Sevgili Satı Uğurtan,
Sevgili Adalet Hanım;
''Herkes çocuğunu sever.'' Onlar bizim çocuğumuz gibi. Bende bahçemi seviyorum sanıyorum.
Onları dahada güzelleştirmek için çabalıyoruz. Çeşit çeşit bitkilerden takılar takıyor, elbiseler giydiriyoruz.
Bazen abarttığımızda oluyor. ''Deli kızın çeyizi'' ne dönüşmeye başlıyor. İşte o durum o kerteye gelmeye başladı gibi.
Sökmede sökemiyor insan. Kendime sorduğum oluyor. ''Ben bahçemi mi, yoksa bitkileri mi seviyorum?'' Diye.
Bakalım sonuç ne olacak? Elbette birgün, ''ya yarden ya da serden'' vazgeçmek zorunda kalacağız. O zaman karar veririz.
Bu arada,
Dulcamara daha dayanıklı. O korunaklı bir yerdede değil.
Sevgi ve selamlarımızla, sağlıcakla kalın.