Pazar günü hemen dönüverecekmiş gibi, bazı işleri yapmaya çalıştık. Gök gürüldedikçe eşim gidiyoruz diyor, biraz sonra güneş çıkıyor derken, bir sürü iş yapmışız.
Eşim ot biçti, makina arıza yapınca yarım kaldı ya neyse.
Ağaçların neşesi yerindeydi, kırmızı gül de açmıştı.
Balıklar suyun yüzüne yüzüne çıkıyordu. Kışın havuzu boşaltmadık, buzdan çatlama olmamış. Renk renk nilüferler istemeye başladı canım. Ama bu bir hayâl.
Son görüntüyü ilk mesajda paylaşayım istedim. Yağmur başlamak üzereyken apar topar dönüş yolculuğu başladı. Bozulan ot biçme makinası, bizim külüstürün ön koltuğuna yerleşti.
Bir kısmı da arkada. Arabada bana yer kalmayacaktı nerdeyse.
