Sn. Sakagün, kardeşlerin beraber olmaları çok güzel, fotoğraflarına bayıldım.
Limon, seninkinin kardeşi mi yoksa?
Geçen sene kara pek çıkmamıştı, az kar olmuştu ama dün çok keyifle oynadı. Hele atılan kartoplarını yerde bulamayınca çok şaşırdı, bazen de yakalayıp yemeye çalıştı.
Merdiven altındaki yuvasında ahşap paletin üzerindeki tahtada yatıyordu, halı, kilim seremiyordum alıp parçalamaya çalışıyor ya da çıkarıyordu. Hava soğuyunca çivi ile çakmayı düşündüm ama ona bile tereddüt ettim, huyunu biliyorum, halıyı bir şekilde söküp, çivileri ağzına alır diye tereddüt ettim. Neyse ki çiviye gerek kalmadı, hava soğuk diye yerinden almadı, üzerinde yatıyor.
Tarçını uzun gezdiremediğim günler, tuvalet yürüyüşünden hemen sonra bahçeye indiriyorum. Genelde ben yokken canı sıkılıyor, oyuncakları ile çok kısa süreli oynuyor, sıkılınca da oturmuyor, nerede kendisi için tehlikeli bir şey varsa (ne kadar tedbir alsak da) bir yerlerden buluyor. Yanında olduğumda oyuncaklarını atıyorum, onlara koşmak hoşuna gidiyor. Biraz enerji harcaması için koşturuyorum. Bir gün bahçede çok hızlı koşarken "Koş! Koş!..." diye tempo tuttum ve "aferin" ile beğendiğimi belli ettim. Başka bir gün de "koş" deyince koşmaya başladı, bir parça muz ile ödüllendirdim. Şimdi komutumla güzelce koşuyor, 10 tur attıktan sonra o da biraz rahat ediyor ben de.
