Paşakılıcı benim en sevdiğim bitkilerdendir, yıllardır evimden hiç eksik olmaz. Eşimin rahmetli annesinden kalan saksılar dolusu yeşil düz olandan vardı, her yıl hepsi aynı anda çiçek açar ve evin her odasını mis gibi kokuturlardı. eşe dosta da bol bol verdim yavrularından.
Taşınırken hepsini dağıttık. Sadece saksıyı kenarından delip çıkan asi bir fideyi alıp getirebilmiştim yanımda. Nasılsa çok çabuk ürüyor çok arsız diye. Ama işte çok psişik bir bitki benim için bu çiçek, yerini sevmesi, sizi ve hatta çevrenizdekileri bile sevmesi gerekiyor, yoksa küsebiliyor
) gerçekten. Neyse benim bu ufaklık küsmüş bana onu anladım. bir yıldır saksıya diktiğim gibi duruyordu, ne büyüdü ne kurudu, bitkisel hayattaydı, gelip gidip ilgilendim onunla, yerini değiştirdim, saksısını değiştirdim tık yoktu. 2 aylık tatil dönüşümde ne göreyim büyümeye başlamış yokluğumda, kırıldım tabi biraz kendisine
neyse iyi olsun da. resmini de eklerim.
Asıl bu başlığı bulmam ise çok istediğim sarı şeritli kılıç için oldu. Bugün bir arkadaşta rastladım hemen bir çelik aldım hevesle, suya koydum köklensin diye. Dedim ağaçlarnete bakalım neler yapsak daha iyi, derken bu sarı şeritlinin çelikten gri kılıç çıkardığını okudum
hevesim kursağımda kaldı. Ama tersten dikimden bahsedilmiş. merak ettiğim deneyen oldu mu, sonuç ne oldu acaba.