|
İnsan nereye giderse doğduğu yerde aklı kalıyor sanırım. Suyun öteki yakasından olup yana yakıla Ada'nın hasretiyle gözyaşı dökenler de gördüm. Senede bir hafta oturdukları evi şenlikle açıp, mezarlıkları gözyaşı ile sulayıp çiçeklere bezeyenler gördüm. Türk değiliz ama Yunan da değiliz, biz arada kalmışız, biz sadece Ada'lıyız diyenler gördüm.
Çandır'lılar için de bu böyle, Gökçeadalılar içinde, gurbet heryerde herkese aynı acıyı veriyor sanırım.
|