Şirin son günlerde epeycene saldırganlaşmaya başladı, kalan tek yavruyuda alıp götürecekler diye yaptığına eminim. Bütün gün öyle bir keyifle yavruyla oynaşıyorki, izlemesi bile İnsana müthiş bir huzur veriyor. Yavruyu öyle bir korumaya aldıki beni dahi yanına yaklaştırmıyor, kuşkulu bakışlarla hırlıyor gözlerindeki korku dolu ifade, içimi eritiyor.
Yapacak birşey yok maalesef, yavruyu eğitemiyorum sesimin tonundaki hayır kelimesindeki sertliğe öyle bir tepki veriyorki, ha ısırdı ısıracak sanki. Sabırla biraz daha annelik yaşasın diye yavruya biraz daha yanında bırakacağız. Yavruya bu aralar itaat etmeyi öğretiyor saksılara doğru gittiği anda yavrunun boynuna yapışıyor ısıracak gibi yapıyor. Yavru çaresizce itaat ediyor, aynı olay bahçede de devam ediyor cafeden uzaklaşmaya başladığı anda yavruyu yere yatırıyor ve yavrunun koşma yönünü değiştiriyor. Süper bir olay başarıyor, Yavru gözleriyle, kurtar beni der gibi bana dönüp bakıyor bu durumlarda serbest kalmak için hiç bir hamlesine izin vermiyor Şirin. Taabiki banada müsade yok kurtarmak için. Çözüm buldum ama Şirin koş Kızım yakalayayım seni diyorum, bayılıyor kovalamaca oynamaya çünki, dolayısıyla yavruda serbest kalıyor
Anneanneler şimartır nede olsa
Yavru bir tane kalınca Şirin yavrunun yanında uyumaya başladı. Emzirmiyorda artık son 1 haftadır.
Şu saf ve masumlara İnsan nasıl kıyar bilemiyorum...