Öncelikle geçmiş olsun diyorum..
Doğa hem çok güçlü hem de insan tahribatına karşı bir o kadar da hassas. Çoğu zaman ben de bahçenin ortasında çöküp kalıyorum. Kâh etrafı sarıp sarmalamış otların ortasında, kâh bozulan su motorunun başında, kâh domuzların talan ettiği ürünlerin yanında.. Bazen çözümleri bir sonraki seneye erteliyorum.. Sürekli kendime söz veriyorum, seneye bunu böyle yapmayacağım, şunu şunu düzelteceğim diye..
Merak etmeyin, en büyük düşman ümitsizlik. Ümidinizi kaybetmeyin, gerisi yeter
