Diğer illerde agaclar.net bonsai atölyesi açılması önerileri

[Sakaki]

Orijinal Mesaj Sahibi nicholai hel

Antalya'da iklim birçok ağaç türü için oldukça elverişliyken, kendine ait bahçesi olan evlerin sayısı az değil, balkonunda bitki yetiştiren kişi sayısı oldukça fazlayken neden bonsaiye ilgi az olur, insanlar neden bu güzelliği atlarlar, anlayabilmiş değilim...

Forumda üye sayımız bile (bonsai ile ilgili üyeler olarak) olması gerekenden oldukça az miktarda. Gördüğüm kadarıyla da (eğer varsa bağışlayın) usta sayılabilecek tecrübeli bir bonsai sevdalısı hiç yok.

Eğer böyle bir iki kişi olsaydı belki de kendi çabalarımızla onların önderliğinde buluşmalar düzenleyip sohbetler eder, ağaçlarımızı birbirimize gösterip fikir alışverişinde bulunur, tavsiyeler alır, hatta belki ağaçlarımızda yapacağımız uygulamaları birlikte gerçekleştirir, görsel deneyimler kazanmış olurduk.

Hayaller, hayaller...

Güzel hislerinizi anlıyorum ben de!
Bonsai konusuna ülke olarak zaten geç girmişiz ve emekleme sürecindeyiz (belki orada bile değiliz).

Bu süreci atlattıktan sonra karşımıza bir de işin sanatsal mevhumunu idrak duvarı çıkacak tahminimce. Bunu da aşmak bir süre alacak. Ama tüm bunların altında eğitim yetersizliği yatıyor.

"Bonsaiyi eğitim müfredatına sokalım" gibi saçma birşey demiyeceğim çünkü 2-3 senede bir değiştirilen eğitim sistemine sistem bile diyemiyorum (zira sistem dediğiniz şey sürekli değişmez). Dolayısıyla 90 senelik cumhuriyet tarihimizde eğitim sistemimizin geldiği nokta belli: Hala bir eğitim sistemi yok ve muhtemelen yarın birgün hükümet değişirse eğitim sistemi de yine değişecek

Daha bunu halletmeden bonsai konusunda eğitimden, sanat eğitimini geliştirmekten vs. bahsetmek bence abesle iştigal olur. Dolayısıyla, bonsai, sanat, vs. gibi hususlarda şimdilik şu ana kadar olduğu gibi bireysel çabalarla idare etmeye mahkumuz gibi görünüyor.

Ne zaman ki ülkemizde sanat, eğitim, bilim gibi konular siyasi iradenin baskısından kurtulur, işte o zaman birşeyleri tartışmanın, geliştirmenin, ilerlemenin, sistemler kurmanın zamanı gelmiş olur.

38 yaşındayım ve her geçen gün ülkemin bu seviyeye geldiğini kendi gözlerimle görebileceğime dair umutlarım azalıyor. Umarım ben olmasam bile çocuklarım, çocukları ve gençleri sınav sınav yarıştırmaktan ibaret olmayan ve üzerinde sıfır siyasi baskı olan bir eğitim sistemini, insanların ve gençlerin kafelerde, okullarda, evlerinde bilimi, sanatı, vs. tartıştığı bir ortamı, insanların ilkel çağ konularından ve tartışmalarından sıyrılıp bonsai gibi konuları tartışıp çalıştığı bir ortamı görürler!

Biraz fazla karamsar oldum sanırım ama ümidim her zaman var!