Yapay çiçekler
 

Ütü yapmayı seven birilerini bulabilmek zordur değil mi? Oysa öyle büyük bir lüksümüz var ki ütülemede!

Düşünsenize elektrik olmasa. Ama illa ki jilet gibi ütülü kıyafetler giyilmesi gerekiyorsa. Kömürü kor yapsanız, külünü savurup ağırlığıyla her türlü kumaşı dümdüz edebilecek o demir parçasının içine koysanız. Külü, isi cabası... Ütüye başlamadan bir çaputla silmek zorunda olsanız o ütüyü, ki ütüledikleriniz kirden heba olmasa! Aslında çok da uzak geçmişe ait olmayan bir anı "kömür ütüsü".

40 yılı aşkın süredir evimizin bodrumunda duran emektar kömür ütüsü. En az 60 yaşlarında ama öylesine küf pas içindeydi ki, çok daha yaşlıydı görüntüsü. Onu zımparalayıp biraz olsun temizleyebilmek için harcadığım emeği görenler, "deli misin, yok mu başka işin?" deyip güldü.

Ama yılmadım. Temizleyebildiğim kadar temizleyip metalik tonlarda boyadım. Afrika menekşelerim yerleşti içine. Bakın bakalım beğenecek misiniz çiçeklerimi de? Ama özellikle çiçekler...Yorumlarınızı bekliyorum çiçeklerime...
Eklenti 348621

Hoşgeldiniz
 

Böyle boya tutar duruma geldiğine göre, eski kömürlü ütüye de çok emek vermişsiniz.
Menekşelerinizede çok emek vermişsiniz, elinize emeğinize sağlık. Renkleri de çok güzel. Tekrar elinize, emeğinize, göz nurunuza sağlık.

O eski ütünün içindeki çiçekleri de ellerinizle yaptıysanız bravo, harika olmuşlar.

Bende de var öyle bir ütü, demek boyansa güzel olacakmış, denemeli.

Sevgili Loveforlife,

Ütülü kompozisyona bayıldım doğrsu...

İçindeki çiçeklerin diriliğine hayran oldum.

(Geceleri ütünün kapağını kapayın da üşümesinler!!!)

Halil Balaban

Böylesine güzel karşılandıysam ne mutlu bana Sevgili Halil Balaban... Dostlar hoş geldine gelmiş ya, teşekkür etmek düşer bana bu güzel karşılama karşısında.

Emek vermeden güzellik olmuyor. Yaptığım her işi titiz yapmayı severim. Ah gözüm daha iyi olsa neler neler yapardım ama... Tek gözle bu kadarı oluyor, buna da şükür.

Menekşeler gerçekten sabır işi. Öyle bir emek verdim ki onlara, inanamayacaksınız az sonra anlattığımda...

mandalinci

Ellerimle yaptım o menekşeleri... Hem de ne emek sevgili mandalinci!
Ütünüzü mutlaka değerlendirin. Benim ütü öylesine paslı bir haldeydi ki, onu adam ettimse mutlaka sizinki de çok güzel olacaktır...

Ben fakir

Çiçeklerim çok güzel oldu gerçekten de. Baktım evdeki menekşelerim çok fazla açmıyor, çaresini böyle buldum ben de...

Herkese tüm iyi dilekleri için çok teşekkür ederim... İyi ki varsınız...

Gelelim menekşelerimize...

Çiçeklerim hakkında yorumlarınızı sormuştum. Çiçekleri ben mi yaptım, ondan dahi emin olamadınız değil mi? Evet bu çiçeklerin hepsi el emeği, göz nuru...

Bursa'nın en ünlülerinden biri, ipek böceği. Rabbim öyle bir görev yüklemiş ki ona, minicik bir tohumken dut yapraklarını yiyerek dönüşmüş kocaman tırtıla. Sonra örmüş kendine ipekten bir koza. Ama insanoğlu sonlandırmış hayatını ipeğin güzelliği uğruna. Kozabirlik'e kozaları almaya gittiğimde öğrendiğime göre eskiden büyük kazanlarda haşlanıyorlarmış ama şimdi fırınlanarak son veriliyormuş hayatlarına:(
Eklenti 348697
Üzülsem de onların yitip giden hayatlarına, bu kozalarla çıktım yola. Aldım karşıma evdeki menekşelerimi. Kozaları keserek elde ettim, benzer çiçekleri. Yaprakları da unutmadım elbette ki. Çiçek çok olunca epey uğraştırdı bu beni. Sonra ipek boyasıyla boyandı her biri. Özellikle kenarları biyeli olanlar çok uğraştırdı beni. Sonra minik kristalleri tohum olarak kullanıp sap haline getirdim telleri. Son olarak hepsini krepon kağıdıyla, kağıtları da doğal renginde boyadım ki, aratmasın gerçeğini...

Ve yerleştirdim ütüye, tanzim edip renkleri. Nazarlığımızı da takınca ütü, süslüyor artık evde baş köşeyi... Beğendiniz mi saf ipekten çiçeklerimi?
Eklenti 348698
Eklenti 348699

Mükemmel ötesi!!! Sevgili loveforlife; ellerinize sağlık iyi günlerde kullanın.
Sevgilerimle...

sevgili loveforlife ütü harika çiçekler muhteşem elleriniz dert görmesin tek kelime ile bayıldım, menekşe demetleri olmuş. beyaz kenarı pembeli olanlar en güzeli bence. bir bütün olarak çok çok güzeller tebrik ederim sizi.

Elinize sağlık, çok yaratıcısınız gerçekten, bir kere daha müthiş bir emek ve sabır..
Çok güzel görülüyorlar, Tebrik ediyorum

Yine koza çiçeklerle bir kapı çelengi hazırladım. Nasıl olmuş küpelilerim?
Eklenti 416779

Eklenti 416780

Eklenti 416781

Yine ipeğin çiçeğe dönüşümü... Bu kez duvarları süsleyecek panolarla karşınızda...
Eklenti 421406

Eklenti 421407

Eklenti 421408

Ya saksıları doldurmasına ne demeli?

Eklenti 421409

Ben bunları yeni görüyorum. Muhteşem olmuş. Ellerine, emeğine sağlık. Buna tam da on parmağında on marifet denir. Bunlarla güzel succulent düzenlemeleri de yapabilirsin ;)

Hepsi harika. Ellerinize sağlık ne güzel şeyler ortaya çıkarmışsınız böyle. Devamı gelecektir inşallah. Bak bak doyamıyor insan.

Çok teşekkür ederim Sevgili Dağçiçeği,

Çok sabır isteyen ama bir o kadar da keyifli bir iş. Yeni projelerim var. Umarım başarılı olurum...

Ben bundan eminim ;)

sevgili loveforlife;
öncelikle maşallah allah nazardan kem gözlerden sakınsın. muhteşem harika ellerine emeğine sağlık. çok güzel şeyler yapmışsın.
bende birşeylerle uğraşıyorum ama ben örgü örüyorum kendi çapımda birşeyler üretiyorum işte. ama senin yaptıkların resmen sanat eseri olmuş...

Çok güzel olmş hepsi, ellerine sağlık.. Benim merak ettiğim, bunca kozayı nerden ve nasıl buluyorsun ?

Sevgili Eceyıldız,

Çok teşekkür ederim. Gerçekten çok zevkle yapılan işler. İnsan kendini unutuyor bu işlere dalınca.

Eminim senin yaptıkların da çok güzel oluyordur. Niçin paylaşmıyorsun bizimle?

Sevgiler, selamlar...

ben genelde örgü örüyorum ve kızıma örüyorum nette inceleme yapıp hoşuma giden olursa kaydedip sonra aynısını yapmaya çalışıyorum. bu siteyi daha önce bilseydim resimlerdim ama sayfaya koyacaksam birkaçının örnek resimlerini koyabilirim çünkü eskidiler artık.

Sevgili Eser İlhan,

Beğeniniz için çok teşekkür ederim. Bursa ipeğin merkezi, malum. Dolayısıyla hâlâ koza yetiştiriciliği sürüyor. Kozabirlik merkezi de Bursa'da. Sanat malzemesi satan yerlerde de var koza ama taneyle satılıyor ve 20 tanesi 5 TL gibi oldukça yüksek bir fiyatı var. 20 tane kozada 10 tane çiçek yapmaya yetmez ama... Bu nedenle Kozabirlik bu sanatla uğraşanlar için 2. kalite olan kozalarından kilo ile satıyor. Kg fiyatı 30 TL civarı ve bu şekilde alınınca çok daha ucuza geliyor. Kozaları alıp, kesme işlemini yaptıktan sonra ipek boyaları ya da doğal boyalarla boyayarak kullanıyorum...

Bu yıl nasıl olsa du ağacım da var diye Kozabirlik'ten ipekböceği tohumu alıp bakmayı da düşünmüştüm ama çevremdekiler "yok artık!" deyince vazgeçtim...

Sevgi ve selamlarımla...

neden olmasın ki... dut ağacında yetiştirmen gerekmiyor büyük bir leğende besleyebilirsin aslında. yapman gereken dut yaprağı toplamak. bizim buralarda yapıyorlardı çok iyi hatırlarım leğende beslediklerini çünkü gelip bizim duttan yaprak topluyorlardı

Benim evde ne kadar çok hayvan baktığımı düşünecek olursak, bir o mu eksik noktasına geliniyor... Annemler de çocukken bakarlarmış. Epey zahmetli olduğunu söylüyor... Olan nüfusa yetişeyim yeter. Bir de kozaların ipek olarak kullanılabilmesi için ipekböceği delip çıkmadan önce haşlayarak ya da fırınlayarak öldürüyorlar. Besleyip büyüttüğüm bir canın hayatına son vermek asla bana göre bir iş değil...(Ben kozaları keserken içindeki öldürülmüş böcekleri gördüğümde bile çok kötü oluyordum ilk başlarda...)

İlkokul çağlarımda birkaç sene üst üste ipek böceği çıkarmış ve bakmıştım. Hayatımın en eğlenceli ve ilginç deneyimlerinden biriydi. Hala sevgiyle hatırlarım o mis gibi dut kokan, güzel, tombul tırtılları (bana öyle gelmişti o zaman, gerçekten de güzel kokuları var mıdır, bilmiyorum).
Zaman zaman hala aklımdan geçer yeniden ipekböceği bakmak. Bence kozası için olmasa bile kesinlikle yaşamaya değer bir deneyim.. Çok ama çok güzeller..

Hiç bir zahmeti yoktu dut yaprağı toplamak dışında...Onların o oburca yaprak tüketmelerini izlemek de ödülü oluyordu..:)

Eğer önümüzdeki yıl hatırlatırsanız size tohum alıp yollarım... Beraber deneriz belki de... Ama ben beslerim beslemesine de onları sonra ne yapacağımı bilemem...

senin gibi ince ruhlu birinin böyle harika şeyler yapmasına şaşırmadım ellerine saglık cnm *** hepsi bir harika olmuş..

Aslında evet haklısın sonucunda onları öldürmek varsa bende olsa yapamazdım ipek böceği kozasından çıkan kelebeyin çok güzel bir kelebek olduğu söylenir.
Sayın Eser İlhan'ın dediği gibi asıl zevkli olan onların gelişimini ve kozadan çıkışlarını izlemek olmalı

Çok sevinirim.. Oğlumu büyütürken ona durmadan anlattığım bir hikaye idi. Şimdi onunla birlikte birkez daha o günlere dönmek çok güzel olurdu. Üstelik komşumuzun bahçesinde bir dut ağacı ve 5 yaşında dünya tatlısı ve akıllısı bir kızı varken bu macerayı o eve de taşımayı çok isterdim. Belki o da benim gibi ellisini aştıktan sonra bile anımsayacağı bir deneyim yaşar kim bilir ??
Hangi ayda hatırlatmam lazım ??

Sevgili eceyıldız ipek böceği kelebeği güzel bir kelebek değildir. Hatta bildiğimiz o renkli, uçuşan kelebeklere hiç benzemez. Krem rengi, tüylü ve tombuldur. Daha çok güve grubu kelebeklere yakındır (örn. çam kese tırtılı kelebeği) pek fazla uçma yeteneği yoktur. Kozadan çıkar, çiftleşir, yumurta döker ve ölür.. Asıl macera o ufacık, iğne başı büyüklüğündeki yumurtalardan minicik siyah tırtılların çıkıp oburca beslenerek büyümeleri (deri değiştirmeleri çok ilginç), koza yapışı, kozanın açılışı gibi döngüleri izleyebilmek bence..

Fikir vermesi için aşağıya netten bulduğum ipek böceği ve kelebeği fötoğraflarını ekliyorum (loveforlife'ın affına sığınarak;) )..
Sevgiler..

Eklenti 427298 Eklenti 427299 Eklenti 427306

Sevgili İlhan;
evet güzel değilmiş ama bize onun çok güzel olduğu söylenirdi aklımda öyle kalmış. ama olsun anlattığınız gibi yaşam döngüsü ile o bir mucize zaten öyle değilmi.

sevgili loveforlife;
ben sana sonsuz katılıyorum asla kıyılmaz onlara
Peki içinden kelebeği çıkmış koza ile yapamıyor musun bu güzellikleri

Kozabirlik'tekilerle konuştuğumda martta söylerseniz size tohum ayırırız demişlerdi. Demek mart sonu, nisan başı gibi... Seneye deneyelim bakalım, sizin anlattıklarınız da beni iyice heveslendirdi. 50-100 tane tohum yeter de artar bile sanırım...

Sevgilerimle...

Ben ilkokula giderken okulumuzun yanında Kozabirlik'in toplama tesisi vardı o zamanlar. Köylüler çuvallarla getirirdi yetiştirdikleri kozaları. Orada boyları ve kalitelerine göre ayrılır, ona göre satılırdı. Sonra kocaman kazanlarda haşlıyorlardı kozaları...:( Ben her zaman hayvan delisi olduğum için gidip birkaç tane koza isterdim onlardan. Birkaç gün sonra kozayı delip çıkardı kelebekler ve yumurtlar ve sonra da veda ederdi dünyaya... Çok üzülürdüm o zamanlarda da.

Koza delindikten sonra ipek özelliğini kaybediyor. Çünkü bu işleri yaparken kozanın katlarına ayrılması gerekiyor. Bir kozanın 5-6 kata kadar ayrıldığı oluyor. Ancak delinmiş koza bu özelliğini yitiriyor ne yazık ki...

Bu kadar çok şey olur da takı eksik kalır mı hiç?
Buyrun size bir de takı örneği...

Eklenti 427348

Eklenti 427349

Eklenti 427350

Tamam, martta hatırlatırım.. 50-100 tane ile çiftlik bile kurarız.. Her bir kelebeğin de tekrar bir dolu yumurtlayacağını hesaba katarsak.. ;)

sonra ipek dokuma tezgahı ayarlarız size ve ipeklerimizi sizden alırız nasıl olur...

takılarda çok güzel ellerine sağlık...

Ya ben bayıldım yaptıklarınıza ya. Geçenlerde tvde gördüm kozalarla çiçek yapma sanatını. Onun öncesinde kozaların bu işe yaradığını hiç bilmezdim. Elinize emeğinize ve hayal gücünüze sağlık. Sizi tebrik ediyorum.

Bir de o tırtılları beslemek için bir dut bahçesi lazım gelir.
Duyduğum kadarıyla öyle hızlı ve sesli besleniyorlarmış ki duymak mümkünmüş.
Ben sesi duymadım , merak ettim gerçekten kıtırtı sesi çıkıyor mu ?:p

Annem ahşap bir köy evinde büyümüş. Her yıl böcek bakarlarmış onlar da, pek çok köy evinde yapıldığı gibi. Çocukluğundan kalan hayal meyal anılarıyla anlattı, ben de size aktarayım...

Benim anılarımda da rahmetli büyükkannem sayesinde önemli yer etmiş olan ahşap evin üst katında bakılırmış böcekler. Kozabirlik o zamanlar da varmış. Yazılırlarmış tohum almak için. Annemin Balkan Harbi gazilerinden olan Rahmetli dedesi gider tohumları alır gelir ve tatlı bir telaş sararmış ev halkını. Evin üst katı tamamen böceklere tahsis edilirmiş. Alınan bir paket tohum bütün üst katı ipek böceğiyle doldurmaya yetermiş. Bütün eşyalar toplanır yerlere böcek kağıdı denen kağıtlar serilirmiş. Bu kağıtlar, şimdilerde zaman zaman paket yapmakta kullanılan büyük tabakalar halindeki samanlı kağıtlara benziyormuş. Kerevet adı veriler bir tür raflar varmış. Bu rafların üzerine de kağıtlar yayılırmış.

Alınan tohumlar kağıt yayılmış bir kalburun içine yayılır, üzerine de gazlı beze benzer bir bey yayılırmış. Birkaç gün içinde gözle zor görülecek boyuttaki böcekçikler bezin deliklerinden üste çıkarmış. O zaman birer bütün dut yaprağı bırakılarak onların üzerine çıkmaları sağlanır ve kerevetlerin üzerindeki kağıtlara birbirinden ayrı olarak bu yapraklar yerleştirilirmiş. Taze dut yaprakları kıyılarak üzerlerine yayılırmış. Yavaş yavaş büyümeye başlarmış ufaklıklar. büyüdükçe yerken çıkardıkları kıtırtılar da çoğalırmış. Hep taze yaprak isterlermiş. Her gün dut budanırmış onlar için. Yapraklar günün serin saatlerinde toplanmalı, tozlu, çamurlu, kızışmış, kurumuş, yanık, sert, ıslak ve uç yapraklar beslemede kullanılmamalıymış. Yapraklar ilk üç yaşta kıyılarak, 4. yaşta yaprak veya filiz, 5. yaşta dal şeklinde veriliyormuş. İpekböceklerini hastalıklardan korumak amacıyla uykularında ve 5. yaştaki sönmüş toz kireç uygulaması yapılıyormuş. Bu yaş dediğimiz olay aslında büyüme süreci böceklerin. Düzenli olarak uykuya yatarlar ve gömlek değiştirirlermiş. Annem ayakta uyuduklarını ve çok sevimli bir manzara olduğunu söylüyor. Büyüdükçe yeni yerlerine alınıp seyreltilmeleri gerekiyormuş. Bunu yaparken altları da sürekli temizleniyor ve yeni böcek kağıtları konuluyormuş. Bu arada ısı da çok önemli oluyormuş. Eğer hava biraz soğusa ölür ve suya dönüşürlermiş. O da çok kötü bir koku yaratırmış. Yine zaman zaman hasta olan, sararan tırtıllar da olurmuş ki; onları maşayla ayırıp uzaklaştırırlarmış.

Sonunda askı zamanı gelirmiş. Meşelerden askılıklar keserlermiş. O dallara çıkıp örerlermiş kozalarını ipek böceklerini. Yaklaşık 10 günde hasatlık olurmuş kozalar...

Yaklaşık 1.5 aylık bir sürede gerçekleşirmiş tüm bunlar...

Bunca emeğin sonunda, bir kozadan 1200 metre ipek ipliği elde edildiğini biliyor musunuz?

Süreç çok güzel anlatılmış :) Tabii benim 5-10 tırtılla kıyaslanınca bu anlatılan adeta bir sanayi :)))
Ben böceklerimi büyütürken kırt kırt sesi duymadım ama çok büyük bir iştahla yedikleri bugün gibi gözümün önünde. Öyle yaprakları kıyıp kıyıp da vermedim hem. İlk günden itibaren koydum önlerine, onlar da büyük bir hızla tükettiler. Hem de öyle bir hızla ki, yapraklar anında sadece damar kalıveriyorlardı :)
Deri değiştirmeleri çok ilginçti. Koza örmek için kafaları havada uygun yer aramaları da. Ergin böcekler başlarını ileri geri sallayarak aranmaya başladıklarında birkaç büyük dal parçası yerleştiriyordum kutularına ve hemen koza yapımı başlıyordu. O da çok ilginç bir süreç: kendini ipekten bir odaya hapsediyor. Sonra da delip kelebek olarak çıkıyor..
Güzel günlerdi... Heveslendim çok..

Bizim de böceklerimiz olacak inşallah Sevgili Eser İlhan! Çok güzel bir deneyim olacağına eminim... Bu benim anlattıklarım yaklaşık 60 yıl öncesi... Şimdi teknoloji girmiştir işin içine elbette. Mesela artık Kozabirlik üretimde kullanacağı tohumları almak için kozaları kesip suni dölleme yaparak ıslah edilmiş daha sağlıklı böcekler üretmeyi amaçlıyor. Ama bir başka zorluk da ilaçlanan bitkilerden kaynaklanıyor. İlaçlı bir dut yaprağını yiyen tırtıllar 5 dakika içinde ölüyormuş :( O kadar çok böceğe bakınca vatandaş ne bilsin ki hangi ağaç ilaçlı! Eski günlerdeki gibi doğalı zor maalesef...Sizin de dediğiniz gibi tırtıl gibi yiyor bu böcükler!:rolleyes::eek: