Sn. Mrduran, Sn. Eser İlhan öncelikle yorumlarınız için teşekkür ederim. Görüşlerinize katılayım, katılmayayım önemli değil. Seviyeli ve kendi bakış açınız içerisinde ki tutarlı yazılarınız, bu konuya yeniden bir seviye getirdi. Umarım hep böyle saygı dolu yazılar yazılır bundan sonra.
Alıntı:
Orijinal Mesaj Sahibi mrduran
Konu sahibine ve diğer konuklara ALLAH' tan ailece sağlıklar inşallah.
|
Güzel temennileriniz için teşekkür ederim Sn. Mrduran.
Alıntı:
Orijinal Mesaj Sahibi Eser İlhan
Bu konuya ilişkin yazmaya devam etmeden evvel daha önce hiç düşünmediğim bir sorunun cevabını aradım. Spor nedir ?
|
Wikipedia'da ki açıklama elbette ki mantıklı ama kişiden kişiye değişebilecek konularda tek bir doğru olmaz diye düşünüyorum. Bana göre kişinin kardiyo ve kas gruplarını çalıştıran, fiziken güçlendiren her türlü bedensel aktivite spordur. Avcılığı spor olarak görmem avın vurulmasından ibaret değildir, hiçbirşey avlamadan (genelde öyle olur) döndüğüm zamanda kendimi spor yapmış kabul ederim. Avlak bölgesinde tanıştığım ve şu an iş gereği kaldığım Kaş'ta bana gönüllü rehberlik yapan avcı büyüğüm Duran Amca 64 yaşında ama dağ taş tırmanmada kendisine yetişebilmem mümkün değil (ben 29 yaşındayım). Hayatı boyunca hiç hastalanıpta hastaneye gitmemiş.
Peki neden avlanıyoruz, bu cevabını net veremeyeceğim birşey. Muhtemelen kendini yaban hayatın bir parçası olarak görmek isteyen insanlarda içgüdesel gelen bir istek. Değil ailemde, sülalemde tek bir avcı yok. Kimse beni özendirmedi. Çocukken çok sayıda evcil hayvan besledim ve ailemden şiddet görmedim.
Çocukken ne zaman uzun yolda bir orman kenarından geçsek hep derinliklerine girsem keşke diye içim kıpır kıpır olurdu. Uygun zaman ve ortam denk geldiğinde de başladım işte.
Zaten dikkat ederseniz, gariban köylüsünden zengin işadamına, ilkokul mezunundan doktora yapanına, 18 yaşında ki gencinden 70 yaşında ki yaşlısına kadar her kesimden insanı avcı olarak görebilirsiniz. Demek ki bu sosyal statü veya eğitim seviyesi ile ifade edilemeyecek bir olgu.
Alıntı:
Orijinal Mesaj Sahibi Eser İlhan
Birçok konuda empati yapmak bizi doğru yola sevk eder. Kendinizi hiç av olarak düşündünüz mü? Biri sizi av yapsa ne hissederdiniz?
|
Domuz avında fazla olmasa da böyle bir ihtimal var, bunu kabul ederek çıkıyorum. Varsayalım ki domuz beni yaraladı, ona kızamam yapması gerekeni yaptı, kaybeden ben oldum sadece derim.
Alıntı:
Orijinal Mesaj Sahibi Eser İlhan
Avcılık insanlıkla yaşıt. Bunu hepimiz biliyoruz.
|
Evet ilk insan varolduğundan beri avcılık var ve kıyamete kadar da devam edecek. Yasaklarsanız, mevcut avcıları kaçak avcı statüsüne sokmuş olursunuz sadece. Sorunu (bana göre sorun yok tabi) çözemezsiniz.
Nasıl ki içkiyi yasaklayarak insanların içki içmesini engelleyemezsiniz, sigarayı yasaklayarak sigara içmelerini engelleyemezsiniz, bu da öyle. Gerçi verdiğim örnekler kötü örnekler oldu, ne içki ne sigara içmem, avcılığa da zararlı alışkanlık olarak bakmam ama mantık olarak aynı şey.
Peki bu durumda ne yapmalı?
Yasaklayarak engelleyemiyorsanız, kontrol altına almanız gerekir.
Avcıları eğiterek, bilinçlendirerek, sezon haricinde avlanmamayı, konulan limit ve kotalara uymayı, canlı hayatına saygı duymayı,
hiçbir canlının boşyere ölmeyi haketmediğini öğretirseniz cana saygı duymayı öğrenirler. Avda etik olurlar, ihtiyacı kadar (ihtiyaçtan kasıt et değildir, nedir diye sormayın çok uzar) veya zararı önlemeye yetecek kadar avlanırlar.
Yok avcıların eğitimine önem vermeyip sadece yasaklayalım, bunları da kötü görelim mantığıyla yaklaşırsanız ortaya hiçbir faydalı iş koyamazsınız ve tıpkı şu an ülkemizde ki gibi bilinçsiz avcılığın ve doğaya zarar vermenin önünü açarsınız.
Önce ki mesajımda belirtmiştim Almanya'da her sene yüzbinlerce (rakamda kesinlikle mübala yok) karaca avlanır ama milyonlarca karaca populasyonuna sahiptir. Bizde 80 senedir karaca avlamak yasaktır ama dağlarda karaca göremezsiniz. Nedeni Alman avcıların bilinçli olması, bizim ise bilinçsiz olmamız. Gördüğünüz gibi yasak kararıda işe yaramamış, yaramış olsa dağlar karaca dolu olurdu.