Benim eşim kronik astım hastası ama bir senedir evimizde kedilerle beraber ve çiçeklerle yaşıyor. Üstelik psikolojik mi bilmem ama eskisinden daha az tıkanıyor ve daha az ilaç kullanıyor.

Tasmalı ,dün uzun zamandan sonra bizi ziyarete geldi.Kedimizi daha önce hiç böyle görmemiştim.Karnı acayip büyümüş.Zannedersem beş tane yavrulayacak.Tasmalı,nın son yavrularını erkek kediler öldürmüştü, o yüzden çok tedirgin.Bu sefer bizim balkona yavrulayacağını zannetmiyorum..

Tasmalı,nın daha önce balkonumuzda büyüttüğü yavrularının resimleri..

İşte Tasmalı,mızın resmi .Dün çekmiştim..

Ya ben neden Tasmalı' yı bu kadar seviyorum? Duruşuna bakın:) Ama o sarışınlar da harikalar, nasıl da dönüp bakmış. Şaşkın seni...

Kedimizi soğuk bir kış gününde, minicikken,sokakta bulmuştuk.Hemen sahiplendik.Boynuna tasmasını taktık. İsmi oradan Tasmalı kaldı.Eşim balkondan Tasmalı diye seslensin nerde var nerde yok hemen gelir.

Sokakta gezindiği halde evimizede , alırız severiz.Yavrularını herseferinde bizim balkona yavrular ama galiba bu sefer başka bir yere yavrulayacak.Geçen seferki başına gelenden sonra balkona hiç çıkmıyor.Yavrularınıda çok merak ediyorum, bakalım soğuk günlerde yavrularını nasıl büyütecek..

Bugün sabah Tasmalı bizi ziyarete geldi .Evimize aldık sevdik. Kocaman karnıyla zor hareket ediyordu.Bugün yarın doğurur heralde .Merakla minik kedicikleri bekliyoruz.

İşte o bıyıklı ve topsakallı kedi:

Eklenti 101330

Sevgili Lalezan, sizin tasmalının karnı bana pek büyük gelmedi. Ya da fotoğraftan anlayamadım. Sanki doğum yapmasına daha var gibi..

Resimde Tasmalının karnı pek belli olmuyor.Onbir yaşındaki oğlum bile Tasmalı'nın hamile olduğunu bir ay önce anlamıştı.

Bıyıklı kedi gerçekten çok tatlı .Yıllar önce benimde,aynen buna benzeyen bir kedim vardı.Adıda Bıyıklı idi. Yıllar önceki kedilerimi bile hala unutamıyorum ...

Bu resimde Tasmalı'nın erkek kediler tarafından öldürülen yavruları.

Arkadaşlar bu gün Tasmalı yavrulamış.Bizi ziyarete geldiğinde anladık.O koca karnı içine geçmiş, memişlerindede süt vardı.Karnını doyurduk, sevdik, hemen yavrularının yanına gitti. Nereye yavruladığını bilmiyoruz.Bakalım bu seferde yavrularını bizim balkona getirecek mi?

Hadi bakalım Lalezan sizi yeni bir macera bekliyor. Balkona getireceğini pek sanmıyorum ama size ayrı bir düşkünlüğü var tatlının. O yüzden bir sürpriz yapabilir. Ufaklıklar için sağlıklar diliyorum.

Tasmalı hergün mutlaka bize uğruyor.Henüz yavrularından bir haber yok.

Arkadaşlar sizlerin kedilerinden ne haber?Hiç kedilerinizden bahsetmiyorsunuz..

Merhaba,
Bahçemizdeki ayakkabı dolabında yavrulayan kedi yavrularından birini atmış, bu sabah farkettim. İki gündür kedinin bağırtısı duyuluyordu ama ben yavruların normal ağlaması sanıyordum. Belki bu süre boyunca yavrucak dışarda yağmurda kaldı. Eve aldım, ısıtmaya çalışıyorum. Fakat kuyruğunda tüy yok, bu beni korkutuyor. İki günlük kedinin kuyruk tüyünün olmaması normal mi sizce ?

Merhaba yasemin81. Tüy sorunu birçok sıkıntının belirtisi olabilir. Eğer olanağınız varsa hemen bir veterinere götürün sokak hayvanı olduğunu özellikle belirtirseniz size yardımcı olacaklardır. Anne kedi büyük olasılık atmamış ama yeni yerine taşıyamamıştır. Hasta yavruyu mümkün olduğunca terketmemeye çalışırlar ama bazen diğer sağlıklı yavruların riske girmemesi için bunu yaparlar nadir de olsa. Bebek tahminen ne kadarlık, ne ile besliyorsunuz, sıcak tutmaya çalışın ama bu nemli bir ortamda olmasın. Bu bilgileri hemen aktarabilirseniz ve belki bir resim yükleyebilirseniz size yardımcı olmaya çalışırız bütün arkadaşlar olarak. Lütfen size uzanan o minik eli bırakmayınız.
Sevgilerimle,

Lalezan epeydir yazışamadık haklısın. Ama ben ne olursa olsun Tasmalı' nın maceralarını izliyorum buradan:)
Benim evdeki oğlan iyi, misafir olan iki kardeş gittiğinden beri yeni yeni kendine gelmeye başladı. Olanca nazını kaprisini de yapıyor. Haklı tabii nerdeyse bir ayı geçti salona sokmadık, ve diğerleriyle fazla ilgilenmiş gibi olduk düşüncesinde. Neyse şimdi sakin nispeten.
İki gün yağmurda kalmış şoka girmiş küçük bir yavruyla uğraştık eşimle. Bulunduğu yerden almak zor oldu. Bahçede feryat figan bağırmasına rağmen apartman oturanları bize kapıyı açmamakta direndiler. Tek giriş kapısını engellediler. Kapılar yüzüme anlamsız anlamsız bakılıp kapandı, sanki uzaydan geldik. Sanki orada bir kedi yok da biz uydurduk, sesine nasıl dayandılar , duymazdan geldiler o da ayrı bir mesele. Ben de bir belediye yetkilisi ile ve biraz da arsızca kazan dairesinden o bahçeye girdim. Ama bebek o kadar korku içinde ve kendini bilmez halde ki, üzerine gitseniz kendine zarar verecekti. Yine de tahminimden kısa bir sürede onu hazırlıksızca yakalayıp kafese koyabildi eşim. Sonrası evde bütün bir gece ağlama ve titreme nöbetleri. Son derece vahşiydi zaten. Azıcık mama yedirip kuru ve sessiz bir yerde olmasına rağmen pek uyuyamadı, bizi de uyutmadı. Yine de sabah götürdüğümüz veteriner açık yaralara, enfeksiyonlara gerekli bakımı yaptı ve şimdi orada. Bir tanıdık bahçesinde himayesine alacak allahtan. Onu ürkütmemek için hiç resim çekmedim. Bir iki güne ziyaretine gittiğimde çekebilirsem sizlere göstereceğim. Şansı açık olsun...

Merhaba Thomasina, çok şükür yanılmışım :) Yavruyu ilk bulduğumda öyle perişandı ki, yağmurda ıslanmış olduğu için galiba bana kuyruk tüyleri yok gibi geldi. Kuruduktan sonra görüntüsü tamamen değişti. Bu arada karın masajı yaptım, altına serdiğim bezlerdeki bulaşık beni yanıltmadıysa çişini de yaptı. O ana kadar canından bezmiş bir hali vardı masajdan sonra delifişek gibi hareketlendi. Belki ısınıp kuruduğu içindir. Asıl sevindirici olansa daha önce açıkladığınız tereyağı yöntemiyle annesine iade ettim, işe yaradı. Yaklaşık 1 saat oldu, şimdilik sorun yok :)
Verdiğiniz değerli bilgiler için çok teşekkür ederim.

Tekrar merhaba,
Şu anda anneleri yanlarında yok. Üç yavru birbirlerine sokulmuş bekliyorlar. Bu yavrular ayakkabı dolabının üçüncü katında, yerden 1.5 mt kadar yukardalar. Onları daha güvenli bir yere taşımak gerekecek. Çünkü üzülerek öğrendim ki 4. bir kardeşleri daha varmış, dün düşmüş ve şimdi yok :(

Sevgili yasemin81, telaşlanmayın, nasıl olsa anneleri var:) Düşen yavruya üzüldüm, acaba annesi atmış olabilir mi?
Annesi olan yavrular beni telaşlandırmıyor, annesi olmayanlara bakmak çok zorlayıcı çünkü. Annesiz yavrular bulup sıkıntı çektiğim için, annesi olan yavruları görüp duyunca rahatlıyorum.

Anneleri onları uygun yere taşıyacaktır, teleşlanmayın. Bu arada siz de anne gelinceye kadar her zamankinden biraz fazla bebeklerin yanında kalın. Düşme riskine karşı bebeklerin tırmanamayacağı bir set yaratın önlerine sorun kalmaz. Onların bulunduğu rafa bir kutu ve kutuyada bebekleri taşıyabilirsiniz mesela. Anneyi siz besliyor musunuz? Normalde eğer anne yavrularının yakınında karnını doyurabilse ancak bir tuvalet ihtiyacı için uzaklaşır, oda bebekler için sorun değildir. Bu arada bebekler tahmini kaç günlük ya da kaç haftalık?

Anneye iki defa süt verdim, bebeği teslim ettikten hemen sonra. Bir saat kadar sonra ayrıldı, bir daha görmedim ama yavrular teker teker eksiliyor. Annesi taşıyor olmalı. Son bir yavru kaldı. Annesi gelsin diye bekliyoruz, unutmamıştır umarım. Çok küçükler daha, 3 ya da 4 günlükler :) Gözleri kapalı sayılır. Eğer annesi gelmezse enjektörle süt vermeyi düşünüyorum.

Tamam aslında tahminimde yanılmamışım, anne yeterince güvenli olduğuna inandığı başka bir yere taşıyor bebekleri. Bazen bir evin içinde bile olsa anne endişelenip evin içinde yeni bir yer arayışına girer, telaşlanmayın. Şimdi beklemeniz sonucu annenin bebeği asla unutmayacağını göreceksiniz. Biraz sabırlı olursanız en kısa sürede onu da alacaktır. Biraz zaman alacak ama bu süre içinde bebeğe dokunmamaya çalışın. Ola ki anne gelmedi bunun altında yatan neden ya anneye birşey olmasıdır ya da anne diğer yavruların güveninden emin olamadıysa geri dönemeyişidir. Bir süre uzaktan izleyin eğer birkaç saat geçmişse yapacağınız ilk şey annenin yerini tespit edebilmenizdir. Bebeği ona ulaştırmak için. Eğer yine imkan dahilindeyse anneyi bulamadınız ve anne de geri gelmedi o zaman bebeği hep birlikte yaşatmaya çalışacağız. Şimdi paniklemeden ve el sürmeden anneyi de ürkütmeden beklemeniz gerek. Siz anne bebeği geri aldı mesajını yazıncaya kadar ben burada olacağım. bebeğin üstüne siz de dahil yabancı bir koku sinmemesi en önemli mesele bunu unutmayın. Henüz terkedilmiş bir yavru değil, anne elinden geleni yapacaktir.
Üzülmeyin ve sakin olmaya çalışın.

Güzel yürekli Thomasina, duygusuz ,merhametsiz, insanlara inat kedicik için verdiğin mücadele beni çok duygulandırdı.Sana ve eşine kedicikler adına teşekkür ederim.Allah'da senin ve eşinin hep yanında olsun.
Senin gibi merhametli insanların varlığı içimi rahatlatıyor. İyiki bu site varda, sizlerle dertleşebiliyorum.Malum dar çevremde bu konuları paylacağım kimseleri bulamıyor, üstelik alay konusu oluyordum....

Sevgili Yasemin aramıza hoşgeldiniz.Sizede duyarlılığınız için teşekkür ederim...

Sen de sağol Lalezan. Bu görevimiz. Evdekiler bir şekilde hep yanımızda ve gözetebiliyoruz. Ama sokaktakiler öyle mi? Vallahi hep kulaklarım seste dolaşıyorum sokakta. Dün yine alışveriş yaparken bir yavru sesi duydum, elimden poşetleri bırakıp da yere çökmem bir oldu. Ne o, tezgah altlarında bir bebek varsa yardım edeceğim. Bir şey göremedim, ses cılızlaşınca iyice korktum, orada bana bakan esnafa sordum. Kedi sesini duydunuz mu diye. Güldüler. Abla yanınden geçen hanımın çantasında minik bir kedi vardı, başını çıkarmıştı, sen görmedin galiba o bağırıyordu dediler. Ay allahım halime bir güldüm, bütün esnafı da güldürdüm. Sonumun ne olacağını çok merak ediyorum.

Bende sokakta bir kedicik sesi duysam kulak kabartır , aranırım.Zor durumda bir yavru görsem ,yapacak birşeyimde olmazsa o gece uyuyamam.Ben sizler gibi mücadele edemiyorum,belirttiğim gibi burası dar çevre.Buradaki bazı insanlar için kediler lüzumsuz ,işe yaramaz,mikrop taşıyan yaratıklar.

O yüzden sizin mücadeleniz daha bir anlam kazanıyor Lalezan. Siz böyle oldukça, sizin çevrenizdekiler giderek bilinçlenecektir. Azınlıkta olabilirsiniz ama sizin yetiştireceğiniz nesil giderek çoğalacak. İnsanları ürkütmeden, uygun bir dille kendinizi anlatarak kazanmaya çalışın insanları. Bizim gibilerin bazen en büyük kabusu şiddetli tepki veren arkadaşlarımızın yarattığı ön yargının izleriyle savaşmak oluyor ki bu bazen diğerinden daha zor.