|
Sevgili s.serdar, zamanım kısıtlı olduğu için arkadaşlarımızın bahçelerinde dilediğimce dolaşamıyorum. Gönül isterdi ki her günkü gelişmeleri anında okuyabileyim, düşüncelerimi yazayım, ama olmuyor. Ben de erken kalktığım bir zamanda bir bahçeyi ele alıyor, kaldığım yerden başlayarak okumaya, incelemeye devam ediyorum.
Bu sabah da size uğradım. Gördüklerim, okuduklarım karşısında büyük mutluluk duydum. Paylaşımcılığınız çok güzel, yeni işler yapacak arkadaşlara faydası mutlaka olacaktır. 76 numaralı mesajınızdaki önerilere arkadaşlar kesinlikle dikkat etmeliler.
Ben okuyup da ahh, ah çektikçe eşim " neler oldu yine" dedi.
Bizim ev hikâyemiz bambaşka ve uzun, inşallah karşılaşır da bir sohbet esnasında anlatırım. Hiç haberim olmadan, bana sürpriz yapmak isteyen eşim evimizi, köyde zirai ilaç satan arkadaşa emanet ederek yaptırmış. Kendi işi olduğu için de hiç uğramadan üstelik. Haberim olduğunda ve kendisini de dinlemeden gidip de evi gördüğümde yaşadığım şoku tahmin bile edemezsiniz.
Daha sonra dizginleri ele aldım ama çok geç kalmıştım, ancak yapabildiklerim de sınırlı olabildi. İnanın imkânım olsaydı tümüyle darmadağın eder, yıkar yeniden yapardım.
Bu durumda ben de kendimi attım bahçeye, onunla uğraştım. Tabii burada da yukarıda yazdıklarınız hep sorun olarak karşıma çıktı.
Neyse, yine de Allaha şükür, İstanbul'dan kaçmak istediğimizde, betonlardan bıktığımızda kaçabileceğimiz bir yer, emekliliğimizin doya doya tadını çıkarabileceğimiz meşguliyetlerimiz var diyebiliyoruz.
Bahçe-ev yapımı aşamalarınızı o kadar güzel bir anlatımla anlatmışsınız ki SON diye yazmanızı kimse kabul etmeyecektir.
Bundan sonra yetiştirdiğiniz çiçekleri, meyveleri ve daha başka yenilikleri bekler olacağız. Bakın o kumlu toprakta üzüm yetiştirmek de çok güzel bir fikir olabilir derim. Hele bir de eşim gibi pekmez yapmayı denerseniz eminim ki tadına doyum bulamayacaksınız.
Bakın işte size yeni bir serüven kapısı daha....
Günleriniz, sağlık, huzur ve mutluluklar içinde geçsin inşallah.
|