[cumartesi70]

Orijinal Mesaj Sahibi Güler

Mesela; daha evvel siteye yüklediğim 8 şeklinde bir kaaranfil sepetim var. Belki görmüşsünüzdür. Onu yapmam çok enteresan oldu. Eşim İstanbul'da işi dolayısıyle ben de Manyas'tayım, o hafta sonu gelecek. Bütün gün elimde kağıt kalem, bahçeyi talan ediyorum. Nereye ne yapabilirim diye. Bu arada çok da ot yolmuşum , yorgun argın eve girdim, banyo yapıp yattım. Saat herhalde 9 cıvarı o kadar yorgunum ki ellerimi kremledim yatak çarşafları batmasın diye birer de poşet geçirdim, bir de 1 asprın aldım. Vallahi yatakda sağdan sola dönerken bile inliyorum. Allahtan eşim yanımda değil, yoksa kendini öldürüyorsun, kafana takdığını hemen yapmak istiyorsun diye kıyameti koparıyor.
Yorgunluktan başladım ağlamaya hem de avaz avaz. Neyse, aklıma sepeti yapmayı koydum. Koydum da sepeti ne ile yapayım, lavantin mi kullanayım, şimşir mi? Tamam, Lavantin kullanacağım daha hoş olur, miss gibi de kokar. Peki acaba kaç lavantin gerekiyor? Hayalimde kuruyor, sayıyorum ama bir türlü işin içinden çıkamadım. Bir de baktım ki saat olmuş gecenin 2.30 u. Sağa dön olmuyor, sola dön olmuyor. Olacak gibi değil; Güler kalk kızım ölç dedim. Elime bir fener aldım, çıktım bahçeye. Sepeti yapmayı planladığım yere geldim, başladım adımlamaya çünkü lavantinleri 30cm de bir ekeceğim. Bir büyük, bir de küçük daire canlandırdım kafamda. 120 tane lavantine ihtiyacım var. Ohhh be dedim kendi kendime. Ama o halimi bir gözünde canlandır. Gecenin karanlığı ve saat 2.30, benim üzerimde beyaz uzun bir gecelik, elimde fener bahçede daireler çizerek adımlıyorum. Eğer komşulardan biri o saatlerde uyanık olsa da beni görseydi kimbilir ne korkardı.
Sepet hikayem bu, lavantin hesabını yaptıktan sonra da eve gidip mışıl mışıl uyudum.

Bunu okuyunca,kendimi gördüm ve kendimden korktum ancak böyle hissettiğim zaman günün birinde öleceğimizi ve zamanın bütün yaptıklarımızı tek tek yıkacağını düşünüp kendimi frenlerim.