Çok sıkıldım İstanbul'dan gitmek istiyorum offfffffffff...
Ev sahibi evden çıkartıyor diye tuttuk ev alıyoruz bir de şimdi İstanbul'da...
Neyse onun borcunu ödeyip, 10 sene sonra belki giderim buralardan... Edremit körfezi, kazdağları, yeşil zeytin, zeytinyağı, pembe domates, hepsinden önemlisi komplekssiz, art-niyetsiz, olduğu gibi bir yaşam düşlüyorum ama yok ben istedikçe o benden kaçıyor... Hem nasıl yaşayacaksın ki oralarda maaş olmadan? Nasıl? Hiçbir cevabı yok... Emeklilik desen daha 24 sene var, o zaman da yaş 57 olacak, görür müyüz belli değil... Kolesterol 300, şeker 200 evde yağlı, tuzlu, şekerli yemem, kola içmem, kızartma yemem, cips hayatta yemedim. E o zaman neden, hep bu dışarının endüstriyel yemek anlayışı yüzünden... Öğlen yemek zorundasın, aç kalamazsın ya, evden de getirdik olmadı, olmuyor, olmayacak da...
Yaşamak için çalışmak zorundasın, çalışmak için yemek zorundasın, emekli olmak zorundasın, ama erken de ölmemek durumundasın. Ölürsen ne olacak 55-60 yaşında -ki olacağı o- boşu boşuna bir hayat yaşamış olacaksın. Bir can borcum var Allah'a vermekten korkmam ama bana "ne yaptın hayatını nasıl harcadın" dendiğinde ne cevap vereceğim, insanlara faydam dokunabildi mi, doğaya faydam dokunabildi mi? Ne faydası, külliyen zarar... Arabaya atla eksoz gazı zarar, klimayı aç zarar, paketli gıda al zarar, paketli süt iç zarar, sana bana ona buna şuna doğaya insanlığa herkese herşeye zarar... E kardeşim o zaman senin yerin neresidir sen karar ver demezler mi adama?
Çok yalnızım dostlar, çok çaresizim... Sadece yazıp rahatlamak istedim... Ohh
