Allah kolaylık versin
Bir süre sonra sanki zorlaşıyor bakımları, ya da bana öyle geliyor. O kadar çok bitkim yok ama salona bir giriyorum 1,5 saatten önce çıkamıyorum. Onun suyu eksik, bunun şurasından bir şey uzamaya başlamış, acaba çimlenen tohum var mı, kötü olan yaprakları da alayım v.s. derken bir bakmışım zaman geçmiş. Hayır hayret ettiğim şey; öyle güzel bahçeler var ki, herhalde diyorum sahipleri sabah girip bahçeye ancak akşam çıkıyorlar
Ara ara " Dertsiz başına dert aldın " diyorum kendi kendime. Başım dönüyor bazen o kadar bitkiyi bir arada görünce. Ayağımı atıyorum toprak kırıntısı, saksıyı kaldırıyorum toprak dökülmüş. Ya, sil süpür yine aynı. Ben mi sakarım ki
Su püskürtürken toprak sıçrar mı etrafa ? Sıçrıyor işte
Ama bir bakıyorum ki; kış boyu uyuyan bitki minicik bir tomurcuk veya dal büyütüyor, işte o zaman bütün baş dönmesi kayboluveriyor
Tekdüze hayatımıza renk geliveriyor kısacası.
Geç öğrendim ama güzel şeymiş. Şimdi ise, keşke birer bahçemiz olsa... Anca kurtarır bizi galiba
Gittiği ve sığdıkları yere kadar bizimle olsunlar hep.