Şöyle bir son üç-dört sayfaya baktım. Maşallah ''Noel Abla!'' gibisin. Herkese o kadar çok çelik ve tohum dağıtmışsınki...Bu hemencik anlaşılıyor. Benim payıma düşenlerden Hatmiler gördüğüm her yerde neredeyse tohuma dönecek. Bendekiler henüz 50-60 cm olabildi. Malum bizim buralarda bu yıl güneşi görebilene aşkolsun.
Sevgili kardeşim;
Bahçen de o kadar çeşit var ki; sanki artık sığmıyor eve girmeye çalışıyorlar. Ama o verandanın önü çok renkli. Oradakilerin bile, biri çiçeklerini dökse, bir diğeri açar. güle güle sefasını sür.
Her yerde, her zaman yazıyorum. Sana söz verdim, geleceğim diye.
Ama iki senedir arabayla geçmediğimiz için bunu gerçekleştiremedik. İnan çok mahcubum. Ama elbet bir gün senin konuğun olacağız.
Selam ve sevgilerimizle.