Bahçelerde sahipsiz kedi ve köpekler...

[tarku]

Şu başlığı görünce tüylerim diken diken oldu. Doğa dostu olacaksınız ama kedi, köpek, karga, köstebek, yılan'a düşman olacaksınız. Bu mümkün mü acaba?

Bu sene malum kış sert geçiyor. Bu yüzden evimizin kapısının önüne boş kartonları, kedi box'larını içerisine bez parçaları koyup bıraktık. Bir gece hava -18 derece oldu ve kapıyı açıp baktığımda her kutunun içinde en az 3 kedi birbirine sokulmuş yatıyorlardı. Şimdi o kutuları koymasak ve o kedilerden 1 tanesi soğuktan donarak ölseydi. Yetiştirdiğim bitkilerin ne anlamı kalırdı? Sahipsiz kedi **** köpeklerden şikayet edenlere bir önerim var. Dünya'da insandan başka hiçbir canlının kalmadığını hayal edin. Böyle bir Dünya'da yaşamak ister miydiniz?

Yıllar önce bir belgeselde izlemiştim. Avustralya'da yılanları öldürmek için bir proje başlatılmış ve sonuçta başarılı olmuşlar. Belli bir bölgede yılan kalmamış. Bunun sonucunda, bütün kasabayı fareler basmış. O kadar hızla yayılmışlar ki, zehirlemek bile eksilmelerini sağlamamış. Başka yerlerden yılan getirip salmışlar ama o aç fareler yılanları bile yemişler. Yani doğanın işleyişine fazla burnumuzu sokarsak, bize misliyle geri döndürür.

[loveforlife]

Önceki mesajları okudum da, insanoğlundan bir kez daha korktum. Ne kadar kötülük doluyuz biz? Ne istenir bu canlardan. Bu dünyada en az bizim kadar yaşama hakkı var kedinin de, köpeğin de kuşun da, böceğin de... Ama biz o hakkı ellerinden alıyoruz. Nasıl doyacak bu canlar? Çöp konteynırları bile yer altına alınmaya başladı çoğu yerde. Hem karınları aç bu canların, hem de insanoğlunun merhametsizliği nedeniyle sevgiye açlar.

Bu kin ve sevgisizlik dolu mesajların sahipleri iyi ki şu an sitede aktif kullanıcı değiller. Çünkü artık hayvanları sevmeyen, onlara zarar verme eğiliminde olanlardan kaçarcasına uzak durma gayretindeyim. Eskeza birinin böyle bir mesajı şu sıralar karşıma çıkmış olsa beni uzaklaştırmak için yeterli sebep olurdu. Zaten fazlasıyla yıprandım hayvan düşmanları yüzünden...

[hira]

Bugün sokakta simsiyah bir kedi yavrusu buldum, karşıdan karşıya geçmeye çabalıyormuş ki o anda arabanın teki durdu, gördüm ki hemen lastiğin önünde bir kedicik var, arabadan biri indi ve kediyi alıp yol kenarına koydu, yola devam ettiler. Gidip hemen aldım bu kediciği, gözleri çapaklı ve görmüyor gibi, yavru oluşundan mı kaynaklanıyor bilmiyorum ama durum bu. Gelir gelmez bi tas süt koydum önüne. Bir de paspas attım altına titrediğini görünce de bir pet şişeye sıcak so doldurup yanına koydum. Şu anda binada bizden başka oturan yok ve kedicik binanın içinde. Acaba annesi arıyormudur almasaydım sanki diyorum ama ezilecekti almasaydım. Annesi arıyormudur sizce? Ne yapmalıyım?

[tarku]

Orijinal Mesaj Sahibi hira

Bugün sokakta simsiyah bir kedi yavrusu buldum, karşıdan karşıya geçmeye çabalıyormuş ki o anda arabanın teki durdu, gördüm ki hemen lastiğin önünde bir kedicik var, arabadan biri indi ve kediyi alıp yol kenarına koydu, yola devam ettiler. Gidip hemen aldım bu kediciği, gözleri çapaklı ve görmüyor gibi, yavru oluşundan mı kaynaklanıyor bilmiyorum ama durum bu. Gelir gelmez bi tas süt koydum önüne. Bir de paspas attım altına titrediğini görünce de bir pet şişeye sıcak so doldurup yanına koydum. Şu anda binada bizden başka oturan yok ve kedicik binanın içinde. Acaba annesi arıyormudur almasaydım sanki diyorum ama ezilecekti almasaydım. Annesi arıyormudur sizce? Ne yapmalıyım?

Çok iyi bir iş yapmışsınız, Tebrik ederim. Kedinin büyüklüğünü bilemediğim için net bir şey söyleyemem ama annesinin sütten kestiği yavrular kendi başlarının çaresine bakmak zorundadır. Eğer sütten başka bir şey yiyebiliyorsa, muhtemelen annesi sütten kesip terk etmiştir. Size rastlaması yeni bir aile bulduğu anlamına geliyor. Gözleri çapaktan dolayı kapanmışsa; kuru olarak çapakları almaya kalkmayın. Demliğin içinde kalan eski ve soğuk çayla bir parça pamuğu **** steril bir kağıt havluyu ıslatıp gözlerini silin. Bir kaç tekrardan sonra gözleri açılır.

[hira]

Sn. Tarku, geçen yaz bahçemizde dolaşan bir kedicik yavrulamıştı, dört yavrusu da bu bahsettiğim kediden daha büyüklerdi ama emiyorlardı, ayrıca anneleri nereye, onlarda oraya şeklinde dolaşıyorlardı, Bu kedi çok daha küçük ve şuan binanın içinde ciyak ciyak miyavlayıp duruyor. Annesini arıyor diye düşünüyorum ve onu hapsetmiş gibi oluyorum. Sokağa salıp günahına girmekte istemem, ne yapacagım bilmiyorum. Muhtemelen eşim "salalım, annesi arar" diyecek. Çabakları kuru değildi ve temizledim, ama gözleri bulanık bulanık duruyor. Her daim peşimde dolaşıyor ama görüyormu yoksa ayak seslerimi mi takip ediyor anlamadım. Çok hızlı hareket ediyor, ezmemek için ayaklarımı sürüklüyerek dolaşıyorum

[Ozlem A]

Sevgili hira, bazen anne kediler çeşitli sebeplerle yavru terkedebiliyor ya da durum yavrunun araba kaputunda taşınması, annenin başına bir şey gelmesi gibi daha trajik şekilde gerçekleşebiliyor. Eğer biraz ele avuca gelene kadar ona yardım edebilirsen, yaşama şansı artar, en azından gözlerini silersen yalayıp temizleyecek annesi de yoksa, onu ilerleyip gözünü kaybedeceği bir enfeksiyondan korumuş olursun.

Tabii şöyle riskler de var : Sokakta raşitik vaziyette ve bacağı parçalanmış halde bulup acıyarak aldığımız ve 2 ay pansumana götürdüğümüz yavru öldü ölecek derken, evde 12 yılını doldurdu, bize ve mevcut kedimize süper iyi huylu bir arkadaş oldu

[hira]

Ben zaten kedileri çok seviyorum Özlem'cim.. Bakarım, hiç sorun değil Bahçemizdeki kedilerimizde bir bir kayboldu zaten.. Eve almasamda bahçede idare ederim ben onu, bana ve bahçeye alışana kadar binada dursun diycem ama patlayacak sıkıntıdan bu Kedicik, bahçeye bıraksam durmaz gider Bakalım ne yapacağız.

[tarku]

Orijinal Mesaj Sahibi hira

Ben zaten kedileri çok seviyorum Özlem'cim.. Bakarım, hiç sorun değil Bahçemizdeki kedilerimizde bir bir kayboldu zaten.. Eve almasamda bahçede idare ederim ben onu, bana ve bahçeye alışana kadar binada dursun diycem ama patlayacak sıkıntıdan bu Kedicik, bahçeye bıraksam durmaz gider Bakalım ne yapacağız.

Aklıma tek çözüm geliyor. Sahipleneceksiniz . Sürekli ağlaması çok doğal. Bir bebeğin annesinin kokusundan uzakta durduğu zaman nasıl ağlayacağını düşünürsek, kedilerde farklı değil. Anne kokusunu arıyor. Ona biraz yakınlık gösterip, bir kere kucağınızda uyutun bakın ne oluyor? Annesinin yerine hemen sizi koyar. Tabi ondan sonrası çok zor (en azından benim için). Kedi yetişkin olup ayrılmak istese bile, siz ondan ayrılmak istemiyorsunuz.

Bir de Hayvanları çok seviyorum lafı var. Sizi tenzih ederek söylüyorum. Bu cümleyi kurup sonrasında " ama" ile devam eden o kadar çok insan gördüm ki. "Kedileri seviyorum ama kıl döküyor.", "kedileri seviyorum ama koltukları tırmalıyor" bu tip cümleleri çoğaltmak mümkün. Aristonun bir sözü var "bir cümlenin ortasında ama varsa, ama'dan önce söylenenler yalandır". Sevgi demek fedakarlık demektir. Sevdiğinizi söylediğiniz bir canlı için kendi hayatınızdan fedakarlık edemiyorsanız, sevgi sandığınız şey, belki merhamet belki hoşlanmadır. Asla sevgi değildir.

[GothiCat]

Orijinal Mesaj Sahibi tarku

Aklıma tek çözüm geliyor. Sahipleneceksiniz . Sürekli ağlaması çok doğal. Bir bebeğin annesinin kokusundan uzakta durduğu zaman nasıl ağlayacağını düşünürsek, kedilerde farklı değil. Anne kokusunu arıyor. Ona biraz yakınlık gösterip, bir kere kucağınızda uyutun bakın ne oluyor? Annesinin yerine hemen sizi koyar. Tabi ondan sonrası çok zor (en azından benim için). Kedi yetişkin olup ayrılmak istese bile, siz ondan ayrılmak istemiyorsunuz.

Bir de Hayvanları çok seviyorum lafı var. Sizi tenzih ederek söylüyorum. Bu cümleyi kurup sonrasında " ama" ile devam eden o kadar çok insan gördüm ki. "Kedileri seviyorum ama kıl döküyor.", "kedileri seviyorum ama koltukları tırmalıyor" bu tip cümleleri çoğaltmak mümkün. Aristonun bir sözü var "bir cümlenin ortasında ama varsa, ama'dan önce söylenenler yalandır". Sevgi demek fedakarlık demektir. Sevdiğinizi söylediğiniz bir canlı için kendi hayatınızdan fedakarlık edemiyorsanız, sevgi sandığınız şey, belki merhamet belki hoşlanmadır. Asla sevgi değildir.

tarku size sadece tek bir lafım var: "Hay çok yaşa!".

[GothiCat]

Pekala...Gerçekten bu siteyi çok seviyorum & başka hiçbir foruma **** siteye & hatta sosyal medyaya sahip olmadığım halde bu siteye yıllardır üyeyim ve bu sitenin üyelerinin iyi anlamda "çok farklı insanlar" olduğu görüşündeydim her zaman.Ta ki şu başlığı keşfedip yazılanları okuyana kadar.Gerçekten böyle bir mesajı bu siteye yazacağım hiç ama hiç aklımın ucundan dahi geçmemişti ama yazık ki işte yazıyorum:Bazı mesajlar o kadar kan dondurucu,inanılmaz kötücül ki keşke beğendim butonuyla birlikte yuh butonu da olsaydı! Yok efendim eter kokusu kedileri kaçırıyormuş da bahçesinde deneyen olmuş mu? Yok efendim sokak hayvanları başıboş gezmeseymiş de toplansaymış,sokakta hiç hayvan olmayan günler de gelecekmişmiş.Yok efendim bu hayvanlar tabir-i caizse "çocuk yiyor"muş! Eter zehirlenmesi hakkında da mı okumadınız? Yahut okuduğunuz halde aman bahçeniz talan olmasın da varsın kediler zehirleniversin mantığında mısınız çok merak ettim doğrusu!
Size sadece bir resimle ne olduğunu(zu) anlatmak isterim:



(Bu konuya da tekrar bakmayacağım çünkü şuan siteden çok soğudum.)

[Karia]

Merhabalar.
Şu sıralar benim de kedilerle başım dertte. Daha doğrusu komşularla dertte. Ufak bir mahallede bahçeli müstakil bir evde yaşıyorum. Komşular yirmi senelik komşular. Kendimi bildim bileli bahçemizden kediler eksik olmamıştır. E haliyle karnı buralarda doyan dişi kediler varsa burada doğurmaları ya da yavruları büyüttükten sonra peşlerine takmaları kaçınılmaz oluyor. Ne zaman bahçede yavru kedi olsa özellikle karşı komşumuzla sorunlar da baş göstermeye başlıyor. Önceki senelerde bahçesindeki fareleri öldüren fakat yemeyip orada bırakan kedilerden şikayetçiydi ve en son ciddi kavgalar yaşandığı için kedileri nereye bırakacağımızı da bilemediğimizden mecburen sakin bir mahalleye ağlaya ağlaya bırakmak zorunda kaldık. Akıbetleri ne oldu bilinmez.

Şimdi ise yavrular bahçelerindeki çimleri eziyor diye rahatsız oluyorlar. Sütten kesildiklerinde bırakacağımızı söylediğimiz için iş henüz ciddiye binmedi ama bir aydır hergün defalarca şaka yollu yapılan uyarılar huzursuzluğuma huzursuzluk katmakta. Özellikle de şu mübarek günlerde yaşadığım huzursuzluğun haddi hesabı yok. Sabah onların işe gideceği vakte kadar uyanık kalmaya çalışıp kedileri kontrol ederek çağırıyorum, arabalarının altına girmişseler diye sırf onlara rahatsızlık yaşatmasınlar, uğraşmasınlar diye. Bunu söylediğimde de sen uyuduktan sonra hepsi yine burada diye tepki alıyorum. Öğlenden akşama kadar belki elli kere aşağı in çık yapıyorum yine aynı sebepten. Gece desen yine zamanım bahçe ve balkonlarda geçiyor. Ruh sağlığım ciddi ölçüde bozuldu diyebilirim ama ben bu kadar özverili davranmaya çalışırken komşularımın bana yaşattığı huzursuzluk hakkında en ufak fikirleri olduğunu sanmıyorum. Neticede sokak hayvanı bağlasan bağlanmıyor, kafese koysan durmuyor. Ayrıca bunlar harici bir dünya kedi köpek dolu buralar zaten.

İnsanların hayvan sevmemelerini anlayabiliyorum. Fakat sahipsiz hayvanların karnını doyuranlardan anlayış beklerken biraz olsun sevmeyenler de anlayış gösterse hiç de fena olmaz diye düşünüyorum. Sırf mahalleye, bahçeye gelen kedileri doyuruyoruz diye bu kadar eziyeti de hakettiğimizi sanmıyorum. Bu hayvanları birileri doyurmasa tamamen sersefil olacaklar, kendi beslemek istemeyenler en azından besleyenlere engel olmasın. Hiç olmazsa bahçeye giriyorlar gibi basit sebeplerden dolayı...

Bunca sıkıntıya katlanmamın tek nedeni de kedileri annelerinden koparmamak. Sütten kestiğinde kısırlaştırmayı düşünüyorum en azından bir tanesini kurtarmış olurum diye. Keşke gücüm hepsine yetse... Sonuç olarak bu 4 yavrucağızı da sahiplendiremeyeceğimizden ötürü buralardan bir şekilde uzaklaştırmak zorunda kalacağımız aşikar. Başlıkta sorunundan bahseden arkadaşın durumu ekstrem bir durum olmuş, karşılıklı anlaşarak ve hayvanları incitmeden böyle durumlara bir çare bulunması muhakkak. Dilerim bir gün herkes hayvanlara da merhamet göstermeyi öğrenir.

[musk]

Bu konuda ben de naçizane fikrimi belitmek istiyorum.
Öncelikle bir hayvansever ve doğasever olduğumu belirteyim. 53 yıllık hayatım boyunca bitkilerle ve hayvanlarla (hür türlü yabanisinden evciline yılanından böceğinden kirpisine kadar) haşır neşir oldum sayısız çaresiz hayvanı elimden geldiğince sağlığına kavuşturup doğaya saldım veya besleyip yetiştirdim. Kediler de dahil...

Kedileri de yavrularını da diğer hayvanlardan ayırmam. Ancak kedilerden şikayetçi olan insanları da anlamak lazım. Biraz konuya onların gözünden bakmak, empati yapmak gerektiğini düşünüyorum.

Kendimden örnek verecek olursam, dediğim gibi bitkiler, bahçe, ve hayvanlar vs benim hayatımın çok büyük bir kısmını meşgul etmekte. Benim de kendime göre titizlendiğim bir bahçem var.
Yaşadığım bölgede ciddi manada fazla sayılabilecek bir kedi nufusu da bulunmakta.
Komşuların bir kısmı bu hayvanlar için seferber oluyor, sokağın her köşesine kaplarla yemekler bırakıyor ve besliyorlar. Bu da kedilerin nufuslarının kontrolsüzce artmasına sebep oluyor.

Komşular onları beslerken, kedilerin başlarını bir okşamaları ve kendilerine sürtünüp sırnaşmalarından alacakları haz dışında işin diğer kısmı zerre kadar onları ilgilendirmiyor..

Onların, bir başka komşularının da günlerinin büyük bölümünü bahçesine emek vererek geçirdiklerini, o komşusunun bahçesine çıktığında çimler üzerinde pisliklerle karşılaştığında veya farkında olmadan üzerine bastığında neler hissetiğini ( toprağa yapar ve kapatır demeyin artık kedilerin çoğu toprak bulamadığından bunu yapmıyor) veya toprağa yaptıkları dışkılarının kokusundan (hele hele bahçe sulandığında veya yağmur yağdığında) o kadar emek verdiği bahçesinde bırakın 5 dakika oturmayı, havayı solumakta bile güçlük çektiğini, geceleri bitmek tükenmez bilmeyen kavgalarından ve bağrışlarından uyku uyuyamadığını, onlar bu hayvanların sefasını sürerken komşularının cefasını çektiğini hiç düşünmüyor, umursamıyorlar. Komşuları bütün bunları ve benzeri sorunlara tahammül etmeye çalışırken de en ufak bir şikayette hemen hayvan düşmanı etiketini de yapıştırıvermekten geri kalmıyorlar.

Doğa ve hayvanlara bu kadar saygılı ve tutkulu biri olarak, ben dahi zaman zaman nasıl çileden çıktığımı ve artık yapılması gerekenin vaktinin geldiği kararını defalarca almış olduğumu ama bir müddet geçince bu kararımı unuttuğumu çok iyi biliyorum.
Unutmak zorundaym çünkü yapıma, anlayışıma uygun değil.

Ancak herkes bir değil...

Bu hayvanları gerçekten seviyorsak onların önüne yemek koyarak besleyip çoğalmalarını sağlayarak gerçekten onlara iyilik edip etmediğimizi bir sorgulamamız lazım.

[loveforlife]

Orijinal Mesaj Sahibi musk

Öncelikle bir hayvansever ve doğasever olduğumu belirteyim. 53 yıllık hayatım boyunca bitkilerle ve hayvanlarla (hür türlü yabanisinden evciline yılanından böceğinden kirpisine kadar) haşır neşir oldum sayısız çaresiz hayvanı elimden geldiğince sağlığına kavuşturup doğaya saldım veya besleyip yetiştirdim. Kediler de dahil...

Komşuların bir kısmı bu hayvanlar için seferber oluyor, sokağın her köşesine kaplarla yemekler bırakıyor ve besliyorlar. Bu da kedilerin nufuslarının kontrolsüzce artmasına sebep oluyor.

Komşular onları beslerken, kedilerin başlarını bir okşamaları ve kendilerine sürtünüp sırnaşmalarından alacakları haz dışında işin diğer kısmı zerre kadar onları ilgilendirmiyor..

Onların, bir başka komşularının da günlerinin büyük bölümünü bahçesine emek vererek geçirdiklerini, o komşusunun bahçesine çıktığında çimler üzerinde pisliklerle karşılaştığında veya farkında olmadan üzerine bastığında neler hissetiğini ( toprağa yapar ve kapatır demeyin artık kedilerin çoğu toprak bulamadığından bunu yapmıyor) veya toprağa yaptıkları dışkılarının kokusundan (hele hele bahçe sulandığında veya yağmur yağdığında) o kadar emek verdiği bahçesinde bırakın 5 dakika oturmayı, havayı solumakta bile güçlük çektiğini, geceleri bitmek tükenmez bilmeyen kavgalarından ve bağrışlarından uyku uyuyamadığını, onlar bu hayvanların sefasını sürerken komşularının cefasını çektiğini hiç düşünmüyor, umursamıyorlar. Komşuları bütün bunları ve benzeri sorunlara tahammül etmeye çalışırken de en ufak bir şikayette hemen hayvan düşmanı etiketini de yapıştırıvermekten geri kalmıyorlar.

Doğa ve hayvanlara bu kadar saygılı ve tutkulu biri olarak, ben dahi zaman zaman nasıl çileden çıktığımı ve artık yapılması gerekenin vaktinin geldiği kararını defalarca almış olduğumu ama bir müddet geçince bu kararımı unuttuğumu çok iyi biliyorum.
Unutmak zorundaym çünkü yapıma, anlayışıma uygun değil.

Ancak herkes bir değil...

Bu hayvanları gerçekten seviyorsak onların önüne yemek koyarak besleyip çoğalmalarını sağlayarak gerçekten onlara iyilik edip etmediğimizi bir sorgulamamız lazım.

Komşularınızın yüreğine, emeğine sağlık! Sizin hayvansever olduğunuza kesinlikle inanmıyorum!!! Hayvanlara saygı????? Sizin kadar onların da yaşama hakkı var! Yapılması gereken onları öldürmeniz, yok etmeniz mi? Sizin gibi kötüler çok merak etmeyin, daha iki gün önce mahallemdeki 80lik bir nine beşinci kattaki evinden koca bir buz kalıbı atarak bir kediciğin bağırsaklarını çıkardı, bağırsak dışarıda, iki gündür yakalamaya çalışıyorum zavallıcığı!!! Böyle kötü insanları Allah'a havale ediyorum

[Kozanli]

Bakırköy sahilinde güzel bir görüntü.

[Kozanli]

Bakırköy sahilinde güzel bir görüntü.
Ayaklarımın arasında gitme der gibiydi.

[tarku]

Dinsizin hakkından, imansız gelir.

İstanbul-Bakırköy'de yaşıyordum. Sokağımızda bulunan parkta kedileri beslediğimiz için, mahalle sakinleriyle papaz olunca, hem şehirden sıkıldığımızdan, hem de hayvanlarla birlikte yaşayabilmek için şimdi bulunduğumuz ilçeye taşındık. 5 tane kısırlaştırdığım kedimle beraber geldik ve burada bahçemize alıştılar. İlk sene bir sorun olmadı. Daha sonra komşulardan biri "kediler bahçemize pisliyor" dedi ve bu komşunun bahçesine 100 dolar verip kedi kovucu cihaz taktırdım ve 3 yıl ses kesildi. 3 yıl sonra "Bu alet işe yaramıyor" deyip caz yapmaya tekrar başladı. Bunun üzerine şu anki meyve bahçemi alarak kendi kedilerimi oraya götürdüm. Kedileri götürürken, yan bahçeden bana bakıp gülmeye başladılar. Bende her zaman olduğu gibi susamadım ve "Bu 5 kedi gidiyor ama merak etmeyin 50 tane sokak kedisine hazır olun" dedim. Bahçeye sürekli tavuk parçaları attım ve bütün mahalle kedileri bahçeye doldu. Belediyeye şikayet ettiler, il halk sağlığına şikayet ettiler. Gelen memurlara "Hayvan hakları kanununu biliyorum, bu hayvanları buradan bir şartla alabilirsiniz, o da kedileri kısırlaştırıp buraya geri bırakmanız şartıyla" deyince önlerine bakarak gittiler. Mahalleli birleşip, evimizi bastılar, Sizi burada yaşatmayacağız dediler.

Sonuç; Evimize saldıranlardan 2 tanesi evini satıp gitti, 3. komşu satılık etti her an gidebilir.
Bu yaptıklarımdan gurur duymuyorum ancak dünyanın sadece kendisi için yaratıldığını sananlara bundan başka nasıl davranılır bilemiyorum. Kedileri, köpekleri, atları, kuşları evcilleştirip hayatımıza sokan yine bizler olduğumuza göre çocuk doğurup çocuğunu çöp kutusuna atan bir anne gibi onları hayatımızdan atamayız.

Kedileri sevdiğini ama çok çoğaldıklarını söyleyenlere de bir sorum var. Acaba bir kediyi kısırlaştırıp bakmayı denediniz mi? Bahçesinde kısırlaştırdığı bir kedi besleyenler merak etmesinler, o kedi başka kedileri oraya sokmayacaktır. Hayvanları tanımadan onlardan nefret etmek çok kolay. Bir hayvan besleyin, bakalım nefret edebiliyor musunuz?

[Ayazkızı]

Konu kediler olunca ilgimi çekti. Bizim bir kızımız var. Evimizin çocuğu. Evde sadece mutfak bankosu, yemek masası ve biz yemek yerken yanımıza gelmesi yasak... O'da zaten tenezzül bile etmiyor yasaklanan yerlere. Apartmanda oturuyorum ben. Evden dışarı çıkmıyor. Yaz günlerinde pencereler açık olduğu için pencerenin mermerine oturur geleni geçeni seyreder.

Yazın tatile çıkacağımız zaman. Onu da yanımızda götüreceğimiz yerleri seçeriz. birlikte gideriz her yere. Apartmanda olduğum için evin içinde bir taneden başka bakamıyorum. Gözüm gibi baktığım Aloeveralarıma dadanmıştı. Ne yapsam vazgeçiremedim. Evin hanımı/sahibi o zaten suratıma bakıp kıvırıyor poposunu gidiyor yanımdan. E, toprak eşelemek doğasında var. Aloveralarımı büyük bir saksıya taşıdım. biraz sık aralıklı bahçe teli aldım. Aloveranın etrafında dolandırarak toprağın üzerine serdim. Sen sağ ben selamet. Ben de, kızım da, Aloeveralarımda rahat artık.

Sokağımızda çok kedi var. Kedilerin anneliğini üstlenmiş olan komşumuz sürekli bir şekilde belediyeye götürüp kısırlaştırdığı halde yinede sürekli çoğalıyorlar. Galiba bizim sokakta bakıldığını bilen kişiler gece gelip bırakıyorlar. Çoğu arabaların altında kalıp eziliyorlar. Malum bizim millet altına araba çektimi her caddeyi E 5 karayolu sanıyor. son sürat sürüyorlar arabayı. Her ay Kedilerin annesine mama yardımı yapıyorum.

İki tanede köpeğimiz var. Onlara da başka bir komşu bakıyor. zehirlemesinler diye bu komşumuz veriyor mamalarını. Biz vermiyoruz. "Herkes mama verirse yabancılardan da yerler ve kötü niyetli insanlar zehirler" dedi bayan... hak verdim. Köpekler yokken evime aynı yıl içinde 3 kere hırsız girdi. Köpüşler geldiğinden beri böyle bir şey olmuyor. Gece köpek havlaması duyduğumuzda hırsız kovaladığını biliyoruz havlama ne kadar sürerse sürsün umursamıyoruz ve diğer tarafımıza dönüp huzurla uyuyoruz.

Pencerelerden yemek atılması tabii ki hoş değil. Ama sokağa mama bırakılmasına karşı çıkanları anlamıyorum. Bahçeye kedi pisledi diye şikayet edenleri anlamıyorum. Özellikle kediler pisliklerini ortaya yapmaz...ortada bırakmaz ki? Elli saat gömerler toprağa. Galiba gittikçe bencilleşiyoruz.

Saygılar

[aysunb]

En güzeli hepsini öldürün, zehirleyip.Dünya zaten sadece insanlar için yaratıldı.Onları uzaklaştırmak için verdiğiniz mücadeleyi, tedavi etmek, kısırlaştırmak ve beslemek konusunda verseydiniz, en azından iç huzura sahip olurdunuz, sayıları da bu denli artmazdı.Hayvanları yaşam alanından uzaklaştırıp, hiç bilmedikleri bir bölgeye bırakmak sizce ne kadar insancıl..Şok içerisinde yazılanların bir kısmını okudum.İnsanlığımızdan utanıyorum.Peygamber efendimiz, uhud savaşına giderken yavrulayan bir köpek zarar görmesin diye ordunun yönünü değiştirmiş.Başka birşey yazmaya gerek görmüyorum.Sizleri vicdanlarınızla baş başa bırakıyorum.En-am suresi 38. ayet : Yerde yürüyen hayvan ve iki kanadı ile uçan kuşlardan hepsi, ancak sizin gibi ümmetlerdir. Biz o Kitap’ta hiçbir şeyi noksan bırakmadık. Sonra ancak Rab’lerine toplanıp getirilirler.Siz onları bir yere sığdıramasanız da,Rabları insanlar gibi onları da ümmeti olarak görüyor.Kıyamet günü hepsi dile gelip konuştuklarında, vereceğiniz cevapları şimdiden hazırlayın. 4 insan bir hayvan etmiyor...

[tarku]

Orijinal Mesaj Sahibi aysunb

En güzeli hepsini öldürün, zehirleyip.Dünya zaten sadece insanlar için yaratıldı.Onları uzaklaştırmak için verdiğiniz mücadeleyi, tedavi etmek, kısırlaştırmak ve beslemek konusunda verseydiniz, en azından iç huzura sahip olurdunuz, sayıları da bu denli artmazdı.Hayvanları yaşam alanından uzaklaştırıp, hiç bilmedikleri bir bölgeye bırakmak sizce ne kadar insancıl..Şok içerisinde yazılanların bir kısmını okudum.İnsanlığımızdan utanıyorum.Peygamber efendimiz, uhud savaşına giderken yavrulayan bir köpek zarar görmesin diye ordunun yönünü değiştirmiş.Başka birşey yazmaya gerek görmüyorum.Sizleri vicdanlarınızla baş başa bırakıyorum.En-am suresi 38. ayet : Yerde yürüyen hayvan ve iki kanadı ile uçan kuşlardan hepsi, ancak sizin gibi ümmetlerdir. Biz o Kitap’ta hiçbir şeyi noksan bırakmadık. Sonra ancak Rab’lerine toplanıp getirilirler.Siz onları bir yere sığdıramasanız da,Rabları insalar gibi onları da ümmeti olarak görüyor.Kıyamet günü hepsi dile gelip konuştuklarında, vereceğiniz cevapları şimdiden hazırlayın. 4 insan bir hayvan etmiyor...

Kurandan ayetler paylaşmışsınız ancak günümüzde kaç kişi kendi ihtiyaçlarına göre değil de dinin emirlerine göre yaşıyor acaba? Din neleri emreder?
Namaz kıl (spor olsun diye yatıp kalkmak sağlığa iyi geldiğinden yapanlar var.)
Oruç tut (kilo vermek için iyi bir bahane)
Hacca git (bir seyahat kafa dağıtmak için iyi olabilir. Ayrıca işlerinize de faydası olur. Hacı bu, kazık atmaz gibi)
Kurban kes (ucuz et yemek için iyi bir bahane. Hemen derin dondurucuyu yenileyelim)
Zekat ver (Valla çok sıkışığım. bir dahaki seneye kesin veririm. O da olmazsa kesin 2 ya da 3 sene sonra)

Yukarıdaki yazdıklarımı lütfen saygısızlık olarak almayın. Bu zamanda insanların din anlayışı, dünyada yaşamalarını iyileştirecekse yapılan bir uygulamadan ibaret. Mesela kuran kurban kesmeyle ilgili " kurban etinden bir gram bile yemeyeceksiniz, haram deseydi, kaç kişi birleşip danaya girerdi?

[aysunb]

Orijinal Mesaj Sahibi tarku

Kurandan ayetler paylaşmışsınız ancak günümüzde kaç kişi kendi ihtiyaçlarına göre değil de dinin emirlerine göre yaşıyor acaba? Din neleri emreder?
Namaz kıl (spor olsun diye yatıp kalkmak sağlığa iyi geldiğinden yapanlar var.)
Oruç tut (kilo vermek için iyi bir bahane)
Hacca git (bir seyahat kafa dağıtmak için iyi olabilir. Ayrıca işlerinize de faydası olur. Hacı bu, kazık atmaz gibi)
Kurban kes (ucuz et yemek için iyi bir bahane. Hemen derin dondurucuyu yenileyelim)
Zekat ver (Valla çok sıkışığım. bir dahaki seneye kesin veririm. O da olmazsa kesin 2 ya da 3 sene sonra)

Yukarıdaki yazdıklarımı lütfen saygısızlık olarak almayın. Bu zamanda insanların din anlayışı, dünyada yaşamalarını iyileştirecekse yapılan bir uygulamadan ibaret. Mesela kuran kurban kesmeyle ilgili " kurban etinden bir gram bile yemeyeceksiniz, haram deseydi, kaç kişi birleşip danaya girerdi?

Sayın Tarku asla saygısızlık olarak adletmiyorum. Benim için din doğru olanı yapmaktır.Açıkçası dinlere inanmıyorum, ama bir yaratıcının olduğunu inkar etmek en azından benim için mümkün değil, bu alıntı İncil'den de olabilirdi, hangi din olursa olsun, benim bakış açıma uygunsa ben onu doğru kabul ederim.

[Kozanli]

Bodrum deyince aklıma elit insanların yaşadığı yer olarak geliyor.
Ne yazık ki, ülkenin her yerinde başıboş sokak hayvanları var.
İşte bu kedi ve köpekleri Bodrum'da görüyorum.
Sahipsiz, bugün ben yemledim yarını mecul.

[laruz]

Arkadaşlar zararsız % 100 etkili bir çözüm üretildi. ama henüz Ülkemizde satıcısı yok. ama çok basit kendiniz de yapabilirsiniz. https://www.haberler.com/teknoloji/k...e=DonanimHaber