Sevgili
jineop, çok teşekkür ediyorum. Vazgeçmedim de sadece daha seçici, öyle oluru olmazı paylaşmayım diyorum. Desem de inanmayın, işte şimdi bir kelebek hikâyesi.
Bir akşam üzeri, benim şu günlerde olduğum gibi, yorgun ve bezgin bir kelebek, pat diye düşüverdi yanıma. Sevindim, bütün gün peşlerinden koşturmuş, bir türlü çekememiştim. Üzüldüm, sanki baygın gibiydi. Arada zıplıyordu, fotoğraflarını çektim.
Aldım asma yaprağına götürdüm, daha güzel görünsün diye. Kanatları ipek gibi yumuşaktı.
O badem çiçekleri şimdilerde koca koca bademler olmuşlar.
Gelinciğe benzeyen bir çiçek gördüm, ilk fırsatta adını öğreneceğim.
Sevgiler arkadaşım, inan sayfamda her mesajını gördüğümde yüzüm gülüyor.
Teşekkürler...