Röportajlar 1: Merve İldeniz

[Cihangir]

Bence soruları hazırlarken, Merve İldeniz'e bakış açımızı hissettiren yaklaşım çok önemli.. Nasıl mı ?
Merve İldeniz eskimez ama şöyle diyelim, eski Merve ile şimdiki Merve kıyaslamasına pek girmeden, şimdiki Merve'nin hayat tarzını sevdiğimizi, bu tarzın onu bizden biri yaptığını hissettiğimizi öne çıkarmalıyız...
Dahası, toprakla, bitkilerle, doğayla iç içe olan ve artık bu konuda pek çoğumuzdan çok daha fazla bilgisi & tecrübesi olan bir Merve İldeniz'in, bizimle aynı yolda yürümesinin getireceği katkı, özgüven, mutluluk hissettirilmeli kendisine..
Soruları, " efendim, nasıl oldu da daha önceki hayat tarzınızdan sonra böyle bir hayata alışabildiniz ? " tarzından uzaklaştırmalıyız..

Soru mu istiyorsunuz ? Ben merak ediyorum, sabahları uyandığında, başladığı yeni gün Merve İldeniz'i egzos dumanının kokusu & trafiğin homurtusu yerine, çiçek kokuları & kuş sesleri ile karşıladığında, ilk defa " iyi ki buradayım " dediğinde ( bundan adım gibi eminim ) neler hissetti...? Bunu tarif edebilir mi ? Bu duyguya ne isim verirdi !! Yaşama sevinci ? Hayat kaynağı ? İnsan olmak ?

( Yazıyı toparlayamıyorum... Sonunu bağlayamadım.. Ben gidiyorum.. )

Herkese sevgiler..