Sevgili Serkan_İstanbul, Ayhan219 teşekkür ederim.
Bahçem son iki haftadır kimlik değiştirdi...
Sessiz ve renksiz bir kıştan sonra, baharla beraber önce sarılar, sonra beyazlar, sonra pembeler, morlar, maviler derken, her yer uçuşan, sarılan renklerle dolmaya başladı. Uçuşan görüntüleri daha çok çalı türü bitkiler veriyordu, sevinçle çıldıran, büyük hızla saçılan renklere, hızla uzayan çimler de eşlik ediyordu.
Havaların aniden ısınmasıyla, ilkbaharın getirdiği renkler önce soldu, sonra döküldü, çılgın çalılar budandı, çörekotları söküldü, çocukluğunu bitiren bahçem, ergenlikten olgunluğa geçer bir hal aldı bu günlerde, daha sakin, daha ne istediğini ve ne vereceğini biliyor, bazı çiçekler güzelliğinin farkında, çömertçe sunuyor.
Bahçeyi yapalı beri mayıs, haziran en renkli zamanlar oldu, sonra kızgın sıcaklarda renkler azalıyor, sabırsızlıkla ağustosun nemli havasını bekliyorum. İşte, haziran bu kadar güzel geçerken, gençlik gidiyor diye çabucak küsen bir bahçem olsun istemiyorum, orta yaş da çok güzeldir. Bu sene temmuz için biraz gözlem yapıp, seneye o renkleri de katmam gerekecek.
Sonra sonbahar, sonbaharı da ilkbahar kadar çok severim ama bahçem şimdilik farkında değil, dedim ya, o çabucak yaşlandığını düşünüyor, elini eteğini çok şeyden çekiyor. Sonbahar için de ona moral vermeliyim. Kaç yıldır en çok sevdiğim kasımpatılarla onu ısıtmak istiyorum ama bahçe ortaklarımı biliyorsunuz (salyangozlar), bir tane bile sağ bırakmıyorlar. Sonbaharda, ısınan, yazlık giysilerini çıkarma telaşında sararıp kızaran, gelecek kışa hazır sakin, huzurlu bir bahçe istiyorum.
Sonra da kış gelecek. Gri gök, kuru ama güzel dallar, her şey sessiz ve renksizken arada sürprizler yapsa ne güzel olur. Kar onu bembeyaz sarmalarken de seyrine doyum olmaz. Kışın, gidip kucağında oturamıyorum, cam kenarında çayımı içip seyrederken, bahar hayalleri kuruyorum.
Kısaca, her mevsim yaşayan bahçeye ömrüm yeter mi bilmem, şimdilik bir kaç ayı renklendirebildim. Çok yıllıklar ortalama iki hafta çiçekli kalırken, bu işin sandığımdan da zor olduğunu anlıyorum. Neyse ki bazen bitkilerin çiçeksiz de yaprağı, dalı, gövdesi seyirlik olabiliyor. Düşündüklerim hayal olarak kalsa bile, onun bu değişimi ile her gün yeni bir şey öğrenmek bana çok keyif veriyor.
İşte haziran renklerim:
Arka bahçedeki ortancalar renklenmeye başladı.
Alt bahçede, komşumla aramla olan sınırda bu sene ortancalar daha güzel. Boylarını uzun tuttum, şimdilik doğal perde olmaya başladı.
Güler Hanım'ın hediyesi heuchera yerini sevdi, sarı kantaron ile yakışmışlar.
Bir de astilbe onun yanına yakıştı. Etrafında da çok sayıda hosta vardı ama tadı çok güzelmiş, şimdilik toprak hizasını geçemiyorlar
Adalet Hanım'ın suzanları, bankın üzerinde salınmaya başladılar.
