06-01-2006, 23:15
|
#11
|
Ağaç Dostu
Giriş Tarihi: 06-12-2005
Mesajlar: 197
|
bu ışıltılı coğrafya sankı onlara bir bebeğin penceresinden ormana bakmayı öğretmişti..bebek diyordu ki:siz kendini büyük sanan zavallı insanlar!! şu yerden fışkıran devasa yeşil şeylere bir bakın..güneşe de güneş deyip uyuştunuz..o kendini ve yaratıcısını özleyen sarı bir ışık topu..ağaçlara da ağaç deyip uyuttunuz kendinizi..bu yeşil adı ,tarifi imkansız şeyler hep" şey" olarak kalmalı..sakın isimlerini söylemeyin..isim vermek uyutuyor sizi pencerelerinizi kapatıyor..bebek oluşum size önemsiz gelmesin.. ağaçları ve tüm evreni isimle yokluk arasında ben görüyorum..yaşlı devasa bir ağaç:"şşşşşşt bebek sen de ne çok sey bılıyormussun bizim hakımızda" der ve insanların bilidiği ağaç haline döner..kızların artık tek kelıme edecek halleri kalmamış ,adeta yeşil ışıklar saçan yeni bir gezegen olmuştu orman..başak:tamam işte burdayız..yanlızlık sanılan sıcaklığın,uzak sanılan yeşilin ,orman sanılan yeni bir dünyanın adeta yeşil cennetin kapıları,eski çağlarda iskeletlerin toprak altında çıkardıkları o alısılmıs hısırtıyla kapılar aralandı..orman aynı ormandı..ama bebeğin dedikleri akıllarından çıkmıyordu..büyük devasa bir ağaç olgun tavrı ile söz aldı:
|
|
|