Merhabalar!

Şimdi sakın bana gülmeyin bu haberi okuyunca çok duygulandım. Timur bey benim askerden önce işletmelerinde rahmetli amcamla birlikte çalıştığım Nejat Kabaklarlının oğlu. Aile o zamanlar testil işiyle uğraşıyordu. Yıl 1980-81 küçücük akıllı bir çocuktu. Ekmeklerini yedik yıllarca allah uzun ömürler versin bütün ailesine. Hey gidi günler hey nerden nereye. Bir gün ağaçlar nette ismini duyacağımı hiç düşünmemiştim.

Saygıyla.

Sn Vildan Sönmez
Evet adres doğru. Datçaya giderken BİLLURKENTİN karşısındaki arazide. Yukarıda yazdığınız gibi kömür ocaklarından arta kalan ağaçlar. Her biri 100 yıllık ağaçlar. Yazık olmuş. Yatağanı zehirlemek için üretilen kömür sahasından arta kalanlar. Kılıç çift taraflı kesiyor.

Datça Kasım ayında da bir başka güzel. Kavurucu sıcaklar yok,kalabalıklar yok, sakin.

Sayın Vildan Sönmez. Biz ailece datça tutkunuyuz. 1996,2006 aralıksız 10 yıl her yaz datça'daydık. Son 3 yıldır maalesef gitmek kısmet olmadı. Datça'yı ve datça'lı dostlarımızı çok özledik. fakat yüklediğiniz resimlere bakarak, özlemimizi biraz olsun hafifletiyoruz. Sonsuz teşekkürler, Saygılar.

Zafer Bey, Datça'nın tadına varmışsınız ya dilerim en kısa zamanda tekrar gidersiniz.
bu fotoğraf da sizin için...

Yani bu kadar olur ve anlatılır güzellikler. Bir gün inşallah bizede nasip olur oraları görmek.

gidip görmek istediğim yerlerden biridin can babanın mezarını ziyaret etmek nasip olur umarım

En kısa zamanda gerçekleştirmenizi dilerim. Muhtar'ın kahvesinde Can Baba'nin köşesinde kahvenizi içerken, Eski Datça çocukları size şiirlerini okurlar.

Eski Datça köyünden bir kaç görünüm. Köy içi, köy yanı ve gene köy yanı...

Gelişme kademe kademe gözler önünde. Bellimi olur bir gün gelir gökdelenleri de fotoğraflayan olur.

Seferihisar'ın, Doğanbey Köyünde harabe durumdaki tarihi yel değirmeni, bir gönüllü tarafından restore edilmiş olup ziyaretçilerini bekliyor. Mavi Değirmen sitesi incelenip bilgi alınabilir.

Köyde zeytinleri toplayıp sıktırdıktan sonra hadi bi hava alalım dedik ve 5 gün Antalya 5 gün de Marmaris gezisi yaptık..Antalya'ya 1969'dan beri giderim ve gidişimde pek tanıyamam..değişmeyen bir tek Kaleiçi'dir..yine orada konakladık..

Marmaris'e ilk defa gittik..bayıldım her köşesine..orada da Kaleiçi'nde çok şirin bir otelde kaldık..

Tabi DATÇA'ya da günübirlik bir gezi yaptık..Yeni Datça'nın sahili çok güzel ama betonlaşma ve gelişigüzel yapılaşma, bakımsızlığı pek hoşumuza gitmedi..

Tabi Datça'ya gidip te ''badem kahvesi'' içmeden olmazdı :) ilk defa içtik ama çok harikaydı..farklı bir tat yani..

Datça'ya gitmişken eski Datça'yı gezmeden ve Can Yücel'in çok hoşnut yaşadığı o ortamı solumadan olmazdı..

Evini gördük, meyhane arkadaşıyla sohbet ettik, son içtiği masada sanki onu görür gibi olduk..velhasılı tüm daracık şirin sokaklarını da gezdik eski Datça'nın..

Mezarına da gidip bir avuç kır çiçeği bırakmayı çok isterdim ama vakit darlığından olmadı..

Datça'nın öteki yüzü.