Öncelikle çok mahçubum. Tam 54 sayfa ( Sakarya ) ki belki halihazırada ben yazarken 55 bile olmuş olabilir ( Samsun'a gelmiş olabilirim ) bu sayfanın erişilmez hızıyla. Evet ne demiştik mahçubum. Elma şekeri kadar kızardı suratım.
Ellerim bu sayfaya ilk mesaj yazıyor olmanın utancıyla basmaya çalışırken tuşlara, gönülden bir özür diliyorum şimdiye dek hiç uğramamış olduğum için.
Gönlünün güzelliğini bildiğim için bütün arsızlığımla özürümün kabul edilmiş olduğuna emin şekilde yazıyorum bundan sonrasını.
İlk sayfaya kadar gittim. Arada kendi mesajım var mı yok mu diye ararken aşina fotoğraflar görünce ümitlendim, mutlaka karalamış olmalıyım bir kaç satır dedim ama nafile. Onca ağaç, onca sebze, onca meyve, onca çiçek, onca sarmaşık, su kabakları, kara kara böğürtlenler, ahhh o beyaz manolya, simitler, ramazan pideleri, Samsun'un meşhur sevgi cafe'sinin pideleri, çerkes cevizlisi, unuttuğum bilumum çeşit ve renk nasıl bana bir şeyler yazdırmaz diye hayıflandım. Affola!
Şimdi artık Artvin'e giderken Samsun'a daha güzel bakacak gözlerim. 5 - 10 dk. uzaklıkktaki o emek kokan bahçeyi hatırlayıp el sallayacağım Trabzon'dan geçerken Arzu Kasapoğlu'nun o güzel balkonuna salladığım gibi camdaki buğuyu temizler gibi yapıp. Hani deli olduğumuzu bilenlerin sayısı çoğalmasın diye.
Bir gün cesaret edip kendi aracımızla gidecek kadar kıvama girersek şöförlük işinde, belki uğrarız da bir kahve içmek için. 40 yıl hatır kazanmak az iş değil haksız mıyım.
Seni ve o sıcacık hatırladığım güzel eşini ellerinizden öpüyorum. Emeğinize, yüreğinize sağlık. Her daim sıcacık, samimi ve içten kalın inşallah. Sağlıcakla...
Ha unutmadan! Kaktüsleri de görmedim sanma.
) Çoğalmasa da bir iki tane olması sevindirdi beni. Sen Furkan'a uyma kaktüs iyidir.
)