Alıntı:
Orijinal Mesaj Sahibi Sûz-i Dilârâ
Salon çiçeklerini hiç mi hiç sevmiyorum  eşim 8 Mart'ta bir tane hediye etti, öyle sinir oldum ki ama belli etmemek için kendimi çok zorladım çünkü benim hepsini sevdiğimi sanıyor belli ki!
Şimdi bu sünepe çiçeği saksı elimde evin içinde gezdiriyorum bir türlü bir yer bulamadım, hediye olduğu için bir başkasına da veremiyorum yokluğunu farkederse eşim üzülebilir  |
İnsan gerçekten enteresan bir canlı, yukarıda sevmiyorum diye yazdığım bitkileri şu anda çok çok seviyorum, bu aslında bendeki dönüşümün de sonucu. İnsan yaşadıkça, empati yaptıkça öğreniyor, duyguları değişiyor. Şu anda sevmediğim hiçbir ot, çiçek yok.
Yeter ki can taşısın, sevilmese bile saygı duyulmayı sonuna kadar hak etmek için yeterli bir sebep. "Aman bakamazlar, öldürürler" diye isteyenlere çiçek, çelik verirken kırk kere düşünüyorum, verdiğim kişiden sözler alıyorum.
Yukarıda bahsettiğim çiçeğimden de özür diliyorum, adını henüz bilmiyorum. Ona haksızlık ettim.