Soba

[Ben fakir]

Kulübemizi yaptıktan sonra, en büyük emelim, bir ördek soba idi.

O kış bitimi erken bir gidişim oldu; içeri girdiğimde ne göreyim: Ortalık yerde bir ördek soba, kurulmuş, yanında istiflenmiş odunuyla birlikte beni beklemiyor mu?..

Nasıl sevindiğimi anlatmam mümkün değil!..

Köyde benden genç üç kardeş/arkadaş, ne derseniz deyin; benim günlük konuşmalarda özlemle bahsettiğim sobayı sürpriz olarak kuruvermişler...

O gün-bu gündür, keyifle çıtırdar durur...