Satırlar arasında sıkışıp kalan bir şiir daha gün yüzüne çıkıyor...
Dilden Dökülen Name
Desen ki her daim hakkı bir aptala
Anlamaz Hay dediğin kadar abdala
Söz deme ne cahile ne ahmağa
Hak desen gene gelemesin galip ona
Dile ne gerek var ki hâl bilenin yanında
Göz ucu değse mazhar olmaz mı bin kitaba
Susmak yakışır çok kişinin yanında cana
Artık durur oldu cahille alim yan yana
Sevda ettik de yalansız kara toprağa
Vakti gelince Hak der götürürüm dedi Allah’a
Kaldık kimsesiz de bu yavan yabanda
Varırız bizde Celaleddin gibi Şeb-i Aruza.
03,07,2011
Tüm İslam aleminin gecesi mubarek olsun Saygılar Hürmetler
|