[serpil özdemir]

Bir yerlerde bir köyde güzelliği dillere destan bir kız varmış ve bu kıza aşık nerdeyse dört dörtlük , bütün kızların peşinden koştuğu yakışıklı bir delikanlı.Deliler gibi aşıkmış kıza çocuk ama bir türlü evlenmeye razı edememiş kızı . Kahrından terketmiş köyü memleketi .Yıllar sonra ziyarete gittiğinde o kızın evlendiğini duymuş ,merak etmiş kendi de dahil kimseleri beğenmeyen hepsinde bir kusur bulan kızın evlendiği adamı. Sormuş nerde evi gittiğinde ,derme çatma bir evle karşılaşmış şaşkınlıktan kalakalmış .Saraylara yakıştırırmış oysa o kızı .Birden kapı açılmış oda nesi resmen çirkiiin bir adam önde ve onu uğurlayan eskiler yamalar içinde sevdiği prensesi .Dayanamamış adam uzaklaşınca çalmış kapıyı ,affet merakımı kimseleri beğenmeyen beni terki diyar ettiren sen bu hal nedir ne vardı bu adamda .Kız mahçup gülümsemiş gel demiş onu muhteşem gül bahçesinin önüne getirmiş ,haydi bu bahçeye gir ve bana en güzel gülü getir bahçenin sonuna kadar gidebilirsin ama geçtiğin güle asla geri dönmek yok .Adam girmiş gül bahçesine o daha güzel a şu ilerdeki daha güzel ,aman şunun rengi ne kadar güzel derken bahçenin sonunu bulmuş birde bakmışki son bir gül kalmış sıska bakımsız gösterişsiz ,geçtiği güle geri dönmekte yok çaresiz bahçenin en çirkin gülünü almış gelmiş. İşte demiş kız ...sorunun cevabı bu elindeki gül.
Sabahın bu vakti bahçenizi gezerken ay bu günkü resimler daha bir dehşet dedim önce .Sonra bu hikaye geldi aklıma .Güllerin hangi birini seçelim hepsi birbirinden güzel