Sevgili gilan;
Ben uyurken bahçeme gelmişsiniz, hiç duymadım, yoksa kalkıp size kirazlarımdan ikram ederdim.
Kiraz önce sarıydı, altı yılda öyle kocaman bir ağaç oldu ki, üzerindeki kirazları toplamayamadık.
Kırmızı kirazım da olmayınca büyükçe bir dalına napolyon aşılattırdım.
Şimdi ağacın yarısı sarı, yarısı kırmızı kiraz veriyor.
Manzara çok çok hoş, sarılar kırmızılardan sonra oluyor, böyle olması daha iyi tabii.
Komşulara dağıttığım halde epeyce kiraz topluyoruz hâlâ.
Nehir köy hayatını seviyor, sokakta oynamayı öğreniyor, büyük bir şans onun için.
Büyük şehirlerde büyüyen çocuklar için üzülürüm hep, bizim Ülkemizde çocuklar pek düşünülmezler, iki çocuk parkının arası kilometrelercedir çoğu zaman.
Bu şekilde büyüyen çocuk ise, doğayı tanıyamaz elbette, ancak kitaplarda okur.
Burada kuş, kedi, köpek, inek, keçi ne ararsanız var.
Benimle bahçede çok eğleniyor, ama bahçevan olmaktan vazcaydı, çok zormuş
Duyumlarıma göre, A.B.D. de yaz 4 Temmuzdan sonra başlarmış, az kaldı, sizler de ısınacaksınız yakında.
Kısa da olsa bir Türkiye tatili düşünmüyor musunuz, meyvenin sebzenin, denizin güneşin coştuğu şu sıralarda bir hasret giderirdiniz.
Biz dün bir deniz kaçamağı yaptık, çok güzeldi, Nehir çıkmak istemedi sudan.
Şimdi bizim için kahvaltı zamanı, kuzucuk acıkmıştır, size iyi geceler, güzel rüyalar diliyorum.
Sevgiyle.