|
Merhaba;
Ben yabancı bir bahçecilik sitesinden dere otlarının sık ve sert toprakları sevdiğini okumuştum. Geçen sene ektiğim ama tutmayan dere otlarımın tohumlarının bulunduğu saksıya boş kalmasın diye bu sene nane ekmiştim. Bir süre sonra geçen seneki dere otu tohumlarının filizlendiğini fark ettim. Geçen seneden bu seneye kadarki süre zarfında ısrarla dere otu büyütme hırsıyla suladığım ve nane ekimi sonrasıda hiçbir değişiklik yapmadan suladığım saksının toprağı iyice aşağı baskı yaparak sıkılaşıp sert bir hal almıştı. Hem büyümeye başlayan dere otlarımı başka saksıya almak hemde nanelerimin toprağını biraz havalandırmak amaçlı toprağı döktüm ve güzelce nanelerimi dizdim. Farklı saksıya aldığım dere otlarımı da cansuyu verirmiş gibi bolca suladım ve kendi hallerinde gölgede büyümeye bıraktım. Ertesi gün hafif bir kendinden geçmişlik hissettim ama suyu çok verdim diye düşündüm önemsemedim daha az su verdim bu sefer. Ama bir gün sonra bir baktım ki dere otlarımın hepsi solmuş ölmek üzereler. Dedim herhalde suyu abarttım ben. Akabininde 4 gün boyunca fısfıs yöntemiyle kanaatimce tam kararında sulamama rağmen çok hafif bir düzelme oldu. Yani herşeye rağmen öldü öleceklerdi resmen, başları yerle bir olmuş dere otlarımın. Dedim bir yerde bir yanlış var. Düşün düşün.. okuduğum makaleden beni tebessüm ettiren bir kesit ilişti aklıma "Dere otu kökleri sıkı toprağı yararak bahçedekilere güç gösterisi yaparcasına ilerlemeyi severler. " Bende bir bardak yardımıyla, dereotlarının etrafından tüm toprağı iyice bastırarak sıkıştırdım. (Saksının dibine oksijen ve direnaj sağlaması açısından 30-35 adet kadar çakıl taşı koymuş olduğumu da belirtmek isterim.) O koma halindeki dere otlarım 2 gün içinde dimdik oluverdiler, solgun rengi gitti yemyeşil oldular güçlendiler, ve ortalarından yeni dallarıda vermeye başladı.
Ben faydasını gördüm, büyüme evresinde bu tip bir sorun yaşayanlara tavsiyemdir.
|