dişi kumru, kendine yuva yaptığı, evimizin balkonundaki boş saksı, bu durum için onun sarayıydı belki de.

İnat mıdır, doğası gereği midir bilinmez, 2 ya da 3 hafta kalkmadı kuluçkadan.
Önceleri erkek yiyecek taşıdı ona, gözlerimle şahit oldum da, “aşk böyle bir şey herhalde” dedim. Sevindim üstelik. Kuş da olsa birlikte bir hayat paylaşıyorlardı işte.

Oysa, dişi kumrunun sonrasında yaşadıkları, her kadının başına gelebilecek şeylerdi, terk etti bizim erkek kumru eşini, görünmedi bir daha.

Bu erkek milleti her cinste aynı oluyor galiba.
Anneyi yavrularıyla bıraktı gitti vefasız.
Sanki gagasıyla eşine yiyecek taşıyan O değildi. Diyorum ya gözümle görmesem inanmazdım.
Bir de bunun şarkısı vardı değil mi, eski yıllarda çok popüler olan : “ Baharı bekleyen kumrular gibi.. . .”

Üstelik kumrular eşlerine bağlılıklarıyla bilinen bir kuş cinsidir. Hem de eşleri ölünce başka kuşlarla bile eşleşemeyecek kadar bağlıdırlar eşine.

Eee ne olmuştu peki?

Ne diyeyim, birlikte bir yaşamı paylaşmak, çoluk çocuk, kuş cinsinde bile aşkı öldürebiliyordu demek ki!

Süre dolunca yavrular çıktılar kabuklarından.

Şu dünyada annelik kadar yüce duygu var mıdır? Anne kumru yavrularını kanatlarının altında besledi günlerce.

Yaklaştırmadı da kimseyi yanına, “ Tek başıma yeterim ben onlara ” dercesine. Mağrur ve kendinden emin.

Gagasında yiyecek taşıyarak büyüttü onları sabırla.
Hazırladı hayata.

Birkaç hafta sonra kanatlanmaya başladı yavrular. Uçmaya çalışırken bile anneleri yanlarındaydı. Yalnız bırakmadı onları.

Uçmayı öğrendiler iyiden iyiye. Sonra da uçup gittiler yuvadan.

İşi bitmişti anne kumrunun işte, doğaya salmıştı bile yavrularını.

Kendisi bir süre daha terk edemedi sarayını.
Biraz daha kaldı.
Haklı tabii, önce eşi, şimdi de çocukları gitti birer birer.

En son gün, çiçekleri sulamak için balkona çıktığımda oradaydı.

Gözlerime anlamlı anlamlı baktı.

O’na “ Zor mu annelik? “ diye sordum.
“ Sen benden daha iyi bilirsin” dedi ve ekledi:
“ Sizin işiniz daha zor. Doğada insan yavrusu kadar anneye ihtiyaç duyan canlı yok ki. Farkında değil misin yoksa?” dedi.

Sustum . . . cevap veremedim.

Doğruydu dedikleri.

“Peki eşin neden gitti” dedim.
“
Hayat bu unutma, ” dedi.

“ Nasıl yani hep terk mi edilir dişiler, bu mudur hayat dediğin, bu kadar kolay mı biter aşklar?
Hele bir de sizin aşkınız, kumruların aşkı nasıl bitebilir ?” dedim.

“ Cevabı sen bul ama sakın unutma, aşk özgür bırakmayı bilmektir, herkes özüne döner bir gün, vereceğin cevap kendini yansıtır çoğu kez, üstelik dünya dönerken, aynı kalmayız, değişiriz hepimiz, bir günümüz uymaz diğerine. ” dedi.

Ne de çok şey biliyordu bu kumru!!

Çiçekleri sulamam bitti. Bu arada, O da uçup gitti.

Bir daha hiç görmedim, ne O’nu, ne yavrularını, ne de terk eden, özgürlüğe kanat çırpan eşini.

Şimdilerde balkondaki saksım hâla boş. İçindeki çalı çırpıları bile atmadım.

Kendine yeni bir yuva aradığında düşünmeden gelsin konuğum olsun bizim anne kumru ya da başka bir anne kumru.

Anneyiz ya halden anlarız. Yardımcı oluruz kendilerine


Bu yazıyı bir blogda okumuş ve hayran kalmıştım. Belki hem kumrular hem de bizler için dersler verir diye düşünerek sizlerle paylaşmak istedim. Ayrıca hikayeden anladığım kadarıyla kuluçka döneminde aç kalıyorlar :(

:) evet bende onu okuyunca rahatladim, çok tesekkurler. Bekleyeceğiz demek ki bir süre daha. Okuduğum kadarı ile tek eşlilermiş kumrular. Bu kadar çabuk terketmiş olamaz sanıyorum. Umutla beklemeye devam :)

Benim balkonumda da misafir olmuşlardı. Ama artık taşındılar.:)
http://www.agaclar.net/galeri/showim...mageuser=11935

http://www.agaclar.net/galeri/showim...mageuser=11935

Süper :)

Sizinkisi yaz döneminde misafir olmuş anladığım. Havalar soğuk olduğu için endişeleniyorum. Umuyorum bizde güzelce yavrularını büyütüp uçurup gittiği günleri göreceğiz :)

Kumrular tek eşlidirler . Eşlerini terk etmezler. Başına başka bir iş gelmiştir. Büyük olasılıkla kedilere kurban gitmiştir. Yuvada nöbetleşe yumurtaların üstünde yattıkları da olur.

Benim balkonumda da hiç eksik olmaz kumrular.

Eskiden büyüklerimiz ev veya cami inşa ederken kuş evlerini de unutmazlardı. Şimdi ise hiç kimse düşünmüyor, onlarda mecburen balkon gibi üstü korunaklı yerleri seçmek zorunda kalıyorlar.

Bu durumlarına üzüldüğüm için elimden geleni yapmak istedim ve balkona iki tane sepet astım, onların içinde yavruluyorlar büyütüyorlar.

Geçen yaz 5-6 tane yavru uçurdular. Kumruların bebekliklerini, uçtuklarını görünce çok mutlu oluyoruz. Oğlumda çok seviyor yem vermek için yarışıyor.

benim evde kombinin bacasına yuva yapmışlardı kıyamadım uzun süre soğuk suyla duş almıştım.
Yuva yıkanın yuvası yıkılı hesabı :))))
korkmuştum..

Maalesef haberler pek iç açicı değil. Misafir kumrunun 2. denemeside başarısız oldu. Yumurtadan çıkan yavru ölmüş. Bir yumurta var, içinden yavru çıkmamış. Anne olduğunu tahmin ediyorum, bir kuş yerde oturuyordu. Düzgün uçamıyor. Bir kutunun içine gazete kağıdı ve pamuklar koyduk soğuktan koruması için ama maalesef bizden korktuğu için kaçıyor. Kutunun içinde değil, yanında oturuyor. Açıkcası neler olduğunu anlamadık. Neden uçamadığına dair bir yorum yürütemiyorum. Eğer bu anne kuş ise yaralanmış olma ihtimali düşük çünkü balkonu terk etmiyordu. Kumrular konusunda deneyimli arkadaşların yapabileceğim şeyler hakkında önerisi varsa çok sevinirim.

Günaydın arkadaşlar, benimde balkonuma bir kumru yumurtladı. Yazılarınızı şimdi okuduğumdan daha önce resimlerini çekmemiştim. İnşallah yarın ben de bizim misafirin resimlerini sizinle paylaşırım. Çiçeklerimi korumak için balkonda duran merdivene kilimlerimi koymuştum, rüzgardan kilimler toplanınca üst kısımda birikmiş ve kumru da orayı kendisine yuva edinmiş. Ağaç dallarını görünce yuva yapacaklarını anladım, hiç dokunmadık. Şimdi anne kumru yumurtaların üzerinde oturuyor. Çocuklar balkona kuş yemi koyuyorlar. (muhabbet kuşlarımız da var). Annenin yerinden kalktığını evde olduğum müddetçe görmedim. Bakalım yavrularımız ne zaman çıkacaklar.

Günaydın arkadaşlar, dün bahsettiğim kumrunun fotoğrafını bu sabah çektim.

Kumrular yavrular tüyleninceye kadar bebeklerin yanında oturur eşi onu besler. Yavrular biraz büyüyünce sabah ve akşam nöbetleşe otururlar, gün batımında bizim kumruların değişim yaptığını görüyoruz.

Sayın velveteen,

Kumrular kendi yuvalarını kendileri yaptıklarından, pamuk gibi onlara yabancı olan bir cismin yanına gitmezler. Onlara hiç karışmadan uzaktan takip edilmesi gerek. Kuşun kendini toparlaması için biraz bulgur veya kenevir verirseniz iyi olabilir, yine yavru yapabilirler.

Bizim geçenlerde iki yumarta vardı ama bir tane yavru büyütebildiler. Diğeri ölmüş demek ki. Daha sonra yumurta kabuklarını dışarı attılar.

Geçen yaz eltim, kedinin kovaladığı uçamayan sakatlanmış bir kumru getirdi, balkona koyduk yerde 4-5 gün gezindi güçlendi ve uçabilecek duruma gelince de gitti.

Onlar için sadece yüksekte bir yer ve yem ve su vermek yeterli.

şanlıurfa dilinde bu kuşun adı
yusufu tutan'dır.

İncifem eşimle beraber elimizden geleni yaptık diyebilirim. 2 gün içinde diğer yumurtadan da umudunu kesince sanırım, maalesef gitti kumrumuz. Ona bir yuva yaptık, yalıtım malzemelerinden bir kutu, içinede pamuk koymuştuk ama çıkartacağım hemen verdiğiniz bilgi üstüne. Eski yuvasının hemen yanına monte ettik. Eski yuvasınıda bozmadık ama.. Eski yuvasına getirdiği çalı öırpıyı alıp pamukların ustune mi koysam?

bir kaç gün geçti pek umudum kalmadı açıkcası. Yinede her akşam kontrol ediyorum geldimi diye?

Sayın velveten,

yuvanın içine hiçbirşey koymayın onlar gerekince çalı çırpı getirirler. Yuva bomboş olsun. Üzülmeyin bir sonraki yumurtlama zamanında yine gelirler.

Yuvanın içine siz birşeyler koyduğunuz takdirde o yuvanın başka sahipleri olduğu duygusuyla uzak kalabilirler. Bulabilirseniz bildiğimiz süpürgeden bir karışlık teller keserek yakın bir yere koymanız faydalı olabilir. Yuvada bulunacak pamuk nöbet değişimlerinde tırnaklara takılarak yuvaya zarar verebilir. Kumrular narinliklerine oranla çok kötü yuva yaparlar. Balkon kenarında derin olmayan bir yemlik ve suluk yapabilirsiniz. Yem olarak buğday-mısır-günebakan yeterli olur. Rahatsız edilmedikleri için yakında dönme ihtimalleri yüksek. Yakın bir yerlerde de yuvalanabilirler. Kumruların ocak ayında kuluçka yapması gerçekten çok şaşırtıcı bir durum. Tekrar gelirlerse eğer zamanla sizi tanırlar ve varlığınıza alışırlar. Yabancı insanlara karşı tepkili olurlar. Uçamamasının sebebi büyük ihtimal yırtıcılar tarafından yediği darbedir.

Merhaba arkadaşlar geçenlerde tatile gittiğimizde kumrular balkona yuva yapmış döndüğümüzde baktım yuva üstünde sürekli yatıyor ekmek su falan verdiğimde ürküp gitti o arada yumurta olduğunu gördüm, yumurtalar 10 gün önce açıldı 2 tane yavru var.Anne ve babası sürekli balkonda duruyor anne, yavruların üstünde yatıyordu fakat 2 gündür anne geceleri gelmiyor akşam saat 8-9 gibi yan balkona geçip orada takılıyor.Yavrular şimdilik yaşıyor ama gün içinde annesi besliyormu bilmiyorum.

Acaba ben yem versem mi ? Bu yavruların bu şekilde yaşama şansı var mıdır? Ne yapmam gerektiği hakkında bilgi verebilirseniz memnun olurum.

Mümkün olduğunca anne ve baba kuşa gözükmeyin.
Yavruları ellemeyin.
Bulgur ve ekmek ve ya kek parçaları sadece anne ve baba kuşa verilebilir.
Bol şans kuşlara iyi bakın.

ya pardon pek çok şeyle alakasız ama ben üye oldum napcm bilmiyom
imdaat :(((

bu arada bitküleri çok seviyomm :)

Sabahları yemlenmeye gelen kumrular. Birisi annemin elindeki yeme uzanacak kadar samimi.

Geçen yıl balkondaki asmayı budarken kumru yuvasını farkettik.Minicik bir yavru ve annesi asma yapraklarının arasında idi babayı sonradan tanıdık, hakikatten yuvasına yiyecek taşıyor. Şu anda antenin üzerinde yuva yapmış yeni bir aileyle balkonumuzu paylaşıyoruz. Artık bizden biri gibiler, galiba saksılara ektiğimiz tohumlardan göz hakkı da alıyorlar.

Cuma günü aynı telaş bizim balkondada vardı anne kumru en dip saksıya oturmus beni görünce kaçtı..Annem galiba yuva yapacak dedi bende sulama sırasında benden kacmasın diye o yokken saksının benden tarafına bez astım bi nevi perde arkasında kaldı tekrar gelmez diye korktum.hafta sonu evde yoktuk ve aksam geldiğimizde balkona çiçekleri sulama cıktım fark etmeden onun yanıdaki saksıya gidince bişi uctu ve bi baktım yumurta eyvah anne ya geri dönmezse telaşına kapıldım ama geri dödü ve şu anda ötüyor ve bi bebek bekliyo haliyle bizde bekliyoruz rahatsız etmemk için uğrasıyorum umarım ev arkadaşım olmaya devam eder..

bunlarda yavrularımız:o

oy ne güzel

Merhaba arkadaşlar, benim odamın camının önüne de kumru yuva yaptı ben ona her gün yiyecek verdim bu gece çok şiddetli yağmur yağıyordu ıslanmasın diye bir şeyler yaparken kaçtı ve şimdi çatıdaki gider borusunun üstünde duruyor 2 yavrusu açıkta çok korkuyoruz yavular soğuktan ölür diye ne kadar beklemeliyiz geri dönmesini?

Sayın Selvia,
Siz iyi niyetle davranmışsınız. Fakat düşünün. Doğada ki yavruların üstünü kim örtecek. Onları biraz kendine haline bırakın. Dilerim anne gelir.

Gelmezse, civciv büyütür gibi evde büyütebilirsiniz. sabaha kadar bekleyin bakalım. Hava sıcak. Yavruların da kaç günlük olduğunu bilmiyoruz. Neticeyi bekliyoruz.

Benim bildiğim kadarıylabu hayvanlar yuva yaptıkları zaman yuvaya ozellikle yumurta veya yavrulara dokunulursa birdaha hiç geri gelmiyebiliyorlar kokunuzu alıyorlar veya artık o yuvanın bir yabancı tarafından bulunduğunu ve güvenli olmadığını düşünüyorlar yanlışım varsa düzeltin lütfen

evet sabah güneş doğar doğmaz döndü 5te falan uyku uyuyamadım gece=)) yavrular daha 6 günlük falan çok küçükler teşekkür ederim herkese=)))

Bu iyi haber. Sevindik.

Herkese merhabalar ve koccamaann bir günaydın diyerek başlamak istiyorum sözlerime bende bu siteye yeni üye oldum bunun sebebinide dün akşam benim odamın penceresinin önünde farkettiğim kumru yuvası ve içindede bir de şirin ve minik bir yumurta olan maaşşaallah diyim bir yuvayı ve anasını farkettim
Hemmen yiyecek koydum su koydum yalnız akşam gitti gece sabaha kadar yoktu annesi üzerinde sabah kalkıp baktığımdada üzerindeydi inşaallah yumurtaya bişiy olmaz bu ilk değil 2008 dede aynı yerin tam karşısına yanılmıyorsam yuva yapan kuşun yavrularıydı bunlar onlar geldi diye tahmin ediyorum
Şimdilik bir problem yok 2008' den tecrübeli olduğum için bakıyorum onlara resmen bakıcı olduk ama benim 2008' deki kumrulara bakmam çok enteresandı kumru yuva yaptı: Açılır pencerenin önüne yumurtaların olduğu ilk gün hemen oraya bir avuç ekmek kırıntısı koydum baktım yemiyorlar narin narin yiyorlar kendi kendime dedim bunlar herhalde yeni beğenmedi bende evde bir hayvan besliyordum; Kanarya onun yeminden verdim baktım hemmen yiyorlar sonra birde bir kilo buğday verdim oh hanımefendinin keyfine diyecek yoktu ama öyle enteresanki pencereyi açıyorum hayvan kuluçkadayken bile hiç kaçmıyor ama gardını alıyor ve biraz yaklaştımmı hemmen kanatlarıyla bana saldırıyor du hiç aldırış etmedim defalarca aynı şeyi yaptım durdum icabında ellerimle baktım onlara karpuz koydum, domates koydum, ekmek koydum
Yaz ayıydı hava nasıl sıcak anlatamam size benim pencerenin önü kuş cennetine döndü o kumru çiftinden başka yuva yapan yok ama diğer kuşlarda geliyor yalnız sadece serçeler ama içimden gelin dedim gelin bende hepinize yetecek kadar yem var günde 7-8 defa orayı bir avuç buğdayla yemliyordum ve günde üç defada bir su kabına da su doldurmayıda ihmal etmiyordum
Derken bizim kuş bana alıştı kaçmıyordu pekde saldırmıyordu ama biraz daha yaklaştığımı farkettiği an analık içgüdüsüylede hemen saldırıya geçiyordu bende aldırış etmiyordum :) ama bazen parmaklarımın ucundanda yemini buğdayını yerdi bende sıkılmasın utanmasın diye uzaklaşıverirdim pencerenin önünden uzaklaştığım anda hayvan sanki beni anlıyormuş gibi bakardı bana ve başlardı yemini yemeğe sonrada içerdi suyunu bazen kuluçkadan kalkmazdı bende kuluçkanın içine dökerdim buğdayları
Hayvan öyle enteresan olmuştuki her yeri yem dolu baba da gelirdi ordan yerdi artık kuluçkadaki dişi kuşu öyle bir alıştırmıştımki hayvan kuluçkadan yumurtalarının üzerinden kalmadan yanıbaşındaki ve altındaki yemlerden yerdi karpuz koyardım yerdi, domates koyardım yerdi, yumurta koyardım yerdi, üzüm koyardım yerdi, afiyetle güçlendiler :D sonra da yavrular çıktı büyüdü palazlandı bende onları severdim başını okşardım baktım sonraları ne anne geliyor nede baba geliyor aslında geliyorlardı ama seyrekleşmeye başlamıştı yuvaya gelişler bende bir gece dayanamadım aldım onları baktım biraz havada serin gibiydi ikisinide sardım sarmaladım sııkıp sevesim geldim :)
Sonrada hayvanlarda ne enteresanki yavrularda bana aynı duyguyla yaklaşıyorlardı baktım tirtir titriyor biraz üşümüş herhalde yavruyu avucumun içine kafası başı dışarıda olacak şekilde kapattım birisinide bıraktım bir köşeye biraz durdu baktım sıcaktan biri elimde uyuya kalmıştı, titremeside kesilmişti ötekide uçmaya çalışıyordu neyse sonra tekrar yerlerine koydum bu şekilde uğraştım durdum onlarla :D sonrada zamani gelincede uçup gittiler bendede kalan kirli bir cam ve pencere önü onlarıda temziledik herşey bitmişti şimdi aynı şey bi daha olmayacak 2008 deki gibi yapmıyacağım ama yem ve su konusundaki tavırım asla değişmez bu sabah baktım kuş yemini onlara verdim nasıl yiyorlar sonra biraz evde darı vardı ondan koydum önlerine markettende Aşurelik buğday aldım biraz onlarıda koydum önüne hayvan öyle enteresanki ben öyle yaptıkça yuvayı bozuyor ve açılan pencereye doğru yaklaştırıyor yuvasını erkekte geliyor ikide bir ağzında çam dalı, ince dal ne bulduysa getiriyor yalnız bişiy dikkatimi çekti direkt koymuyorlar çam dallarını ve dal parçalarını önce dalların sivri ve sert taraflarını gagasıyla ezip öyle koyuyor yuvaya bakalım nolacak bizim kumrucuklar bide ötüyor guguuuuuk guuukk diye mükemmel bir atustikle ötüyor bakalım hayırlısı bize gene bakıcılık yapmak düşüyor düşüyor galiba :)))

Bu başlığa ilk uğradığımda okuduğum öykülerdeki sizlere nasıl da özenmiştim.

Benim balkonumda da bir misafirim olsa diye nasıl içten bir istekte bulunduysam artık, "secret" dedikleri gerçekten doğru mu diye düşünmeye başladım açıkçası:eek:

Tekrar neden burada olduğumu ve neden bu kez mesaj bırakmadan ayrılmadığımı tahmin etmişsinizdir.

Eveeeeeeeetttttt, benim de artık iki misafirim var !:)

Devam edeceğim.

Bir de kaçması olmasa ne iyi olacak. Alışmasını, bizden zarar gelmeyeceğini anlamasını çok istiyorum.
Dün akşam yoktu. Açıktaydı yumurta. Şimdi baktım, geri gelmiş.;)

Bey amca ortalarda yok ama:rolleyes:

Harika kuşlardır.. Balkonumda onları izlemek büyük keyif verir bana.. İnsanlara yakın ama mesafeli duruşları bu kuşların zeki ve asil olduklarını çağrıştırır bana.. Saygılarımla,

Bugün işe gitmeden önce havanın nasıl olduğuna bakmak istediğimde penceremde bu manzara ile karşılaştım.Yetiştirdiğim maydanozlarımın ortasında bu sevimli canlıyı ve eşini gördüm.Yarı uyur bir vaziyetteydim ama hemen fotoğraflamak istedim smile.gif .Akşam da eve geldiğimde halen ordaydılar.Sanırım artık penceremde bir yuva , bir aile var. ;)Ayrıca kumrunun altında beyaz bir yumurta olduğunu farkettim.Çıkacakları anı heycanla bekliyorum.Onlara birşey olmasından korkuyorum.Bugün yumurtladığına göre 15 ten itibaren geri sayıma başladım.Yavrularını göreceğimiz günü sabırsızlıkla bekliyorum.

http://img705.imageshack.us/img705/2565/73375986.jpg

Kötü haber:

Bu sabah baktığımda kumrunun da, iki yumurtanın da yerinde yeller esiyordu:(

İlk olarak aklıma gelen, başka kuşlar tarafından yenmiş olabileceği ama hiç kalıntı yok.

E taşıyamayacağına göre...Çıkamadım işin içinden:confused:

Sayın Aygün;

İki sene saksılarımın içinde benimde böyle misafirlerim vardı. İlk sene fazla kullanmadığım pencerenin önündeki saksıda yumurtasını gördüm. Kalkmasın diye yanına su ve buğday gibi yiyecekler koydum. Ertesi günü yoktu.
İkinci sene çok kullandığım pencerenin önündeki saksıda gördüm yumurtayı, bir kaç pencere açışımdan sonra, yine yoktu. Dediğiniz gibi hiç bir kalıntı da yoktu.
Benim anladığım, koruma içgüdüsü ile yumurtayı daha güvenli bir yere taşıyor.

Evet sevgili alanur, ben de yemini, suyunu koymuştum. Hatta alışmaya başlamıştı, kaçmıyordu artık bizden.

Yine de buna rağmen gitti. Başta ihtimal vermedim ama sanırım yumurtalarını taşıyabiliyorlar . Başka açıklaması yok.