Alıntı:
Orijinal Mesaj Sahibi hanndan
Aynen öyle çiçeksever70, ne zaman umutsuzluğa düşsem kendimi yalnız hissetsem hemen yanlarına gidiyorum.saatlerce bi yaprağa baktığım bile oluyor bıkmadan usanmadan.onlar benım sessiz arkadaşlarım.bazen suya yazdığım mektupları onlara okuyorum  ah bide yaz gelsede renklense her yer....... |
Burasi da biraz sogudu. 25 derecelerden 17 dereceye indi. Geceleri 10 derecelerde. Domateslerimi balkona cikarmistim bozulurlar diye korkuyorum. Büyük saksilara aktardigim icin tekrar eve alma sansim da yok. Umarim yakinda isinir yine. Bu bahcivanlik böyle iste. Insana rahat vermiyor. Doguma gidince bir hafta bahcemi nasil birakacagim diye kara kara düsünüyorum. Dönüste de amelyatli olacagim icin pek bir is yapamayacagim.