Ankara toplantısı (Beynam ormanları) 3 Aralık 2006

[Sebahattin]

Mahmut Bey,
Kişiler (kim yapmış), yerler (... ilinin, ... ilçesi, ... köyü şeklinde), tarihçe (ne zaman yapılmış gibi) hakkında da açıklayıcı bir metinle beraber fotoğrafı yüklerseniz bizim için daha iyi olur. Sizi de referans olarak gösteririz. Kendiniz içinde özelden açıklayıcı bilgiyi gönderebilirsiniz.
Teşekkürler

[Ahmet Demirtaş]

Beynam Ormanı; Ankara' nın güneyinde, Bala yolu üzerinde 40 km. uzaklıkta bulunuyor. Eskiden Hasan Ağa Mülkiyetinde Kuyrukçu Ormanı adıyla "özel Orman" iken 4785 Sayılı Yasaya göre 1947 yılında devletleştirilmiş, 1601 hektar büyüklüğünde bir alanı kapsıyor.

Kalıntı "relikt" orman olması yönüyle ayrı bir önem taşıyor.
Relikt: Eski çağlarda geniş alanlarda yayılmış, günümüzde çok dar bir alanda kalmış, yeniden yayılma yeteneğinden yoksun olan orman. Bu özelliği ile geniş bir bozkır alanında ada görünümde bir yeşil alan.

Orman 1200m ile 1521 m yükseltide yer alıyor. 14 tanesi endemik olmak üzere 419 bitki türü barındırıyor.

Ağaç türü olarak karaçam, meşe türleri, titrek kavak, katran ardıcı, söğüt,karaağaç, ahlat ve alıç ilk akla gelenler. Kurt, tilki, porsuk, tavşan domuz ve çeşitli kuş türleri de fauna olarak sayılabilir.

375 mm yağış alan Ankara ile 355,9 mm yağış alan Bala ilçeleri arasında beklenmedik bir şekilde orman olması; bu yeri önemli ve değerli kıldığından 1966 yılında "Muhafaza Ormanı" olarak ilan edilmiştir.

"Fevkalade florası ve faunası çok ilginç bir kolleksiyon niteliğinde olduğundan" 1978 yılında "Doğal Sit" ilan edilmiştir.

1973 yılında bir bölümü "Orman içi Dinlenme Yeri" olarak kullanılmaya başlanmış ve günümüzde 580 ha. (5800 dekar) alan aynı amaçla kullanılmakta ve işletmesi özelleştirilmiş durumdadır.

2005 yılında ise 400ha. lık bir alan daha "Kent Ormanı" olarak planlanlanıp kullanıma açılmıştır. Gözümüz gibi korumamız gereken 1601 ha. büyüklüğündeki ormanın 980 ha lık bölümünü değişik gerekçelerle insan etkinliklerine açmak aklın ve bilimin gerekleri ile asla uyuşmaz.

İstanbul' da ACARKENT rezaletini düşününce; Beynam Ormanı devletleştirilmiş olmasaydı benzer durumlar yaşanabilirdi diyor ve iyi ki özel orman olarak kalmamış yargısına varıyoruz.

Ama Beynam Ormanı gerçekten korunacaksa "Tabiatı Koruma Alanı" olarak koruma kapsamına alınmalıdır.

[Yücel Özlem]

Orijinal Mesaj Sahibi Ahmet Demirtaş

Beynam Ormanı; Ankara' nın güneyinde, Bala yolu üzerinde 40 km. uzaklıkta bulunuyor. Eskiden Hasan Ağa Mülkiyetinde Kuyrukçu Ormanı adıyla "özel Orman" iken 4785 Sayılı Yasaya göre 1947 yılında devletleştirilmiş, 1601 hektar büyüklüğünde bir alanı kapsıyor.
...............

Orman 1200m ile 1521 m yükseltide yer alıyor. 14 tanesi endemik olmak üzere 419 bitki türü barındırıyor.

Ağaç türü olarak karaçam, meşe türleri, titrek kavak, katran ardıcı, söğüt,karaağaç, ahlat ve alıç ilk akla gelenler. Kurt, tilki, porsuk, tavşan domuz ve çeşitli kuş türleri de fauna olarak sayılabilir.
................

"Fevkalade florası ve faunası çok ilginç bir kolleksiyon niteliğinde olduğundan" 1978 yılında "Doğal Sit" ilan edilmiştir.

1973 yılında bir bölümü "Orman içi Dinlenme Yeri" olarak kullanılmaya başlanmış ve günümüzde 580 ha. (5800 dekar) alan aynı amaçla kullanılmakta ve işletmesi özelleştirilmiş durumdadır.

2005 yılında ise 400ha. lık bir alan daha "Kent Ormanı" olarak planlanlanıp kullanıma açılmıştır. Gözümüz gibi korumamız gereken 1601 ha. büyüklüğündeki ormanın 980 ha lık bölümünü değişik gerekçelerle insan etkinliklerine açmak aklın ve bilimin gerekleri ile asla uyuşmaz.
.................

Ama Beynam Ormanı gerçekten korunacaksa "Tabiatı Koruma Alanı" olarak koruma kapsamına alınmalıdır.

-Sayın Ahmet Demirtaş, görüşlerinize katılmamak mümkün değil. Sizin kelimeleriniz ile bilim konuşuyor. Ağzınıza sağlık.

-"Fevkalade florası ve faunası çok ilginç bir kolleksiyon niteliğinde olduğundan 1978 yılında Doğal Sit ilan edilmiştir." diyorsunuz. Bu durumda en üst düzeyde hukuki koruma kapsamına alınmış oluyor. Ama hukuk sistemi mefluç kendini bile koruyamıyor herhalde. Yoksa bu alanda bir projeye dayalı olmadan dal kesmek kazma vurmak suçtur. yapılacak her projenin birinci önceliğinin bu emsalsiz koleksiyonu korumak olması da bir hukuki zarurettir.

[Yücel Özlem]

İlk gün mutlaka çıkrıncak yapılırdı. Uslulardan eli yatkın olan birisi hemen düz bir çam veya köknar keser, 7-8 metrelik ağacın tam ortasını üşer, iki ucundan tutamak takılacak yerleri deler, tutamakları takardı. Bir başka ağaç iki metre boyunda kesilir, ucu yuvarlak biçimde yontulur, kazılan yere yarım metre kadar dikine gömülür, etrafa taşla berkitilirdi. Dikey, sabit kazığın ucuna yatay uzun tutamaklı ağaç üşülen yerinden yerleştirilirdi. Bu hem tahtıravelli, hem de 360 derece dönen bir oyun aracıydı. İki tarafa binen, tutmaklara sıkıca yapışan çocuklar arada yere ayak vurup hız alıp, bıkıncaya, başları dönünceye kadar çıkrıncağa binerlerdi. Sıradakiler sabırsızlanır, hay huyla, çıkrıncaktan düşenlerle ortalık bayram yerine dönerdi. Çıkrıncağın üşülen yerine konan kömürün çıkardığı gacırtılı sesler çok uzaklardan duyulurdu.

Sayın Hüseyin Özbek'in Yaylaya Çıkmak adlı yazısından alınmıştır.