|
Okudum üzüldüm. Kendi yaşadıklarımı hatırladım.
Babanıza çok geçmiş olsun. İnşallah sağlığına kısa sürede kavuşur...
Ev inşaatından evvel bahçede düzenlemelere başlamıştık. Bahçenin bulunduğu yere büyük araç giremediğinden duvarlar için gerekli taşlar köy dışına döküldü oradan makinayla (lastik tekerlekli kepçe) taşındı. O süreç çok sıkıntılıydı. Her gün gitmeye çalışırdım. Bir akşam üzeri usta paydos edip gidince bahçeye dökülmüş taşlara oturdum ormana doğru. Dokunsalar ağlayacak haldeydim. Benim işim ne burada diye düşündüm. Dönülmez bir yola girmiştim sanki.
O duvarlar örüldü, arkasından bir o kadar daha taş aynı yolla bahçeye döküldü, ev yapıldı ve bu kış bir akşam ateşin karşısında otururken, çekilen eziyetlerin kazanılan nimetin yanında ufacık kaldığını düşündüm ve defalarca şükrettim.
|