Her aşk gibiydi.
Başlangıçta coşkulu- heyecanlı. Her saniye O’nu düşünerek. Her an O’nun için bir şeyler yaparak. Günler aylar geçtikçe değişen bir şey olmadı duygularımda. Birbirimizi tanımaya anlamaya çalışırken olurdu ufak çatışmalar, anlaşmazlıklar. İki ayrı kişilik bir arada olmaya çalışıyorduk. Ben O’nu da dinleyip, O’nun da isteklerini göz ardı etmeden yine de benim istediğim gibi olmasına çabalıyordum. O da kimi kez isteklerimi hiç reddetmiyor bana göre şekilleniyor, kimi kez binbir zorluk çıkartarak hayattan bezdiriyor, ya da asla boyun eğmiyordu. Bu sefer ben O’na tabi olup yapacaklarımdan, çok istediklerimden bile vazgeçiyordum. Epeyce yıprattık ama birbirimizi, çoğu aşk gibi.
Çoğu aşk gibi, zamanla sevgiye dönüştü birlikteliğimiz. Artık daha sabırlıyız daha anlayışlıyız birbirimize. Diretmiyoruz isteklerimizde. Kangrene dönüşmedikçe birlikteliğimiz seviyoruz birbirimizi.
|