Annneeee !!Yere tam olarak yatayım mııı ? :p

Elimizden geldiği kadar evimizin içi bitti sayılır.Dekorasyon ve eşya işleri sonra yavaş yavaş olacak ..Artık dışarıya açılmak gerek..Balkona sabit bir sedir istiyordum ve eşime anlatıyordum..Tuğlalardan örüp; dışını sonra kaplasak diye..Eşim bir günde halletti sağolsun...Bizde kızlarla sağda solda atılan ve bahçenin görünümünü bozan , kırık tuğlaları molozları toplayıp ; tuğladan örülen kalıbın içini doldurduk...

sn. laparaki konunuzu baştan sona heyecan ile okudum içinizdeki istek ve heyecan okurken belli oluyor zaten ortaya çıkan harika ev ve tarzda bunu gösteriyor. Çok merak ettiğim birazda işin ekonomik boyutu bundan pek bahsetmemişsiniz.Yaptırmak isteyenler için yol gösterecektir acaba şimdiye kadar neye ne kadar harcama yaptnız. ayrıntısı ile yazabilirseniz sevinirim

En sıkıcı konu değil mi para mevzuu ?Bazı cümlelerimde söz etmiştim ; aniden ev yapmaya başladığımızı..Tahmin edersiniz bir memur ülkemizde çalışma yaşamı boyunca bir ev belki bir de araba sahibi olabilir ..İşte bizde sonunda sıfır araba alalım dedik ki ; bir yıl kullanamadan bu ev için sattık..Sonra da ard arda 3 kredi çektik..Şimdi belimiz bükülüyor kredilerden ama yaşasın ki ; çok güzel bir köy evimiz olacak.
Biz arsa parası vermedik..
İnşaat ustasına : 7 000
Malzeme : 30-35 000 (demir + tuğla + taş + çakıl + kum + kepçe ve traktör v.b )
Sıva ve şap : 3000
Seramik : 1.500
Kalorifer, su , elektrik tesisatı : 650 + 600 + 850
Marangoz : 7.600 ( Banyo dolapları ; 3 odaya gömme dolap + fortmanto + 5 adet sedir +çıkma mutfak kapakları )
Laminant : 2.600
Çerçeveler : 5.500
Kapılar : 2.000

Tavan için alçıpan :1.000
Yan harcamalar ve unuttuğum şeyler vardır mutlaka..
Birçok işi eşim ve ben yaptığımız için en az 10.000 eklemek gerek bu hesaba..Birde köy evi olduğu için plan-proje ve yapı izni gibi masraflarımız da olmadı...
Kolay değil gerçekten de..ama imkansız da değil...umarım yardımcı olmuşumdur...yemyeşil günleriniz olsun :p

Sizler memnunsanız her şeye değer.
Bu güzelliklere paha biçilemez.

Saygıdeğer laparaki,
İnanın sizin bu sayfanızı okudukça yaşam doluyor içim.

Tekrar dolaştım mesajlarda.
Hayat dolu. anneeee. Yere tam olarak yatayımmı? 201- kedi ve köpek 202-leylek, sonbahar,kedi ve çiçekler 199- köy evi 195.. İnanın çok harikasınız.
Paylaşımlarınız için çok çok teşekkürler.
Film devam ediyor

Masum Anadolu insanı içten duygularınız ve paylaşımlarınız teşekkürler. Güzel evinizde sağlıklı mutlu oturun inşaallah. Plandan işten anlayan eşinizin inşaata katkısı görülüyor. Bende köyümde ev yapacağımdan yapınızın va paylaşımlarınız müthiş fikir verdi. Bu tür düşüncesi olan arkadaşlara hayallerindeki planı ve evi çizebilmek için sketchup (Home | SketchUp) programını şiddetle öneririm. Umarım iseride benimde paylaşımım olacak. Uzaklardan oralara selamlar.

Sayfalarınızın müptelası olduk yani sn. laparaki.. :))

Bayılıyorum yaşam felsefenize ve başarıp yaptıklarınıza..

Merhaba,

Sn. laparaki,

Evinizi yapma uğraşınızı baştan sona inceledim. Hepsi harika. Evinizde huzurlu, sağlıklı ve mutlu bir yaşam diliyorum.

İnşallah sonraki yapacaklarınız da öncekiler kadar güzel ve başarılı olur.

Saygılar

Bunu çocukken bende yapardım..Harika bir duygu.. Kızınızın yüzünden de okunduğu gibi.. :)))

merhabalar...

atıldığınız macerayı tek tek okuyup resimlere bakarak keyiflendim ve hayallerimi tazeledim sayenizde AMA maliyet i görünce içimdeki hayal ışığı söndü sanki :(

70 bin tl para harcanmış ve arsa parası vermediğiniz halde,bu demek oluyorki 100 bin tl lazım bir köye yerleşmek için,hemde 1 dönüm çok küçük sayılacak bir yer için....

yinede bize bu zevki yaşattığınız için teşekkür ederiz.Allah aileniz ile birlikte mutlu huzurlu bereketli sağlıklı bir ömür nasip etsin...

Özlemişim burayı..uzun süren sessizliğimi bozmanın vakti geldi...çok zor bir eğitim yılı başlangıcı oldu benim için..hiç ummadığım sıkıntılarla karşılaştım..şimdi bile yazılı sınavları okuduktan sonra zaman ayırabildim kusura bakmayın ;)
Sevgili Enerecep , doğrusu haklısınız...Kendimiz de çalıştığımız halde feci para gitti eve..bende anlayabilmiş değilim.Evimiz geniş rahat bir ev oldu ; 130 metrekare ev, 30 metrekare veranda toplamda 160 metrekare oldu..bir de söz ettiğim harcalamalara herşey dahil..ama banada fazla geldi doğrusu..üstelik daha dış cephe ve veranda kaplama bekliyor..sonra birde istinat duvarı..yani bir 20 bin daha gidecek..ama lütfen böyle umutsuz olmayın,çünkü biz 4. yıla giricez ama hala ev için çektiğimiz kredilerle cebelleşiyoruz..hayli sıkıştık ama yazın orada yaşadığım özgür hayat paha biçilemez...başlayın devamı gelecektir.:p

Daha önce söz etmiştim.Arazimiz yolun altında kalıyor.Böyle olunca aşağıya doğru taşın toprağın üstünden inmek zor oluyordu.Doğal bir taş yol yapsak diyorduk.Tatilin son 10 günü.hızlıca başladık kendi bahçemizden taş bulup taşımaya.yetmedi kımıl zararlısı gibi yollardan , yan bahçelerden taş taşıdık.eşim başladı taşları toprağa gömmeye ; ben de ona çay ve dumanlı hava sahası servisi yaptım tabii ( :) )

Kış kapımızı çalmadan, en sevdiğim Şükrü Erbaş şiirinin başını paylaşayım istedim ; devamını ara ara paylaşırım..hüzünle kalın şimdilik ..




...Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını
yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var
göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İn-
cecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin.
Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir
keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce
bıçak ağzı... ve yüzüm ömrümün atlası; düzlükleri bunaltı,
yükseklikleri korku, uçurumları yıkıntılarımla dolu bir
engebeler atlası. Yaşamak bir can sıkıntısı mıdır Ömür
hanım?

Her şeyi iyi yanından görmeyi kim öğretti bize? Acıyı görmeyen insan, umutsuzluğu yaşamayan, iliklerine dek kederin işleyip yaralamadığı bir insan, mutluluktan, umuttan, sevinçten ne anlar?
Göğü görmeden, denizi görmeden maviyi anlamaya benzemez mi bu? Bir güz düşünün ki Ömür Hanım, ilkyazı olmamış, yazı yaşanmamış. Böyle bir güzün hüznü hüzün müdür? Başlamanın bir anlamı varsa bitişi göze almak, bitişin bir anlamı varsa başlangıcı olmak değil midir?

Sayın laparaki evinizi köyünüzü cabanızı çok beğendim, inşallah evinizde huzurlu mutlu günleriniz olur:) bende köyde oturuyorum, Düzce merkezde çalışıyorum akşamın olmasını hani derler ya dört gözle bekliyorum :) gerçi MANDIRA FİLOZOFU filmini seyrettikten sonra bir ara işi bırakıp yaylaya çıkmak istedim :) hala da geçmedi o istek :)

Sayın Laparaki bütün hikayenizi baştan sona okudum. Sizi kutluyorum. İnşallah çocuklarınızla ve eşinizle yeni evinizde mutlu bir ömür geçirirsiniz .Eviniz şimdiden çok keyifli görünüyor. Bizimde planlarımız sizin gibi bahçeli bir ev yapmak. Arsa tamam gerisi Allah Kerim. Onun için sizin maceranızdan ileride ilham alabiliriz. İşlerinizde kolaylıklar diliyorum. Bahçe düzenlemelerinizi de ilgi ile takip edeceğimden eminim. Kendi bahçe ve evimize başlayamadık ama sizinkilerin gelişimini izlemek de çok keyifli.

İnanın bir yolu olsa ben de evimizin olduğu köyde çalışmak isterdim..Her tayin döneminde bakıyorum hatta...Kahrolsun MANDIRA FİLOZOFU :p

[QUOTE=erenay;1331333]Sayın Laparaki bütün hikayenizi baştan sona okudum. Sizi kutluyorum. İnşallah çocuklarınızla ve eşinizle yeni evinizde mutlu bir ömür geçirirsiniz .Eviniz şimdiden çok keyifli görünüyor. Bizimde planlarımız sizin gibi bahçeli bir ev yapmak. Arsa tamam gerisi Allah Kerim. Onun için sizin maceranızdan ileride ilham alabiliriz. İşlerinizde kolaylıklar diliyorum. Bahçe düzenlemelerinizi de ilgi ile takip edeceğimden eminim. Kendi bahçe ve evimize başlayamadık ama sizinkilerin gelişimini izlemek de çok keyifli



Bu güzel sözler bana bir gaz veriyor ki ; özlüyorum köyü ve kanat takıp uçasım geliyor..Fakat düşünün ki ; iş yaşamı öyle yoğun ki ; 2 aydır hiç gidemedik.Oysa en sevdiğim mevsimdir sonbahar..köyde yağmur sesleri ile akşamı etmek varken....ahh ahhhhh...
.Ben sizi sabırsızlıkla bekliyorum; bir gün buradan ilk kepçenin arsanıza girdiği günü..istiyorsanız gerisi gelir..Bahçe konusuna gelince ; bitkiler hakkında kendimce deneyimlerim var , en azından sevgim ve ilgim var..Fakat sitedeki arkadaşlara sesleneceğim buradan bir ara ; bahçe için..kendinize iyi bakın :p

Siz evi bir tamamlayın, iş bahçeye kaldımı gönderilenleri ekip/dikmek için zaman ve yer yetmeyebilir ;)

Desteğiniz için teşekkürler. Biz de (eşim ve ben ) eğitimciyiz sizin gibi. Çok haklısınız iş yaşamı çocukların öncelikleri hepimizi bu güzelliklerden alıkoyuyor. Ama artık tak dedi siteden bakıp bakıp öykünmek. Bahçemize bir kez kepçe soktuk . Ama çok büyük kayaları kıramadığımız için bir kere daha kırıcı ile düzeltmemiz gerekiyor. Daha sonra da çevresini kapatacağız. Bizim arsa dağda olduğu için çok fazla keçi ve yabani hayvan var. Ağaçlarımızı koruma altına almadan dikemiyoruz .Önümüzdeki ağaç dikim mevsimini kaçırmadan inşallah çoğunu dikeriz. O gün sizlerin fikirlerine ,bilgilerine ihtiyaç duyacağız. Tavsiyelerinizi bekliyorum.

Oleyyyy :p şimdiden çok teşekkür ederim..
gerçekten nereden başlamalı ;hangi köşeye ne ekmeli ?? Sorularımla hayatı dar ederim artık size :p ki ki kiii

5 yıl önce çiçeklerle ilgili birşeyler araştırırken Ağaçlar Net ile tanıştım.Sayfalarda sizin gibi ;gezerken insanların kaçış öyküleri ; başlangıçları **** hayallerine ulaşmalarını delicesine takip ediyordum.Sonra apar topar damdan düşer gibi ; eve başladık..Kısacası bu site yaktı beni :p Eve başlamamızda % 80 pay sahibidir buradaki canlar..
İnanıyorum ki sizden güzel haberler alacağız ; güzel fotoğraflar.Bekliyoruz heyecanla..ne güzeldir başlangıçlar ...Yeterki bitmesin bizdeki bu toprak sevgisi ..Bu arada araziniz nerede ; çok merak ettim :confused:

İnanın bizim de bahçe için arsa almamızda ,şevke gelip biz de bu işi yapalım dememize sebeplerden biridir bu site. Güzel haberler vermeyi ben de çok isterim. Arsamız Manisa Spil dağında. Küçük bir yer. Ama bize yeter de artar bile ...Saksılardan sonra bakalım benim gözüm korkuyor. Arsanın ve çevresinin resimleri var aslında ama ben yükleyebilir miyim diye denemedim .İnşallah oğlumun sınavları geçsin biraz bende resim ekliyeyim. Güzel düşünceleriniz ve desteğiniz için teşekkürler.

Hepimizin mahremiyetine yapılan baskılar, bizlere içsel tenhalıklara,yalnızlıklara çekilip nasıl yok olacağımızı öğretir; birileriyle beraberken yalnız kalmakta hepimiz ustalaşmışızdır.
Doris Lessing-Hayatta Kalma Güncesi


İzmir'in geceleri tatlı yağmurlarla sabaha ulaşıyor.Gündüz karanlık kasvet;kaçsan kaçamazsın,bırakıp tamda şurasında 'gidiyorum sevemedim şehrinizin yağmurunu sokaklarına sığdıramayışını' diyemezsin...
Hergün köydeki evimizi; içinde hepimizin belkide farklı hayallere oturttuğumuz evimizi anıyoruz...bitmemiş;çoğu yeri yarım yamalak olan;ama bize ait;her adımında izimiz olan evimiz bizi bekliyor orada öylece..çekiyor bizi, çağırıyor ama..ne fayda...
:(

Sayın Laparaki,
Eviniz hayirli olsun. Anlatımınız ve paylaştığınız fotograflara bayıldım. Eve baslayali dort yil oldu demişsiniz. Ben de hic beklemediğim bir anda ve galiba sizinle ayni yıllarda koyde, hem de kendi köyümde ev sahibi oldum. Ben var olan bir evi aldım. Hala icini dolduramadigim odalarım var. Minicik, icine çiçekler yetistirip ektiğim yine de bahçeden cok bir tarlaya benzeyen bahçem var. Ve bir suru hayalim var. :) icinde surekli yasamayinca, daha uzun suruyor bitirmek.

Ne mutlu size...Elbette yazdan yaza gitmekle bitmiyor işler..Ama işte bizim evimiz içinde oturulur hale geldi.Tebrik ederim sizi de..Tahmin edebiliyorum nasıl emek verdiğinizi..Ben sadece orada özgür olabiliyorum..Sağlıklı bir düşünce değilmiş gibi geliyor ama ; otların içinde bizi bekleyen o eve çok anlam yüklüyorum , elimde olmadan..huzurla oturmanızı dilerim evinizde..;)

Sayın Laparaki, evinizde güle güle ailenizle birlikte huzur içinde oturun inşallah..Şiir gibi anlatımınız ve anlatımınızı destekleyen fotoğraflarınızla daha çook forumdaşı yerleşik düzenleri dışında yeni yerleşim yerleri aramaya heveslendireceğiniz kesin. Öyle işlerin bitmemesini falan da kafanıza takıp huzursuz olmayın, günün, anın keyfini çıkarın. Hevesiniz enerjiniz kaybolmasın yeter. Çünkü işler hiç bitmiyor. Bir kaç ay sonra on yılı tamamlamış olacağız, hala işleri bitiremedim. O otlar hep var olacak. Bu yıl çıkanları temizliyorsunuz, doğa size yeni yılda rüzgarla kuşlarla bambaşka yeni yeni otlar gönderiyor. Diktiğiniz 20 cm'lik bir üzüm çeliğinin asmaya dönüşmesi üç dört yılınızı alıyor, bir fidanın ağaç olması daha da uzun süreci kapsıyor, bu arada hep emek verip iş üretiyorsunuz. Hiç yapmadığınız aşılama gibi, air-layiring gibi işleri öğreniyorsunuz, ama öğrenmenin sonu yok ya, daha da neler yapabilirimi sorguluyorsunuz, bu arada yeni çeşitlerin peşine düşüyorsunuz, tabii ki işlerinizi artırarak. Önceden başlayıp belli bir yere getirebildiğiniz çabalarınız da sizi hep yenilerine cesaretlendiriyor. Bu yüzden de işler hep olacak, olacak ama işini yapmış insanların huzurunu da bizlere bahşederek..

Yazdıklarınızı okuyunca ; kendimi hikayedeki tavşana dolayısıyla sizi de kaplumbağaya benzettim :rolleyes: Bencillik edip ; ağaç altında bilge kaplumbağanın tavşana öğütler verişi geldi gözümün önüne..Bu ne demek ; deneyimlerinizden çıkanları ilerde burada tartışabilirizzz :p
Ne güzel anlatmışsınız ; ben diktiğim ayva fidanımın gelişmesini bile izleyemiyorum..rüzgarın , yağmurun yapraklarını sallayışını göremiyorum...küçücük bir yoğurt kovasında canlandırıp ;sadece toprakla buluşturup ; bırakıp gittiğim fidanlarım, kendi kendilerine uzun ,çetrefilli bir kışı atlatmış oluyorlar....
Yani ; kendi bahçemin konuğuyum ben ;ağaçlarıyla konuşamayan ....

...Susmak yalnızlığın anadilidir.Ömür hanım,şiiridir,beni konuşmaya zorlama ne olur.Sözün sularını tükettim ben,kaynağını kuruttum.Geriye büyük bir sessizlik kaldı yüreğimde ,kalabalıklar,kalabalıklar kadar büyük...
Yalnızım Ömür hanım,geceler boyu akıp giden ırmaklar gibi karanlıklar içre.öyle yitik,öyle üzgün, yalnızım...
Sularım toprağa sızıyor bak.Yüzümü geceler örtüyor.Binlerce taş saklanıyor içimde.Kim kimin derinliğini görebilir,hem hangi gözle ?

Şükrü Erbaş.Ömür Hanımla Güz Konuşmaları

Sayın Laparaki, bilgelik gibi bir paye biraz iddialı da olsa kulağa hoş geliyor :o
Toprakla uğraşmak, ekip dikmek; insana sabırlı olmayı, zaman içinde heyecanını kontrol etmeyi öğretiyor. Sayfanızın akışı gayet hoş bir şekilde gidiyor, zevkle takip ediyoruz. Bir tartışma sayfasına dönmesini istemem, ama deneyimlerimle ilgili olarak merak ettiğiniz her ne olursa memnuniyetle de paylaşırım. Esenlikler dilerim..

Az zaman kaldı evime kavuşmama.Sömestr tatilini iple çekiyorum.Gittiğimde bol bol fotoğraf çekicem..Günlerdir yazdan kalma ve boyutları düzenleme isteyen fotoğraflarıma vakit ayırmaya çalışıyordum.Bu akşam başarabildim.Karışık olarak paylaşıyorum sizinle :;)

Bir gün köydeki komşularımdan birinin bahçesinde ektiği balkabağı fidelerini görünce öyle imrenmiştim ki..yine hayıflanmıştım biz temmuzda gelince birşeyler ekmek için çok geç oluyor diye..neyse bahçeden çıkarken ortada bir kabak fidesi gördüm, yaklaşık 10 santim boyunda idi.Ben bunu söküp bahçeme eksem olur mu teyze diye sordum.Hayır kızım bu kadar büyümüş fide sökülmez , yeni yerinde de tutmaz dedi.Olsun ben denesem ;kaybedecek birşeyim yok dedim..Kabağı söktüm ve çitin kenarına ektim..inanılmaz şekilde kabağım büyüdü büyüdü..bakın sonunda ne oldu :eek:

İşte meyvelerim.Geçen yıl sömestrde ektim ellerimle...Şimdi benim boyumu geçtiler çoktan..Nasıl büyüdüklerini görmek çok başka bir duygu..sadece ikisini fotoğrafı var..aslında yaklaşık 11 meyve ağacım var :p

Sedirimizin bitmiş hali..umarım bir gün veranda ile birlikte sedirin de kaplama ve dekorasyonunu yaparız ;)

Daha önce telefonumdan paylaşmıştım bu fotoğrafları..Makine çekimi daha net çıkmış.

Artık paylaşacak fotoğrafım kalmadı gibi...Yaza çok iş bekliyor bizi :p

Kızlarım cuma günü karneleri alınca; ben öğrencilerime karnelerini verince uçarcasına gittik memlekete...5 aydır ailemi ve köy evimi görememiştim.Gece annemlerde kalıp hasret giderdik.Sabah hemen köyümüze doğru yola çıkacaktık ki babam '' kızım istersen babaanne dedeni bir görün, sevinirler'' dedi.Bende şimdi ayaküstü uğramayalım; nasıl olsa salı günü tekrar gelicez; doya doya görürüm dedim...Köye vardık..Hemen sobamızı kurduk..Odun bulduk...Fakat ertesi sabah babamdı arayan ; '' Kızım babannen ölmüş ''.....
5 aydır görmediğim babannem sessiz sedasız; kimseyi üzmeden , yattığı çarşafı bile buruşturmadan ; arkasından tabutuna sarılıp ağlayacak olan dev cüsseli dedemi bırakıp uçup gitmişti ...........


Başsağlığı

Arkadaşlar hepinize candan teşekkür ederim.
Memlekete gidince çabucak köy evimize gitmek isteme sebebim ; laminantların kabarması ve evin sularının akmaması idi.Laminantları yapan ustayı çağırdık hemen..Salonun ortası ayaklarımızı içine sokabileceğimiz kadar kabarmıştı.Bir günümüzü bu işe ayırdık.Suyumuzun kesilmesinin sebebi 2 günlük uğraşlar sonunda anlaşıldı ki ; boruların ağzına yosun sıkışmasıymış...